Zelfmoordgedachtes verteld | Kindertelefoon Community

Hoi,

School had mijn ouders dus uitgenodigd voor een gesprek over mijn snijden, eetstoornis en zelfmoordgedachtes. Nu doet iedereen thuis dus heel raar tegen me. Mijn vader probeert ineens over mijn gevoelens enzo te praten, terwijl we al een halfjaar eigenlijk niets tegen elkaar gezegd hebben. Mijn moeder is heel boos en wil niet meer tegen me praten.

Ze zorgen er alleen maar voor dat ik nog meer dood wil. Ik ga vanmiddag naar een of andere noodhulp, maar ik denk niet dat het gaat helpen. Ik wil nu alleen mijn mentor zien, maar ik voel me ook schuldig dat ik haar lastig val met al dit gedoe.

Dankjewel voor het lezen,

liefs SirA

Bladzijde 1 / 1

Dat je moeder boos is, is natuurlijk niet zo mooi, maar je vader probeert je te helpen. Probeer je dan ook open te stellen voor die hulp, want zm is echt niet de beste optie om uit deze situatie - wat die ook is - te komen.

Je mentor schijnt voor jou echt een vertrouwenspersoon te zijn. Dat is goed om te horen. Ik denk dat je je niet te schuldig hoeft te voelen om de hulp en aandacht die je van haar vraagt. Anderzijds is het nu natuurlijk wel vakantie dus contact zal misschien iets lastiger gaan.

Mocht je je wel nog schuldig blijven voelen, dan kan je dat misschien een keer aan haar voorleggen, opdat zij zelf aan kan geven wat zij wel en niet wil. Succes!

@eenanoniemejongen1

Dankjewel voor het reageren, dat helpt me echt.

Beste @SiraA,

We lezen dat je in een lastige situatie zit. Je kunt De Kindertelefoon elke dag van 11:00 tot 21.00 uur bellen (0800-0432) of met ons chatten als je anoniem je verhaal wil delen. Ook kan je voor hulp of ondersteuning contact opnemen met 113 Zelfmoordpreventie via www.113.nl. Hopende kun je hier wat steun uit halen.

Sterkte, namens de Kindertelefoon

Willemijn