Hallo,

Jazeker! Ik herken dit probleem. Het voelt niet fijn om bij elk klein foutje al meteen '’gezeik'’ van je ouders te horen. En als je het dan eindelijk goed doet, ze het niet eens merken. 

Zelf ben ik van mening, en daar kunnen anderen heel anders over denken (dat mag zekers), dat je als ouder beter je kind kan helpen om beter te worden dan meteen de gaan lopen zeuren/je onderdruk te zetten en ook nog eens zwaar te straffen. 

Je zou hierover met je ouders in gesprek kunnen gaan, maar dat hoeft natuurlijk niet (als je het wel doet zou ik eerst even tot maandag wachten). Want ik vind het persoonlijk geen goede straf om de telefoon van je kind af te pakken. Want wie heeft hen het recht, om JOUW telefoon af te pakken, hij is tenslotte (meestal) van jou, en jij mag zelf weten wat je er mee doet. 

Je zou bijvoorbeeld kunnen vragen of je iets anders zou kunnen doen (denk aan de was opvouwen, de ramen lappen ect. ) of je zou kunnen zeggen dat straffen (meestal) niet goed helpt, en dat ze beter met je mee kunnen denken over de oorzaak, waardoor je straf zou hebben gekregen en wat je er aan zou kunnen doen. 

Ik hoop dat je hier iets aan hebt, en nogmaals, alles hierboven is MIJN mening, dus het is niet een feit of een verplichting. 

Groetjes!