Hoi,

Ik zit hier nu jankend voor de computer dit te typen.
En ik wil mijn verhaal graag delen.

Ik heb een zus die 3 1/2 jaar ouder is als mij, ze is nu bijna 17.
Zolang ik me kan herinneren hebben wij altijd wel ruzie, dat is normaal want eigenlijk iedereen heeft wel eens ruzie met zijn/haar broer/zus.
Ze sloeg me vaak en schol me uit, ze heeft me zelfs een keer van de trap geduwd!

Vroeger ging ik er nooit tegenin omdat ze toch veel ouder en sterker was als mij, ik ging dan altijd naar mijn moeder en die zorgde er voor dat het weer wat beter ging. Dat heb ik een paar jaar gedaan.
Ongeveer 3 jaar geleden begon ik meer voor mezelf op te komen, mezelf te verdedigen. Dit vond mijn zus ook niet leuk en het werd alleen maar erger.
Uiteindelijk ging ik dan weer naar mijn moeder.
Daarna was ik die ruzies zat en ben ik haar gaan negeren als we weer ruzie hadden. Dit vind ze vreselijk, ze kan er niet tegen dat ik haar negeer.
Het was zelfs een keer zo dat mijn zus mij schopte en ik viel op de bank, waar haar laptop lag. Ik kwam er heel zachtjes op maar mijn zus vond dat vreselijk. Ze begon me uit te schelden en te zeggen dat ik niet aan haar laptop moest komen, ze duwde me op de grond en mijn pols ging ook bijna dubbel.
Ik ren zo snel ik kan naar boven, naar de badkamer. Mijn zus rent achter me aan om me nog te slaan. Ik heb mezelf meer dan een uur opgesloten in de badkamer. Toen ik eruit kwam ben ik met ons hondje naar buiten gegaan, naar het bos. Mijn zus had dat door en kwam weer achter me aan, ze trok keihard aan mijn haar zodat ik naar achteren viel. Toen schopte ze me nog even en toen was ik eindelijk buiten. Ik heb bijna 2 uur lang in het bos gelopen, ik wou niet meer naar haar toe. Mijn ouders waren allebei niet thuis, maar in het bos heb ik mijn moeder gebeld. Ze zei dat ze er voor zou zorgen dat het niet weer gebeurd. Maar dat is onmogelijk. Het gebeurd altijd weer.

De laatste tijd zegt ze altijd gewoon recht in mijn gezicht dat ze me haat en dat ze me echt niet uit kan staan. Ook gewoon in het bijzijn van mijn moeder, ze doet dan verder niets. Als mijn vader er is doet ze het liever niet, maar soms toch wel. Alleen mijn vader wordt dat boos en wil mijn zus soms ook slaan, dat is natuurlijk ook helemaal fout van mijn vader, mijn moeder en ik proberen hem dan tegen te houden en dat lukt meestal wel. Samen met mijn moeder huilen wij dan weer om wat er gebeurd is, mijn zus en mijn vader sluiten zich allebei op in hun kamer/kantoor.

Nu net zaten wij op de bank tv te kijken. Mijn zus heeft altijd 4 kussens om haar heen, en ze wil mij er nooit 1 geven. Ze zit dan altijd in het midden van de 3pers bank en als ik vraag of ik erbij mag zitten en ze het kussen even aan de kant wil doen, zegt ze gewoon nee. Ik trek me er niks van aan en ga gewoon lekker daar zitten, zij doet dan "per ongeluk" even extra hard haar elleboog op het kussen zodat hij tegen mij aan komt. Toen de telefoon vroeg ik haar of zij hem ook even wou pakken want ik had de vorige al gepakt. Nee zegt ze. Oké dan niet. We laten de telefoon over gaan, zegt mijn zus opeens; "je gaat hem ook echt niet pakken hè. Sukkel" Zij wil hem pakken maar is te laat. Als ze weer wil zitten gaat ze zowat op me zitten, stoot haar elleboog tegen me aan duwt me en slaat me keihard en zegt weer dat ze me haat en ze mij hier niet wil hebben. Ik negeer het weer maar als ze me weer een harde stomp geeft ga ik weg. En daar zit ik nu achter de computer. Ik kan mijn moeder niet bereiken en mijn vader is in het buitenland.

Ik weet echt niet wat ik moet doen, ik ben het zat! Ik haat haar ook echt, ik houd dit niet meer vol. En ik heb ook het gevoel dat mijn moeder het ook niet durft om tegen haar in te gaan. Want het houd nooit op!

Alsjeblieft, weet iemand wat ik kan doen! Het liefst ga ik het huis uit en wil ik haar nooooit meer zien, maar dat gaat nu nog niet.

Het is wat een lang verhaal, maar ik moest mijn verhaal even kwijt, ik hoop op een zo snel mogelijke reactie.

XxMarije