Ik ben homo, en daar schaam ik me niet voor. Ik vind ook dat iedereen lekker mag zijn wie hij/zij wil zijn als je er maar niemand mee pijn doet.
Zelf draag ik weleens make-up naar school. Hoewel ik nog niet erg goed ben, vind ik het toch fijn om te doen en ben ik erg trots op mezelf dat ik intussen met een goede hoeveelheid zelfvertrouwen de straat op ga. Helaas krijg ik nog steeds wel eens negatieve reacties, maar die probeer ik zo goed mogelijk te negeren. Sommige mensen accepteren me nou eenmaal niet.
Vandaag passeerde ik een jongen die ik rond de 16 schat. Hij keek me een beetje raar aan en ik kon zweren dat ik hem minachtend kon horen snuiven. Ik dacht bij mezelf, laat ze maar lekker.
Bij een stoplicht zo’n honderd meter verderop moest ik stoppen. Ik hoorde al een fiets achter me tot stilstand komen maar weer besteedde ik er weinig aandacht aan. Het ging allemaal goed tot het stoplicht op groen sprong. De jongen achter me had zich al weer op de fiets gehesen en kwam langs me. Hij riep iets in de trant van “Vieze homo” en spuugde op me. Even later was hij verdwenen. De hele rit naar huis was ik vooral verbaasd over het feit dat mensen dit nog doen.
Toen ik thuis kwam heb ik het aan mijn moeder verteld. Zij vond het schandalig en was er zelfs een beetje overstuur van. Ze vond dat ik een melding moest maken bij de politie, maar ik heb er toch niet zoveel behoefte aan. Uiteindelijk heb je er toch niet zoveel aan. Om haar gerust te stellen heb ik beloofd er nog even over na te denken, maar ik weet al bijna zeker dat ik het niet ga doen.
Wat zouden jullie in mijn situatie doen? Is het misschien toch beter om een melding te doen? Ik vind het natuurlijk ook erg dat dit gebeurd is, maar een melding helpt mij niet om het te verwerken.