Getuigen van zelfmoord

  • 15 October 2018
  • 3 reacties
  • 172 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
Hoi allemaal,

afgelopen vrijdag is er iets gebeurd, en ik zit er sinds dien echt heel erg mee. Er is in de stad waar ik woon iemand voor de trein gesprongen, en dat is op zichzelf al erg genoeg. Maar een paar seconden na dat het was gebeurd ben ik er langs gefietst op weg naar huis, niet wetende dat dit was gebeurd. Toen ik bij het spoor aan kwam zag ik 'alles' op het spoor liggen, en ik krijg het sinds dien niet uit mijn hoofd. Ik ga de details niet vertellen want dat wil ik jullie besparen. Toen ik thuis kwam heb ik mijn moeder gebeld die toen ook naar huis is gekomen en heb ik bij haar uitgehuild en met haar gepraat, dat was wel fijn.

Maar overal waar ik kom en bij alles wat ik doe krijg ik ineens beelden in mijn hoofd van wat ik zag, of denk ik er ineens weer aan. Ik durf niet meer met de trein te reizen en vind het vreselijk om over of langs het spoor te fietsen/rijden. Verder weet ik niet zo goed wat ik moet doen, of ik het gewoon zo moet laten en moet hopen dat ik me snel beter voel, of dat ik hulp moet zoeken.

xx mij

3 reacties

Het lijkt mij verstandig om dit met iemand te bespreken, omdat dat een manier is om het te verwerken.
Misschien kun je met het er met een vriendin of vriend over hebben, maar op school zullen jouw mentor en vertrouwenspersonen er ook mee aan te spreken zijn.

Ook hier kun je bijvoorbeeld met een medewerker chatten of bellen.

Heb je daar misschien iets aan?
Hey,
wat vervelend dat je dit meegemaakt hebt! Ik ben het met MensPersoon eens en ik denk dat het handig is om er met iemand over te praten. Als je dat nog niet wilt, kun je er ook over schrijven, niemand hoeft het te lezen, maar zo kun je toch je hart luchten. Dan kun je gewoon opschrijven waar je op dat moment mee zit.
Heel veel sterkte🍀
Hoi O5L,

Ik snap heel erg goed dat je van streek bent van deze ervaring. Ik vind dit ook logisch. Wat jij hebt gezien is niet niets.

Ik vind het daarom ook heel erg goed van je dat je meteen je moeder hebt gebeld. Praten gaat jou hier doorheen helpen.

Door met anderen te bespreken wat je hebt gezien, kun jij verwerken wat er is gebeurd. Dus ik raad je aan te praten.

Schrijven is ook een goede manier om het te verwerken. Schrijf je gevoelens in een schrift, dan raak je het kwijt.

Ik zou wel proberen weer langzaam bij het spoor te komen. Je hebt nu 1 nare ervaring bij het spoor. Het is belangrijk dat je nu heel veel positieve ervaringen gaat opdoen. Je kan dit ook samen met iemand anders doen, dat geeft misschien een veiliger gevoel voor jou.

Ik hoop dat je deze beelden snel niet meer ziet!

Gr. Pin

Reageer