Skip to main content
Ik weet niet goed wat ik moet doen, ik heb zoveel drukte in mijn hoofd het lijkt wel of ik in een cirkel zit. Depressieve gedachten, stress, angst, opdrachten die ik moet maken, dingen die ik moet doen en van al die dingen wordt ik juist nog meer depressief. En het probleem is, is dat ik mezelf er maar niet toe kan zetten om doe opdrachten te maken, of te leren. Wat moet ik doen 😭 ik wil er van af. En ik durf er niet over te praten behalve hier.



Het lijkt wel of mijn hoofd wordt ingesloten door negatieve gedachten. Wat is dit? Wat moet ik er mee? 😭
Wat lastig...



Heb je die drukte ook met leuke dingen of aleen met verveelend dingen wand ik he zelf add wat er voor zorgt dat mijn hersenen als volg werken:



Oke wiskunde... Ummm (som) he een vogel vliegt daar.... Ow iemand tikt met zijn pen.... Paarden... Ik verveel me... Oja wiskunde... (som) ow leraar gaat weg oké.... Koreaans tekens (ik leer koreaans) ow.... Jaaa... Wiskunde....



Op slechte dagen ziten daar ok verveelde de dinge tussen (voornamelijk)



Dus ik snap je denk ik best goed haha....



Aan leuke dingen probeerden te denken helpt. Even weg dromen (als je dat kan) in fijne gedachten of tekenen/doodle in je schrift kan je ook even afglijden (das voornamoujk op school)



Thusi is iets doen fijn. Ga gamen ga dansen ga tekenen ga een nieuwe taal leeren. Ga iets doen maakt niet echt uit wat Netflix en yt werken ook hele fijn om je gedachten even te focussen.



Hij mij althans als ik mijn passie uitvoer is mijn hoofd leeg helemaal gefocust dus doe dit zovaak als je kan👍🏻



Hopelijk werk t❤️
Hey,



Ik snap je helemaal. Ik voel hetzelfde. Mijn tip is om een brief te schrijven met waarom je je zo voelt en hoe je je zo voelt. Deze kun je dan aan je mentor geven of aan een vertrouwens persoon op school. Ik snap het praten is super moeilijk en super eng. Maar alleen red je het niet. Als je alleen blijft verandert er niets. Als je gaat praten kunnen mensen ook meer rekening met je houden. Als je het gaat proberen om te praten. Vertel alleen het als jij dat wil. Als jij degene niet wil aankijken als je praat doe je dat lekker niet. Het gaat er om dat het jou helpt. Dat jij je er beter door voelt. En nee het is niet altijd makkelijk maar jij kunt dat wel.



Als het echt niet gaat. Luister naar muziek. Maak een wandeling doe iets wat je leuk vond als klein kind.



Ik hoop dat dit je een beetje helpt

Xxx
Het is niet alleen zulke gedachten maar ook hele depressieve gedachten en heb zo vaak geprobeerd om iets leuks te doen maar mijn gedachten gaan altijd terug naar het negatieve 😔
Daar heb ik lange tijd ook last van gehad en ik heb nog regelmatig moeite met verveel de dingen weg te poetsen uit mijn brein.



Wat helpt is zegmaar een bepaald gedachte gang ik zal eff mijn gedachten op zoon moment vast leggen:



Heeft even niks te doen) boem slechtegedachten. - oké ik kan hier nu niks mee ik het niet veranderen en niet ver helpen. Door hier nu aan te denken kan ik juist niks oplossen. Oké focus (begint Ana opdracht)



Dat helpt maar dat is mis aleen mij.



Als je gedachten zo heftig zijn zou ik langs de ha gaan dan kan je fijn en rustig mee praten (sorry hierboven maar mentoor raad ik af!!!! Dit kan je laater doen als je daar confortaabel er bij bent maar begin niet bij je mentoor met dit.... (die fout maakte ik ooit perongeluk)





Wat vind je leuk om te doen en wat maakt je rustig?
Hoi



Je zit met heftige gedachten en hebt een hoop stress. Niet fijn. Zoals Mijnigezien zegt, is het belangrijk om voor genoeg ontspanning te zorgen. Weten wanneer je ontspanning nodig hebt, is even belangrijk als weten wanneer je moet werken.



Als je je goed voelt bij je mentor, kan die, zoals Meisjemetproblemenxo zei, een grote hulp zijn. Op school heb je vaak ook leerlingenbegeleiding, die je bijvoorbeeld kan helpen met plannen. De schoolpsycholoog kan jou ook helpen, en heeft, net als een psycholoog buiten school, beroepsgeheim. Je kan ook steeds terecht bij de huisarts.



Je kan altijd terecht bij 113. Zo'n anoniem gesprekje kan je helpen. Gooi de stress en nare gedachten er maar eens uit. Je krijgt vast nog wat nuttig advies mee.



Groetjes

Kenshin
Hey,



Als je een goede band hebt met je ouders, zou ik met je ouders praten.

Je kan natuurlijk ook bijvoorbeeld met je buurvrouw praten als je je daar veiliger bij voelt.

Praten helpt echt!

Ik ben ook erg gesloten met dingen en heb besloten met mijn ouders hierover te praten.

Ik praat nu met een soort psycholoog en ik voel me al veel beter.

Eerst was het eng hoor, maar hoe vaker ik kwam hoe beter het ging.



Hoop dat ik je iets verder heb kunnen helpen.



xxxx
Daar heb ik lange tijd ook last van gehad en ik heb nog regelmatig moeite met verveel de dingen weg te poetsen uit mijn brein.



Wat helpt is zegmaar een bepaald gedachte gang ik zal eff mijn gedachten op zoon moment vast leggen:



Heeft even niks te doen) boem slechtegedachten. - oké ik kan hier nu niks mee ik het niet veranderen en niet ver helpen. Door hier nu aan te denken kan ik juist niks oplossen. Oké focus (begint Ana opdracht)



Dat helpt maar dat is mis aleen mij.



Als je gedachten zo heftig zijn zou ik langs de ha gaan dan kan je fijn en rustig mee praten (sorry hierboven maar mentoor raad ik af!!!! Dit kan je laater doen als je daar confortaabel er bij bent maar begin niet bij je mentoor met dit.... (die fout maakte ik ooit perongeluk)





Wat vind je leuk om te doen en wat maakt je rustig?


Wat gebeurde er toen je het zei tegen je mentor?

( persoonlijke heb ik mentoren ook nooit vertrouwd)
Hey,



Wat vervelend!

Het is een idee om op school naar een vertrouwenspersoon te gaan en daar je verhaal mee te delen.

Hij/zij zou je binnen school goed kunnen helpen. Ook bieden ze een luisterend oor aan. Ze mogen niks zonder jouw wil doorvertellen aan anderen.



Je zegt dat je angstig bent..

Heb je ook last van zenuwen en angst voordat je iets moet doen? Denk aan school, sport etc..

En gaat er dan zoiets om in je hoofd:

Je gaat denken dat het toch niet gaat lukken, en dat het sowieso fout gaat, en dat het allemaal geen zin heeft, en als ik het nu niet kan kan ik het nooit, ik wil niet meer leven/het hoeft allemaal niet meer van mij...
Hey,



Wat vervelend!

Het is een idee om op school naar een vertrouwenspersoon te gaan en daar je verhaal mee te delen.

Hij/zij zou je binnen school goed kunnen helpen. Ook bieden ze een luisterend oor aan. Ze mogen niks zonder jouw wil doorvertellen aan anderen.



Je zegt dat je angstig bent..

Heb je ook last van zenuwen en angst voordat je iets moet doen? Denk aan school, sport etc..

En gaat er dan zoiets om in je hoofd:

Je gaat denken dat het toch niet gaat lukken, en dat het sowieso fout gaat, en dat het allemaal geen zin heeft, en als ik het nu niet kan kan ik het nooit, ik wil niet meer leven/het hoeft allemaal niet meer van mij.


Wij hebben geen vertrouwend persoon op school wij hebben wel een mentor en een of andere slb docent waar je naar toe kan gaan met problemen, maar dat zijn absoluut niet de betrouwbaarste of beste mensen.



Ik voel me vaak heel nervous en angstig, niet als ik naar school ga tenzij ik een presentatie, examen of praktijk toets heb dan wel maar vooral als ik nieuwe mensen moet ontmoeten of naar werk ga of stage dan kan ik daar weken door wakker liggen
Je ligt wakker van dingen zoals examens of ontmoetingen. Het lijkt me nuttig om hier met iemand over te praten. Op school kan dat, zoals je al zei, met je mentor of het CLB. Ken je een docent bij het CLB? Je zou om een afspraak kunnen vragen, en kijken of je je goed voelt bij die persoon.



Als je je niet goed voelt of ergens van wakker ligt, kan het helpen om je zorgen met iemand te delen. Heb je iemand in gedachten waarbij je dat zou willen doen? Een vriend(in) bijvoorbeeld, of een familielid? Je kan ook anoniem terecht bij de KinderTelefoon.



Groetjes

Kenshin
Je ligt wakker van dingen zoals examens of ontmoetingen. Het lijkt me nuttig om hier met iemand over te praten. Op school kan dat, zoals je al zei, met je mentor of het CLB. Ken je een docent bij het CLB? Je zou om een afspraak kunnen vragen, en kijken of je je goed voelt bij die persoon.



Als je je niet goed voelt of ergens van wakker ligt, kan het helpen om je zorgen met iemand te delen. Heb je iemand in gedachten waarbij je dat zou willen doen? Een vriend(in) bijvoorbeeld, of een familielid? Je kan ook anoniem terecht bij de KinderTelefoon.



Groetjes

Kenshin


Ik zou wel willen, maar op school is geen veilige omgeving voor dit soort dingen. En in mijn directe omgeving durf ik het al helemaal niet want straks weten de mensen tegen wie ik het zeg niet wat ze moeten zeggen of hoe ze moeten reageren, of gaan ze allemaal dingen denken of misschien vertellen ze het wel door en dan ben ik echt dood
Ken je je huisarts? De huisarts heeft beroepsgeheim, en mag niet zomaar doorvertellen wat jij vertelt. De huisarts heeft een opleiding gehad, waarin hij of zij leert om met dit soort zaken om te gaan. Vind je de huisarts een optie?



Groetjes

Kenshin
Ken je je huisarts? De huisarts heeft beroepsgeheim, en mag niet zomaar doorvertellen wat jij vertelt. De huisarts heeft een opleiding gehad, waarin hij of zij leert om met dit soort zaken om te gaan. Vind je de huisarts een optie?



Groetjes

Kenshin


Nee ik ken onze huisarts niet, het schijnt een man te zijn. En ik wil niet gemeen klinken maar ik voel me nooit zo op mijn gemaakt bij een mannelijke dokter of fysiotherapeut of zo. Weet ook niet waarom
Het is belangrijk dat je je goed voelt bij je hulpverlener, en als je liever door een vrouwelijke hulpverlener geholpen wordt, is dat zeker ok. Zou je het overwegen naar een vrouwelijke hulpverlener te stappen?



Bij de KinderTelefoon kunnen ze je helpen met het vinden van een hulpverlener. Zie je het zitten om de KinderTelefoon te contacteren, en uit te leggen wat voor iemand je zoekt?



Groetjes

Kenshin

Reageer