Skip to main content

hey ik heb een probleem. ik hoop dat iemand me wil helpen.

ik zit al een tijdje niet lekker in mijn vel. ik heb mezelf ook gesneden en doe dat nu ook nog. ik heb het mijn ouders nog niet verteld en durf dit ook niet echt. nu is het winter en kan ik het nog verbergen maar in de lente/zomer wordt dit lastig. heeft iemand tips voor dit?

ik turn nu al best lang en wil eigenlijk stoppen. ik zou graag willen kickboksen zodat ik het verdriet dat ik heb er uit kan boksen. ik ben bang om dat te zeggen, omdat mijn ouders denken dat ik het turnen leuk vind. ik vind het niet meer zo leuk. ik ben bang dat ze het raar vinden dat ik wil gaan kickboksen. heeft iemand tips voor dit?

 

xxx alleen op de wereld

als eerst, wat stom voor je! ik kan zeggen dat je er mee op moet houden, maar ik snap heel erg dat dat lastig is. 

dus; over het snijden. ik zou als eerst heel goed nadenken over waarom je dit dan doet. wat is de rede, zit er uberhaupt een rede achter? je zegt dat je je slecht voelt, maar wat kan je daaraan doen zonder jezelf te snijden?

daarna, over het kickboksen. als je je ouders wilt vertellen dat het om je selfcare gaat, dan moet je dat erbij zeggen. je kunt natuurlijk ook gewoon zeggen dat je op kickboksen wilt omdat je turnen niet zo leuk vind, zonder verdere context. als ze dan benieuwd zijn waarom kan je het altijd nog zeggen

ik hoop dat ik je hiermee een beetje heb geholpen, succes en ily!

byee x


Hey alleen op de wereld,

Wat goed dat je hierover een topic maakt nu je merkt dat het niet zo goed gaat, vervelend!

Ik denk dat je ouders er wel voor open staan als jij zelf met andere ideeën komt. In dit geval dus kickboksen ipv turnen. Dit laat namelijk zien dat jij zelf over dingen nadenkt en bezig bent met je eigen ontwikkeling en nadenkt over wat jij echt leuk vind en wat goed bij je past. Je ouders kunnen dat alleen maar toejuichen. Al lijkt het me wel dat je eerlijk moet zijn over waarom je wisselt. Je gaat natuurlijk niet zomaar van turnen naar kickboksen. Belangrijk is dus dat je er open over bent en het goed uitlegt, dan denk ik echt niet dat je ouders dit raar gaan vinden.

Verder kan je in dit topic heel veel alternatieven vinden voor zelfbeschadiging. Ik zou dat eens doorkijken en dan voor jezelf op een lijstje zetten wat je zou kunnen doen als alternatief. Als je dan de neiging hebt kun je dat lijstje pakken en je op een andere manier uiten. 

Je zou ook op het moment dat je de drang hebt de plek dik inpakken, met bijvoorbeeld elastiekjes of papier zoiets en dan kun je wel soort snijden, maar dan beschadig je jezelf niet. Want ik denk niet dat dat is wat je echt wil, maar op dat moment wil je de pijn anders voelen. 

Je kan je ook onder de mensen mengen, want vaak als er iemand bij is doe je het wat minder snel. Of dat je een vriendin of iemand anders opbelt en daarmee gaat praten, hoeft niet perse over dit te gaan maar dat je je aandacht ergens anders op richt. Snijden is niet de oplossing, alleen maar een tijdelijke.

Kickboksen kan je idd helpen om je verdriet en andere gevoelens er uit te slaan, maar ik denk ook zeker dat het je helpt als je erover praat. Anders blijf je toch met die gevoelens zitten. Probeer iemand te zoeken die je vertrouwt. Waarmee je deelt hoe jij je nou eigenlijk echt voelt en je verhaal kwijt kan. Misschien kan die persoon jou ook helpen met hulp zoeken, zodat je kan leren hoe je met je gevoelens en emoties om kan gaan en die niet hoeft te uitten in de vorm van zelfbeschadiging.

Sterkte en succes gewenst,

Simply Me


dank je wel voor je reactie ik wil proberen het echt beter te maken dank je

xxx


hey wat irritant voor je! ik vind kickboksen een goed idee en vertel dit echt aan je ouders en als je dat niet durft aan je mentor ga naar je huisarts hij kan je verder helpen geloof me ik heb een sociale angststoornis gehad en ben er doorheen gekomen


dank je voor je reactie . ik ga het proberen


Reageer