Hoe gaan julllie om met lastige onderwerpen op dit forum?

  • 6 August 2019
  • 6 reacties
  • 157 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
Hey allemaal,

Ik heb moeite met sommige onderwerpen waar zelfdoding een van is. Hoe gaan jullie om met zelfdoding bij mensen die je persoonlijk kent en op het forum? Ik heb namelijk veel moeite met het geven van reacties op mensen, ik weet dan gewoon niet wat ik moet zeggen. Ik heb een broer die 2 pogingen tot suïcide heeft gedaan. Ik heb hier veel moeite mee gehad en ben wel altijd een luisterend oor voor hem geweest. Dit resulteerde soms in gesprekken van soms meer dan 2 uur. Het gaat tegenwoordig weer beter met hem. Ik heb nog steeds veel moeite met dit onderwerp. Graag zie ik jullie reacties tegemoet.

Gr,

Jack

6 reacties

Reputatie 2
Badge +3
Ik ken het dat je leest dat iemand anders er niet meer wil zijn en je die gene kent ik stuur dan vaak niks op het forem maar stuur of gewoon zo een appje of ik loop als ik die gene tegenkom even met hem mee en praat even

Ik hoop dat je er wat mee kan
Ik heb een vriendin(nen) die weleens poging tot zelfmoord hebben gepleegd. Dat is wel wel even slikken. Gewoon het idee dat degene het leven niet ziet zitten... Een vriendin (ik noem haar even y.) Heeft op de basisschool het al eens gedacht om uit het raam te springen. Ik was 11 jaar toen ik dat te horen kreeg! Later nog een keer. In zulke gevallen probeer ik er altijd voor ze te zijn. Meer kan je niet doen vind ik..
Hey Jack

Je vertelt moeite te hebben met de zwaardere onderwerpen op het forum. Ook deed je broer twee pogingen tot suïcide, wat je vanzelfsprekend zwaar trof.

Als iemand zo dichtbij als je eigen broer aan zelfmoord denkt, lijkt het me normaal dat je hier gevoeliger voor wordt. Sommige topics zouden bij je erg binnen kunnen komen omdat je er herkenbare elementen in terugvindt, of omdat je vreest voor het welzijn van deze persoon.

Dat je klaarstaat voor je broer en bereid bent tot lange gesprekken, siert je. Het moet niet gemakkelijk zijn, en toch ben je er voor hem. Ik weet niet of je broer zijn appreciatie naar je toe openlijk uit, maar ik ben ervan overtuigd dat hij jouw steun ten volste apprecieert.


In mijn nabije omgeving gebeurde het dat ik merkte dat een klasgenoot erg ongelukkig was. Close was ik niet met haar, maar toch heb ik besloten haar een berichtje te sturen met de mededeling dat ze me altijd mag contacteren, moest ze ergens mee zitten. Zo'n klein gebaar kan volgens mij een verschil maken. Als ik verder merk dat een vriend(in) ongelukkig is, stel ik voor om af te spreken, zodat diegene tot rust kan komen.

Op dagen dat ik me emotioneel stabiel voel, lees ik weleens een topic over een zwaarder onderwerp door en laat ik als het past een reactie achter. Op dagen dat ik me niet goed voel, laat ik de zwaardere topics liever aan me voorbij gaan.

Uiteraard ligt de keuze qua topics die je beantwoordt, bij jou. Hoewel je heel behulpzame reacties schrijft, is het geen vereiste om op elk topic te reageren. Je doet maar waar je je goed bij voelt.

Groetjes
Kenshin
Hey,

Goed dat je dit topic hebt aangemaakt! Ik merk zelf dat dit inderdaad wel een onderwerp is dat bij meerdere mensen speelt helaas. We zijn dan ook geen professionals en het is logisch dat we deze berichten lastig vinden. Wat moet/kan je allemaal zeggen? Wat gaat helpen? Gaat het helpen? Het is ook heel lastig.

Ik herinnerde me dat hier eerder een soortgelijk topic over is geweest. Misschien heb je 'm al gezien, misschien ook niet. Wellicht helpen die reacties ook nog.

Ik hang alweer een paar jaar rond op het forum. Op sommige momenten was ik enorm actief en plaatste ik veel reacties en las ik nog meer topics. Er gaan zo verschrikkelijk veel topics over zelfmoord. Ik vond en vind dat nog steeds heel moeilijk. Dat is nu al een hele poos op een punt dat ik mijn activiteiten hier sterk heb verminderd en veel minder reacties plaats.

Ik kreeg het gevoel dat ik overal hetzelfde zei. Ik kon niet meer keer op keer alles opnieuw lezen. Ik kon het niet hebben als de TS niet reageerde: zou diegene mijn bericht wel gelezen hebben? Hoe gaat het nu? Maar als de TS wel reageerde, had ik ook stress. Er kwam vaak een nòg depressiever antwoord dan het originele bericht.

Dit wou ik mezelf besparen en daarom ben ik minder actief geworden en meer buiten het subforum Emotionele Problemen en Gevoelens gaan kijken.

In real life ben ik dat persoon wat dealt met suïcide. Momenteel zou ik mezelf niet suïdaal noemen, maar zelfmoord is nog altijd onderdeel van mijn heden, al is het een groter onderdeel van mijn verleden. Ik heb gezien en gehoord hoe mensen in mijn omgeving het heel moeilijk hebben gehad met mijn suïcidale gedachten en dat vond ik heel moeilijk om te horen. Mijn zus vertelde dat ze soms echt afstand moest nemen, omdat het te veel was wat ik haar vertelde. Tegenwoordig ben ik veel voorzichtiger in wat ik over mezelf deel.

Als ik naar jouw situatie kijk, denk ik dat je doet wat je kan. Je biedt een luisterend oor en dat is super goed. Wat kan helpen om je beter te voelen, is om genoeg tijd voor jezelf te nemen waarin je afstand doet van de problemen van je broer. Spreek een dag af met vrienden, ga iets leuks doen, koop een mooi boek en lees 'm in 1x uit. Prikkel jezelf met de leuke dingen, zodat die je zelf niet uit het oog verliest en je jezelf kan opladen en tot rust kan komen.

Een vriend van me heeft het niet altijd makkelijk. Als ik dat merk ga ik gewoon naar haar toe of stuur ik een berichtje. Altijd vrijblijvend, zodat ze weet dat ze altijd naar me toe kan komen. Dat is alles wat je kan doen, tot ze komt en dan kan je haar steunen.

Ik hoop dat dit je iets heeft geholpen. Ik heb erg veel respect voor je.

Gr. Pin
Dankjulliewel voor jullie uitgebreide antwoorden. Ik denk dat ik de onderwerpen die ik lastig vindt even ga vermijden. Wat betreft mijn broer, het gaat tegenwoordig beter met hem. Hij is verhuisd naar een andere woongroep en ik merk dat dit beter gaat al geeft hij zelf aan dat hij graag thuis zou willen wonen. Nogmaals bedankt voor jullie antwoorden.


Groetjes,

Jack
hey

ik ga misschien te makkelijk om met het onderwerp zelfmoord.
voor mij is zelfmoord een even makkelijk onderwerp als een normaal dagelijks onderwerp.

wat pin zij van als er een toppic is en de starter reageerd niet en ook niet op andere dingen denk ik af en toe van mijn reactie was toch te laat. maar ik kan dat ook wel weer vrij snel aan de kant zetten. ik vergeet het niet maar ik denk er dan niet constant over na of zo...

het enigste onderwerp wat ik lastig vind is mishandeling dat blijf wel in me hoofd hangen. maar ik ontwijk het niet. ik ga het juist lezen om er van te leren. zo dat ik een persoon in mijn omgeving zou kunnen helpen als hij of zij (of ik zelf) mishandeld woord.

ik ontweek alleen liefdes en relaties en wat er bij hoort omdat ik nooit liefde had gevoeld. nu verliefd zijn bekijk ik wel maar dat daarna niet...

ik hoop dat je wat aan mijn reactie hebt als ie overhoud verzend met 1 streepje bereik (dit topic openen koste al 15 minuten)

groetjes
blue

Reageer