Vraag

het leven wordt te zwaar.. :(

  • 15 January 2018
  • 1 reactie
  • 111 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
Als dikke druppels in een storm
Ze blijven komen
Zo snel en zo enorm
Tranen van verdriet en pijn
Ik hield ze zolang binnen
Maar mijn verdriet mag er niet zijn
Ik moet het van ze winnen


Ik wilde het niet weten
Niet voelen, niet bestaan
Alle pijn vergeten
Hier weg, hier ver vandaan


Jij was daar om mij te helpen
Jij beloofde mij geluk
Ik hoefde alleen naar jou te luisteren
Dan kon mijn leven niet meer stuk


Maar jij maakte het steeds erger
Ik kon niet stoppen, ik wist niet hoe in de spiegel zag ik een dik meisje
En het vechten maakte me zo moe

Nu zijn we een tijd verder
Jij bent er nog, jij wilt niet gaan
Ondanks dat het wel beter gaat
Zie ik nog steeds dat meisje staan


De tranen op mijn wangen
Dat zijn tranen van verdriet
Ik probeer ze te verbergen
In de hoop dat je niks ziet

1 reactie

Hoi!

Dat heb je heel mooi verwoord. Gedichten zijn een goede manier om jezelf te uiten, dus het is goed om ermee bezig te zijn.

Je verdriet mag er wel zijn. Je hoeft je tranen niet binnen te houden. Eens goed huilen kan opluchten. Je kunt alleen huilen, of in de armen van iemand van wie je houdt die je steunt.

Je hoeft je verdriet ook niet te verbergen. Het is goed om jezelf te uiten. Je omgeving kan je beter helpen wanneer je eerlijk bent over je gevoelens.

Is er iemand aan wie je kunt vertellen hoe je je voelt? Aan wie je dit gedicht kunt tonen? Het lijkt me handig als je hier met iemand over praat. Praten over je problemen maakt je hoofd zo veel lichter, zodat er meer plaats voor positieve gedachten komt.

Groetjes
x

Reageer