hi

ik ben F (v, 13 j/o) en ik heb autisme.

ik heb irritante ouders, ze hebben bijna elke avond seks en mijn kamer zit onder die van hen, dus dan hoor ik dat elke keer. ze worden ook snel boos op mij maar ze begrijpen me gewoon niet. soms wordt mijn vader ook fysiek.

ik zit op school met verschillende dingen. door een traumatische ervaring wil en kan, ik niemand meer echt vertrouwen. ooit, een jaar of 1,5 geleden, toen ik net op mijn school kwam (gymnasium), vertrouwde ik een jongen, we maken zn naam even shawn. shawn was een goede vriend en hij kreeg langzaam mijn vertrouwen. ik hechtte me te veel aan hem, en toen gebeurde het. ik dacht dat hij echt een goede vriend was. niet eens zo zeer in een verliefde manier, maar gewoon op een goede vriendschappelijke manier. natuurlijk was dit niet zo, want in deze wereld zijn geen personen meer te vinden die je kan vertrouwen.

dus toen ging hij om met een ander meisje, en met mijn autisme is dat moeilijk om te plaatsen. mensen in mijn klas denken echt dat ik jaloers ben. maar ik ben gewoon gebroken daardoor.

er zijn ook andere dingen gebeurd tussen mij en dat meisje, te veel om op te noemen. ik werd deprissief in die periode, want we hadden echt hele gesprekken en ineens werd dat “oke” “beetje raar maar goed” en dat soort dingen. ik ging mezelf ook snijden, ik heb nu allemaal littekens, want ik deed het echt niet “zacht” ofzo. ik wil afvallen, ik wil beter zijn, maar deze depressie blijft terugkomen. school is ook te moeilijk, ik houd normaal van kerst maar ik vond er niks aan dit jaar. ik wil gewoon dood.

ik heb het hem ook verteld en nu is hij veel terughoudender. niet op de goede manier.

iedereen haat me, en ik blijf mn best doen. waarvoor eigenlijk?

ik ben het gewoon zat.

liefs,

f.