Hey!
Wat vervelend, dat je ouders je zonder dat je het wilt op de wachtlijst van de psychiater hebben gezet.
Als je ouder bent dan twaalf jaar heb je het recht om (in overleg met je ouders) behandeling te weigeren, tenzij je een gevaar voor jezelf of anderen bent. Echter hebben je ouders nog steeds de verantwoordelijkheid over je totdat je achttien bent.
Ik raad je aan om je gevoelens vooral met je ouders te communiceren, over de hond, het speciaal onderwijs en de wachtlijst. Mogelijk hebben jullie een goed gesprek en kunnen er dingen opgehelderd worden waardoor iedereen blij kan zijn met de beslissingen die gemaakt worden.
Succes!
Groetjes,
Anoniempje
Maar betekent dat dat als ik het niet wil het niet hoeft?? Ik ben 14 dus vind eigenlijk niet dat ze mij kunnen dwingen. Maar ik doe mijn best om hulp te zoeken en dan komt het als een klap aan dat ze voor de zoveelste keer iets achter mijn rug om doen.... Ik moet wachten tot ik een rustig gesprek kan voeren. Maar als mijn ouders dit keer op keer doen komt er voor mij nooit een moment waarop ik rustig genoeg ben om een normaal gesprek aan te gaan.
Hey!
Dat snap ik. Je zult nu je op de wachtlijst staat wel op gesprek moeten bij de psychiater, maar daarna kun je altijd aangeven dat je het niet wilt.
Ik snap dat het zo moeilijk is om een rustig gesprek met je ouders aan te gaan. Is er misschien iemand op school die je in vertrouwen zou kunnen nemen? Je mentor misschien? Diegene zou misschien een gesprek met je ouders kunnen arrangeren waarin jullie het uit kunnen praten?
Groetjes,
Anoniempje
Nee, de meeste mensen zijn het met mijn ouders eens. Maar ik wil gewoon dat ze mij van die wachtlijst afhalen....
Hallo Just_a_person :)
Kun je het niet vertellen tegen je ouders dat je het niet fijn vindt dat zij achter je rug om jou op die wachtlijst zetten?
-Dr8gon99
Hallo Just_a_person :)
Kun je het niet vertellen tegen je ouders dat je het niet fijn vindt dat zij achter je rug om jou op die wachtlijst zetten?
-Dr8gon99
Dat heb ik uiteraard al gedaan.
Hallo Just_a_person :)
Je kan ook bijvoorbeeld 15 minuten voor de afspraak doen alsof je iets moet halen bij de winkel maar dan blijven rondhangen zodat je niet naar de afspraak kan. Het is niet de beste manier maar wel de enige manier die ik nu eigenlijk kan bedenken. Sorry, mijn inspiratie is niet wat het geweest was.
-Dr8gon99
hey
ik snap dat je niet in gesprek wil gaan psychiater. maar jij gaat er niet vanaf komen als je het ontloopt of alleen maar ruzie gaat maken met je ouders. bij het eerste gesprek met de psychiater aan geven dat jij het niet nodig vind. en dat jou ouders het achter je rug om hebben gedaan. ik denk dat als je een normaal gesprek voerd dat je er dan (sneller) van af komt.
war dr8gon zij zou een optie kunnen zijn maar dat helpt niet want dan heb je later op nieuw een afspraak. en dan mag je niet meer weg en zit je flink in de problemen.
groetjes blue
