Hai Anoniempersonx!

Wat lastig zeg 😕 

Ik herken het gevoel heel erg over je vrienden loslaten of toch niet! Maar soms moet je doen wat goed voelt voor JOU niet voor andere maar voor jou <3 Ik snap dat het heel zwaar en vervelend is als jij degene bent die steeds contact moet houden..

Misschien moet je een paar vrienden uitkiezen waarvan jij denkt dat je daar het verst mee gaat komen? De rest gaat vanzelf!

Vrienden horen er voor je te zijn en andersom niet alleen 1 kant op ;)

Ook voor je beste vriendin geld dit misschien jog 1 kans geven en een duidelijk gesprek aangaan? Misschien niet via telefoon maar bellen of in het echt? Dan gaat negeren wat moeilijker!

Hoop dat je hier wat aan hebt! 

(Ik ben een jongen dus misschien werkt dat wat anders maar 90% van mijn vrienden zijn meisjes dus hopelijk heb ik het bij het rechte eind)

Laat maar weten wat er gebeurd is!!

Mvg Durp

Hallo Anoniempersoonx. 

Ik herken mijzelf hier echt in, zelf had ik een “vriend”, die ik heel erg hielp met zijn “zelfmoordgedachten” en "depressies” (wat uiteindelijk allemaal voor de aandacht bleek te zijn), tot dat hij mij niet meer nodig had, want daarna gooide hij mij compleet onder de bus. 

Hij begon mij ineens veel minder te appen en ook begon hij ineens veel meer om te gaan met de populaire kinderen op school om het zo maar even te noemen.

Aangezien dit toch niet helemaal goed voelde, heb ik hem een bericht gestuurd waarin ik zoiets zei als: “Ik voel een beetje dat je mij vergeet en dat je mij onder de bus gooit.”

Hierna zei hij dat dat allemaal niet zo was vanwege bla die bla die bla, alleen het gevoel ging niet weg, dus ik hem meerdere van dat soort berichten gestuurd, alleen ik kreeg steeds hetzelfde antwoord terug en niks veranderde.

Uiteindelijk was ik het zat en toen stuurde ik niet meer dingen zoals “ik voel een beetje …”, maar ik stuurde dingen zoals “je hebt …”  (Bijvoorbeeld: in plaats van  “ik voel dat je mij onder de bus gooit” stuurde ik dit “je hebt mij onder de bus gegooid”)

Alleen dat was blijkbaar iets te kritisch, dus toen probeerde hij mij te manipuleren door dingen zoals “hiermee heb je goed laten zien dat ik eigenlijk imbeciele klootzak ben” te zeggen en ook begon hij allemaal excuusjes te maken over waarom hij bepaalde dingen niet had gedaan, alleen gelukkig keek ik daar doorheen en werd ik redelijk boos op hem, aangezien hij maar geen sorry wou zeggen.

Hierna werd hij heel boos om het nog zacht uit te drukken, alleen uiteindelijk heb ik met heel veel moeite een apology uit hem weten te kunnen krijgen die hij waarschijnlijk niet eens oprecht meende. 

Maar in jouw situatie zou ik inderdaad naar jouw andere goede vriendin luisteren en je beste vriend gewoon nog een berichtje sturen met wat er eigenlijk aan de hand is en dat je het zo niet meer vindt kunnen: basically dat je grenzen trekt. Misschien is het zelfs beter om dit in het echte leven tegen haar te zeggen, alleen ik snap maar al te goed als dat te moeilijk is.

Als het hierna niet meer helpt, zou ik haar inderdaad gewoon laten gaan, want als jij diegene bent die steeds contact moet zoeken is dat heel toxic en als je haar dan laat gaan ga je je zeer waarschijnlijk veel beter voelen, geloof mij. Geldt eigenlijk ook voor je andere vriendinnen trouwens.

Ik snap dat het dan heel moeilijk is, aangezien je dan niemand meer hebt. Toen ik die “vriend” van mij losliet had ik eigenlijk ook amper tot geen vrienden meer, alleen gelukkig heb ik nu vrienden gevonden die daadwerkelijk iets om mij geven :)

Ik hoop dat dit je heeft geholpen, en succes. En oja, laat ook weten wat er gebeurt is als je wilt.

-Vin