Skip to main content
Hoi, ik zit met een probleem. Mijn zus heeft autisme en ocd opzich is het een normaal oersoon alleen kan ze niet veel zelfstandig maar vanaf de buitenkant zie je dit niet. Mijn moeder houdt hier zoveel rekening mee dat ik me alleen voel. Ze gaan samen bijv winkelen of broodjes eten. Met mij doet ze dit nooit of ze stelt het niet voor. Als we met ze alle wat gaan doen (vader moeder zus ik en broertje) ben ik vaak alleen en dan word ik een beetje down. Dan krijg ik gelijk te horen dat ik het weer weet te verpesten. Ik heb al vaak aangeven dat ik het gevoel heb dat ik word achtergestelt maar dan zegt ze dat ik jaloers ben en me moet inleven in me zus. Ik doe dit al elke dag en probeer zoveel mogenlijk te doen. Nu heb ik dit weer 3 dagen geleden weer aangeven wat nu is uitgekomen op een hele grote ruzie. (Mijn vader is vaak weg vanwege werk dus ben ik alleen met me moeder zus en broertje. Mijn zus is 19 ik ben 17 en me broetje is 8. Mijn zus en broertje krijgen dus alle aandacht en ik loop er vaak tussen. Doordat mijn zus ocd heeft is ze ontzettend netjes en mijn moeder is dat altijd al. Ik ben niet zo netjes dus mijn kamer is wat rommeliger (beetje kleding op de vloer soms een glas op me nachtkastje) hier word ze vaak boos om en maakt me dan belachelijk. Ik heb zelf in het verleden nogal moeite gehad met dingen en mezelf hietdoor verwond. Als we ruzie krijgen zegt ze vaak ja jij had toch ook hulp nodig toen je zelf je polsen door sneed. Dit soort dingen raken me maar ik durf niks meer te zeggen. Ik zie me familie niet meer als familie en ik hou ook niet van ze. Vaak zit ik alleen op kamer en voel ik me hier het fijnst. Ik ga ook niet graag meer dagjes uit door dit. Ik geef dit aan en dan krijg ik te horen day ik alleen maar op me kamer wil zitten of met vriendinnen loop te zuipen ( wat ik eens in de maand doe wat ik werk 32 uur in de week) ze zegt vaak dat ik maar moet vertrekken want het is een hotel. Niemand die mij steunt in de familie en me helpt dus ik sta er echt alleen voor. Ik voel

Me niet fijn in me eigenhuis en ben vaak aan het huilen. Nu heb ik zon stress dat ik dagelijks met hele erge hoofdpijn loop en ik niet goed lan functioneren op het werk waardoor ik daar ook te horen krijg dat ik het niet goed doe. Ik zie het allemaal niet meer zitten. Iemand een idee wat ik kan doen?



Sorry voor het lange verhaal
Hoi



Helemaal niet fijn hoe het er thuis aan toe gaat. Je zus heeft misschien extra aandacht nodig, maar dat mag niet betekenen dat jij zo weinig aandacht krijgt. Je hebt dit aangegeven, wat verstandig was, maar jammer genoeg heeft dit niet tot het gewenste resultaat geleid.



Heel gemeen van je moeder dat ze het snijden van vroeger negatief aanhaalt in een ruzie. Je moeder lijkt niet vatbaar te zijn voor wat jij zegt, ook al bedoel je het goed. Volgens mij ben jij niet jaloers op je zus, maar verlang jij naar wat aandacht, wat heel normaal is. Stom van je moeder dat ze dit niet inziet.



Je werkt best veel. Vind je het werk dat je doet fijn? Biedt het een positieve afleiding?



Niemand in de familie steunt je. Je hebt het gevoel dat je er alleen voor staat. Jij staat er niet alleen voor. Bij de KinderTelefoon zijn ze bereid naar je verhaal te luisteren. De KinderTelefoon kan je advies geven.



Je voelt je niet fijn thuis. Dat vind ik erg om te horen. Thuis zou je je fijn moeten voelen.

Is het een mogelijkheid om (tijdelijk) bij een vriend(in) in te trekken? Het kan goed zijn als er wat afstand komt tussen je gezin en jou. De kans is groot dat de spanningen daardoor verminderen, en dat jullie daarna eens goed kunnen praten.



'Sorry voor het lange verhaal'

Excuses zijn overbodig hier. Ik ben blij dat je hier niet alleen mee bent blijven zitten. Dit forum is er om verhalen en ervaringen te delen.



Groetjes

x
Wat vervelend zeg



Probeer aan je moeder te vraagen of jij lekker met haar een keer kan shoppen (of iets anders leuks) als ze dit wil doen kan je voorstelle ergens samen te eeten daarna probeer dan voorzichtig aan te kaarten hoe je je voelt zeg bv mam ik snap dat (naam zusje) het moelijk heeft en veel ondersteuning en aandacht nodig heeft maar ik heb ook aandacht nodig en ik vind het al heel fijn dat je dit met mij wou doen vandaag ik zou dat wel wat vaker willen zo iets en probeer er gewoon een rustig gesprek over te hebben❤️ veel succes
Het werk is een grote afleiding voor mij. Daar ben ik altijd vrolijk en doe ik graag me best. Vriendinnen wil

Ik er niet mee opscheppen omdat ik daar anders telkens medelijden van rkijg. Nu lijden ze me vooral af en daar helpen ze me goed mee. Heb mama vertelt waarmee ik zit en of we nooit iets kunnen gaan doen. Ze zei dat ik me niet moest aanstellen.
Fijn dat je dingen hebt waar je je vrolijk voelt, zoals werk en vriendinnen. Als je je geholpen voelt bij je vriendinnen die je afleiden van de situatie thuis, is dat prima. Doe maar wat jij het fijnste vindt.



Wat een nare reactie van je moeder. Helemaal niet fijn. Zou het helpen met je zus te praten? Misschien kan zij met jouw moeder praten.

Reageer