Skip to main content

Hey,

Ik voel me de laatste tijd enorm vaak alleen en buitengesloten. Door mijn familie en vrienden. Mijn vader moet tijdens de corona-crisis gewoon aan het werk en mijn moeder niet, ik zit dus de hele tijd met haar en mijn zus(je) “opgescheept”. 

Laatst had ik mijn 14 jarige hond een nieuw trucje geleerd: omrollen. Ik liet het aan mijn moeder zien en die zei: “oké”. Terwijl ze gewoon verder zat te lezen in haar boek, zonder op te kijken. Een ander voorbeeld: ik had mijn kamer helemaal schoongemaakt en opgeruimd en ze zei alleen maar “goed hoor”, toen ze een film aan het kijken was.  Mijn zus en zusje ook: ik heb alleen maar ruzie met ze en toen ik laatst ruzie had met mijn zus, sloeg ze me (mijn zus), toen vertelde ik dat en ze werd niet eens boos op mijn zus, maar zei alleen maar: “dat doet ze volgende keer niet nog een keer”, alweer terwijl ze zat te lezen.

Met mijn vrienden heb ik ook niet zo’n goede band, al betwijfel ik of ze wel echt mijn vrienden zijn. Ze willen niet horen wanneer het niet goed gaat, ze willen alleen maar horen: “het kan niet beter!” of “ik voel me geweldig!”. Ook praten ze over mij, in plaats van met mij. 

ik durf niet echt tegen ze te zeggen dat ik me zo buitengesloten voel, ik ben ontzettend bang voor hun reactie.

 

heeft iemand tips om me minder alleen te voelen?

(sorry voor als ik me aanstel)
 

Hey,

wat vervelend dat je je zo buitengesloten voelt!

Ik weet dat je hebt gezegd dat je het niet tegen ze durft te zeggen, maar dit ga ik je toch aanraden.

Hoe is je band verder met je moeder en zusje? Ik heb een broertje waar ik ook heel veel, maar echt veel ruzie mee maak. Dat is ook wel een beetje broer-zus relatie. Ik vind mn broertje verder wel heel lief, ondanks al die ruzies. 

Kan je niet een keer gewoon op je moeder afstappen en zeggen van: 'mam, ik wil met je praten’. Haar dan zeggen dat ze even haar boek weg moet leggen en dan zeggen hoe je je voelt.

Even over je zusje. Probeer de leuke kanten van je zusje is op te noemen. En ga misschien is een keer iets leuks met dr doen, zoals samen even voetballen ofzo. Het hoeft niet iets groots te zijn, gw even weer er bewust van worden hoe leuk een zusje kan zijn.

Wat je vrienden betreft, het is moeilijk om echt contact met ze te hebben door dit corona gedoe. Als jullie weer bij elkaar zijn, is het dan een idee om ze een keer mee te vragen naar de mac, of gw een keer een middag na school in het park chillen met een zak snoep. 

Ik hoop dat je hier wat aan hebt.

Succes,

Xx:four_leaf_clover:


Hey,

wat vervelend dat je je zo buitengesloten voelt!

Ik weet dat je hebt gezegd dat je het niet tegen ze durft te zeggen, maar dit ga ik je toch aanraden.

Hoe is je band verder met je moeder en zusje? Ik heb een broertje waar ik ook heel veel, maar echt veel ruzie mee maak. Dat is ook wel een beetje broer-zus relatie. Ik vind mn broertje verder wel heel lief, ondanks al die ruzies. 

Kan je niet een keer gewoon op je moeder afstappen en zeggen van: 'mam, ik wil met je praten’. Haar dan zeggen dat ze even haar boek weg moet leggen en dan zeggen hoe je je voelt.

Even over je zusje. Probeer de leuke kanten van je zusje is op te noemen. En ga misschien is een keer iets leuks met dr doen, zoals samen even voetballen ofzo. Het hoeft niet iets groots te zijn, gw even weer er bewust van worden hoe leuk een zusje kan zijn.

Wat je vrienden betreft, het is moeilijk om echt contact met ze te hebben door dit corona gedoe. Als jullie weer bij elkaar zijn, is het dan een idee om ze een keer mee te vragen naar de mac, of gw een keer een middag na school in het park chillen met een zak snoep. 

Ik hoop dat je hier wat aan hebt.

Succes,

Xx:four_leaf_clover:

Ik heb met mijn moeder gepraat en ze zei: “hmm, je moet niet zo in die slachtofferrol kruipen. Het draait niet altijd om jou.” Letterlijk alweer zonder enige aandacht aan me te schenken. Ik denk echt dat ik er gewoon niet toe doe. Ik ben zo erg van plan om mijn haar af te knippen, om mezelf weer te snijden, om het hele jaar in een korte broek te lopen, misschien ziet ze me dan wel...


Hey,

Wat goed dat je met je moeder hebt gepraat! Jammer dat ze zo kortaf reageerde. Heb je haar gevraagd waarom ze vind dat je in een slachtofferrol kruipt?

Hoe was de band vroeger met je moeder? Mijn vader negeert me grotendeels alleen omdat hij het niet leuk vind dat ik in de puberteit zit. Hij zegt dat hij nog wel van me houdt, maar dat ik me niet goed ‘ontwikkel’. 

Hoe doet ze naar je zusje? Als ze zich hetzelfde gedraagt naar je zusje ligt het misschien wel aan iets waar zij mee zit.

Je moeder geeft vast heel veel om je, je bent haar dochter! Ik denk dat je nu het best aan haar kan vragen waarom ze zo kortaf naar je doet. Je zou het ook een beetje kunnen vragen alsof zij het slachtoffer is. Dat je bijv. alleen vraagt hoe het met haar gaat. Of, of het wel goed met haar gaat. Ik kan nu geen andere oplossingen bedenken.

Ik snap dat het verleidelijk is om weer te gaan snijden of op een andere  manier aandacht te vragen, dit is alleen niet de juiste oplossing denk ik. Het stoppen met snijden is zoveel moeilijker dan het starten, daarnaast hou je er alleen maar littekens aan over. Dit zou je echt moeten oplossen samen met haar.

Heb je iemand waar je in vertrouwen mee kan praten? Het kan heel fijn zijn om bij iemand je verhaal te kunnen doen. 

Stay positive,

Xx:four_leaf_clover:


Hey, I’m te beginnen stel je je echt niet aan! 
Ik snap hoe kut (sorry voor het taalgebruik) broertje/zusjes kunnen zijn zelf heb ik een broertje waar ik echt zwaar depressief van word (ff niet letterlijk) hij wenst me heel vak dood enz 

wat irri dat je moeder er niks aan doet, dat ken ik wel ik moet het ook allemaal maar zelf uitzoeken en als ik dan een keer uithaal naar me broertje is het ineens allemaal mijn fout, ik zou gwn een keer een sirieus gesprek met je moeder een broertje hebben en zeggen dat je het echt niet fijn vind (ik heb dat zelf nie gedaan ofz) 

ik hoop dat je hier wat an hebt ook al betwijfel ik het omdat ik het zelf al jaren heb en het nog steeds nie opgelost is, maar goed dat komt omdat ik geen zij heb in praten dus is het me eigen schuld 

heel erg veel suc6 en sterkte gr. Alexa ❤️🤞🍀


Hai ik ben ook eenzaam ik had een bff maar toen ik op groep 6 zat ging opeens heel gemeen doen tegen mij en brak mijn hart💔 met haar ga ik niet meer om maar nu heb ik geen vriendinnen meer ka ik had er een maar toen ik ruzie had met mijn zogenaamde bff  ging mij andere vriendin de hele tijd een kant kiezen soms ging ze aan mijn kant en dan opeens aan de kant van bff die ze niet een zo goed kende dus ik ga ook niet met haar om en nu heb ik geen vriendinnen meer ja eentje maar zij gaat naar een andere school en zij is erg druk dus die zie ik ook niet vaak ik weet ook niet wat ik moet gaan doen kort gezegd ik ben vriendeloos 

Ik hoop dat het beter wordt veel sterkte ❤️


Reageer