Hey Pietertje2103.  Je voelt je somber, neerslachtig. Dat straal je dus (helaas) ook uit. Je trekt je zelfs terug.  Je maakt je ontzichtbaar. Terwijl je gezien wil worden. Negeren oude "vrienden" je nu? Vergeet ze. Ze zijn jouw vriendschap niet waard. Maak eens contact met een jongen, die je nog niet zo goed kent. Met de meeste heb je een gezamelijke interesse. Die ontdek je dan vanzelf.  Breek de muur die je hebt opgebouwd af. Stel je meer  open en geloof in jezelf.  Uitteindelijk zien mensen je geweldige persoonlijkheid. En onstaat er zelfs een groepje. 

Big hug en veel liefs.

Hi ​@Pietertje2103 ,

Wat super knap dat je dit hier deelt en wat naar om te horen dat je je zo slecht voelt en geen zin meer hebt om dingen te doen. 

Onthoud dat je er niet alleen voor staat. Je kunt met De Kindertelefoon elke dag van 11:00 tot 21.00 uur bellen (0800-0432) of met ons chatten als je anoniem je verhaal wil delen of samen met de Kindertelefoon wil kijken hoe je je situatie kunt verbeteren. Nogmaals heel goed van je dat je dit durft te vertellen en ik hoop dat je je snel wat beter voelt 

Veel sterkte!

Groetjes,

Fleur

De Kindertelefoon

Hoi,

Ik kon me vroeger ook herkennen in een paar punten, over de vervelende opmerkingen en geen zin in school hebben.

Wat voor mij hielp is om in een nieuwe omgeving vrienden te maken, met mensen die jou nog niet zo goed/lang kennen.

Veel sterkte!

Dankjulliewel allemaal voor jullie reacties. Het helpt echt om te lezen dat ik niet de enige ben. Het punt is dat ik eigenlijk niet goed weet waar ik moet beginnen met nieuwe vrienden maken. De laatste dagen zoek ik vooral heel veel afleiding en probeer ik m’n gevoelens een beetje te ontwijken. Ik wil ook liever niet dat mensen heel erg aan me merken hoe ik me voel. Maar ik merk wel dat ik vaak de behoefte heb om te huilen, alleen op de een of andere manier lukt dat dan toch niet. Ik heb een beetje het idee dat ik alle kanten op geslingerd word en m'n leven een achtbaan is gewordden...