Hey Hoihoihoihoihoihoi,

Ik heb ook zoiets. Dat je het gevoel hebt dat je alleen bent en dat het komt omdat het aan jouw gedrag of uiterlijk komt. Ik denk dat het niet daardoor komt (op basis van wat je nu verteld hebt). Je kan bij een groepje gaan zitten of met iemand een gesprek beginnen om in contact met iemand te komen. De kans is klein dat iemand met jou erover begint met praten, want (volgens mij) weer niemand dat jij je zo voelt. Je kan dan met je mentor erover praten of een vertrouwenspersoon. Als je iemand kent die je erg vertrouw kan je het ook met hem/haar het erover hebben.

Het is niet makkelijk maar helpt wel!

Groetjes iemand.

Vroeger kletste ik superveel maar ik was onzichtbaar niemand wou met me praten of überhaupt vrienden worden hoe spontaan ik ook probeerde te zijn. Het hielp dus nergens mee. Ik probeerde altijd blij te doen terwijl me binnenkant dat niet was ik heb best veel dingen meegemaakt. Na een tijdje kwam ik in een dip door alle dingen. Ik probeerde het niet te laten opvallen ik deed heel blij maar het had geen nut en begon ik niet meer te lachen en niet meer te praten de Grappige spontane meid op school zonder vrienden was ineens veranderd in een Zombie. Iemand die nergens zin in had en niet praatte ik herinner me zelfs nog dat ik 2 dagen me mond niet eens open had gedaan ook niet voor een docent.