De Kindertelefoon.nl

Beste No.one,

We lezen dat je in een lastige situatie zit. Je kunt De Kindertelefoon elke dag van 11:00 tot 21.00 uur bellen (0800-0432) of met ons chatten als je anoniem je verhaal wil delen of samen met de Kindertelefoon wil kijken hoe je je situatie kunt verbeteren.

groeten Claire

De Kindertelefoon

Bro ik ga eerlijk met je zijn:( ik heb dit probleem ook lang gehad.. ik heb er nog steeds plekken van maar mijn manier was om mezelf beloningen te geven! Ik ging nadat ik een week mezelf niet gesneden had iets leuks doen of naar de scackbar of iets anders leuks. Ik heb dat 10 weken gedaan en toen kwam mijn besef dat ik goed bezig was en wat ik aan het doen was niet goed was en zonde van mijn lichaam. En trouwens denk asjeblieft niet dat het aan jezelf ligt want dat is Echt niet waar geloofd me:)

Ps: je kan het!!!

Hoi no.one,

Jeetje wat lijkt het me lastig dat je in deze situatie zit. Zelfs heb ik nog nooit gesneden, maar ik heb een aantal vriendinnen die dit wel doen. Ik weet dus hoe moeilijk dit kan zijn, en ook hoe moeilijk het is om er met iemand anders over te praten.  Ik lees dat je al hebt geprobeert om met je vrienden te praten, maar dat ze hun eigen problemen hebben. Misschien is het een idee dat je naar je beste vriend(in) gaat, op een rustige plek gaat zitten en dan je woordje doet. Je kan ook naar je mentor gaan of een ander vertrouwenspersoon. Ik was zelf die vertrouwenspersoon op school voor een vriendin, en ik ben toen samen met haar naar een docent gegaan. De docent en ik hebben haar toen geholpen met het verhaal brengen naar haar ouders.  Nu krijgt ze de hulp die ze nodig heeft! Ik weet zeker dat jouw ouders je ook die hulp gaan aanbieden als je het ze verteld. Je kan het!

Hoi, beste no.one,

het is ontzettend lastig, maar dat weet je zelf waarschijnlijk ook al. Je zegt dat het je is gelukt om je 9 dagen lang te onthouden. Dat je probeert te stoppen is al heel goed. Daar mag je trots op zijn. Het klinkt misschien stom, maar het gevoel om te willen snijden gaat niet van de ene op de andere dag weg. Ik heb met snijden (automutilatie, medische term) ook een verleden en weet hoe het is om je zo afgesloten te voelen. Door te posten op dit forum doe je al een roep om hulp, en dat is goed.

Ik weet dat het ontzettend eng is om er met mensen over te praten maar het geeft zo een enorme opluchting dat het dat echt waart is. Als ook maar iemand een je het gevoel geeft dat je “zielig” zit te doen is dat persoon het niet waard. Ik weet dat je een geweldig persoon bent en dit voor jou heel belangrijk en serieus is.

Ik snap ook dat je het ontzettend lastig vind om het aan je ouders te vertellen.  Je kan het ze ook op een minder directe mannier vertellen, in bijvoorbeeld een brief die je naar ze schrijft. Dat heb ik gedaan. Je kan ook een afspraak maken bij je huisarts en het samen met hem/haar aan je ouders vertellen. Dan is er een namelijk een neutraal persoon bij. Dat je vader het lastig gaat vinden is logisch, hij is immers je vader en ouders maken zich nou eenmaal druk om hun kinderen. Dat is hun taak en niet die van jou. Ik weet niet hoe je thuis situatie is, ik denk dat je ouders het het beste met je voort hebben.

Je zegt dat je vader psychiater is, misschien kan hij er voor zorgen dat je sneller mentale hulp krijgt, als je dat wil. Ik vond hulp krijgen eerst heel eng, maar uiteindelijk heeft het mij heel erg geholpen. Het duurt lang en soms kan het voelen dat alles tegen zit en je niet vooruit komt. Maar met kleine, concrete stappen kom je ontzettend ver! dat verzeker ik je. Je hoeft niet alles in één keer beter te maken. 

hou vol, ik heb alle vertrouwen in jou!

liefs.