Hoi! Ik ben Madelief (niet echte naam) En ik ben 13! Dit word een heel lang verhaal…
Mijn moeder en ik woonde heeel lang met elkaar samen. Mijn moeder had veel knipperlichtrelaties en was veel bezig met zichzelf..
Toen mijn moeder en haar vriend het uit maakte ging het voor een tijdje nog prima, totdat ze bedacht om haar leven te proberen te eindigen.
Ze kwam terecht in een ziekenhuis op de afdeling voor mensen met een probleem. (zoals zelfmoordgedachtes of depressie en andere dingen)
Ik woonde samen met mn broer voor een tijdje en uiteindelijk kwam mijn moeder terug.
Het ging een tijdje goed en ik zat toen in de 1e (op dit moment was ik 11)
Mijn moeder ging uiteindelijk naar een instelling omdat het echt niet meer goed kwam met dr en ze hadden een chronische ziekte ontdekt.
Mijn broer kon niet meer voor mij zorgen en ik moest naar mijn oma..
Bij oma was het ook niet zo een pretje, altijd als ik iets fouts deed werd ik gedreigd en mijn oma besloot toen met mijn moeder om mij aan andere mensen te geven.
Ik kwam terecht bij een gezinshuis en was na een paar maanden eindelijk een beetje ingekomen in dit nieuwe leventje.
Ik was dingen gewend die niet gewend moesten zijn bij een kind van op dat moment alweer 12.
Ik voelde me elke keer bedreigd en zat veel op mn kamer..
Uiteindelijk kreeg ik te horen dat mijn moeder een tumor had, Kanker dus…
ze zat weer in het ziekenhuis en had veel pijn, ze moest 32 bestralingen doen en heel veel pillen slikken.
Mijn moeder was er klaar mee en moest elke keer maar weer doorzetten.
Ik had op 10 juli 2020 een ongeluk gehad met een tractor dus had ook heel veel pijn.
Mijn moeder had de kanker nog net overleefd want ze was er zwaar aantoe.
Net een week uit het ziekenhuis ging ze weer terug…
Ze was weer niet lekker, de bestralingen hadden dr darmen kapot gemaakt..
Ik zat hier thuis en had er heel veel last mee… (nogsteeds)
Ik zit ondertussen in de 2e en heb therapie, blijkbaar heb ik vroeger niet de juiste aandacht gehad en ook niet de juiste opvoeding.
Ik word ook nog wel eens gepest op school en daar heb ik ook moeite mee…
Ik wil elke dag terug naar mama om daar weer te wonen. Maar het gaat niet meer.. Nooit meer.
Soms wil ik ook weglopen hier, terug naar mama om daar gwn weer een leuk leven te leiden..
Ik mis mijn moeder zo erg elke dag en ik ga maar 2x per maand naar dr toe (meestal ging ik 3 á 4 x per week)
Ik heb ondertussen ook afscheid moeten nemen van mijn hond..
Dit wilde ik eventjes kwijt, ik heb de laatste tijd heel veel aanvallen en wil soms gwn dood..
ik heb aanvallen van woede angst en verdriet…
Kan iemand mij helpen?
Hoe komt dit en hoe kom ik er vanaf?
xx Madelief (13 jaar, 2e klas)
