Hey, Ik snap dat dit een goed idee lijkt. Ik zat ook in zo’n situatie. Helaas moet ik je vertellen dat je echt niet zomaar naar de USA of uberhaupt het buitenland kan en zeker niet nu. Als je wegloopt zullen je ouders de politie inschakelen en hebben ze je zo gevonden. En daarbij is het echt niet wat je wilt, hoe slecht dingen thuis ook zijn. Geloof me.
Maar zoals ik me kan voorstellen is het thuis niet meer uit te houden. Dat is ook niet de bedoeling en daar moet je eigenlijk wel wat aan doen, want het gaat ook niet beter worden zonder iets te doen (waarschijnlijk). Je zegt dat iemand iets vertellen geen optie is, omdat ze je dan naar je vader sturen. Dit snap ik. Nu moet je wel weten dat je sommige mensen ook dingen kan vertellen zonder dat ze het doorvertellen en zo kan je gewoon je verhaal doen en zoeken naar een oplossing zonder dat dit zorgt voor die problemen. Dit kan je mentor zijn, je huisarts, een vertrouwenspersoon op school of zelfs je sport trainer ofz. Ken je iemand zoals deze?
Als je hen je verhaal verteld zullen ze je echt geloven en je verhaal met het volste respect behandelen en niet zomaar doorvertellen zodat je in de problemen komt. Het is een kwestie van vertrouwen en de juiste persoon vinden maar geloof me dat is de moeite waard.
Daarnaast kan je ook met een andere instantie praten. De kindertelefoon kan je je verhaal aan kwijt en kan samen met jou naar een oplossing zoeken. Er is ook Veilig Thuis. In dit soort situaties waarbij jij je niet prettig of veilig thuis voelt, kunnen ze je helpen. Je kan ze bellen of met ze chatten en zo gewoon praten of een melding doen waarbij ze met je moeder of eventueel iemand anders gaan praten en hulp gaan zoeken. Ook dit is moeilijk, dat snap ik. Daarom is het misschien makkelijker om het er eerst met iemand die je vertrouwd het er gewoon over te hebben, dan kan je dit samen aanpakken. Maar zoiets is echt niet gek, als het thuis zo gaat. Je bent nog maar 14 en hoort gewoon een fijn veilig thuis te hebben. En geweld gebruiken mag sowieso NOOIT, wat iemand ook zegt.
Ik hoop dat dit een beetje helpt. Succes.
Groetjes.
Onnodige quotes verwijderd
Ik snap waar je vandaan komt maar ik vertrouw m'n mentor niet. Ze zei zelfs een keer dat ze alleen wat zou doorvertellen als ze vind dat een situatie onveilig is. En ik wil absoluut niet met de jeugdzorg gedoe krijgen enzo, en daarnaast wil ik niet dat m'n moeder de gevangenis in gaat want dan is mijn oudere zus van 19 dakloos
En hoe zit het met iemand anders? Zoals ik al zei misschien je huisarts, een docent die je vertrouwd, sport trainer, vertrouwenspersoon, vriend(in)?
Ik was zelf jaren als de dood dat ik gedoe zou krijgen met instanties zoals jeugdzorg. Ik ben zelfs een keer uit huis geplaatst terwijl dat alles achter mijn rig om geregeld was. Dat kan gebeuren. Ik ben eerlijk tegen je. Maar dit gebeurt alleen als het absoluut NIET VEILIG is en gewoon in gesprek gaan voor een nog onveiligere situatie kan zorgen.
Ik ben recent in gesprek gegaan na een lange tijd zo erover nagedacht te hebben en zelfs als je ze onveilige dingen verteld zullen ze echt niet zomaar ingrijpen. Echt niet. Ze kijken met je mee, wat geschikt is om te doen en wat jij wil. Ze luisteren echt. Dus vertrouw alsjeblieft. Ook al is dat moeilijk. Kies iemand om mee te praten. Kan je iemand bedenken van de mogelijkheden die ik net heb genoemd?
Hoe zit het met bijvoorbeeld met Veilig Thuis praten?
Hey sorry voor de late reactie haha.
Ik heb een half jaar geleden samen met m'n zus van 19 gebeld naar veilig thuis, omdat we toen echt niet meer veilig voelden. M'n moeder had haar bedreigd met een mes. We vroegen of er nog plek was enzo en ze zeiden dat er een lange wachtlijst van 3 maanden zou zijn en dat ze alleen voor ernstigere gevallen uitzonderingen zouden maken. Dus veilig thuis is eigenlijk geen optie voor mij, omdat ze dan eerst met de politie zouden praten en dan zou m'n moeder erachter komen en dan word ze nog bozer.
Ik ben nu inmiddels een jaar verder en ik heb rond de €200 gespaard. Ik denk niet meer dat ik naar de usa kan gaan door de douane enzo, maar ik laat het geld achter voor m'n zus mocht ik ooit nog weglopen. Ik zie het leven niet meer zitten.
Hoi @Jadew ,
wat naar om te lezen dat het nog niet beter met je gaat, en dat je zelfs het leven niet meer ziet zitten.
Graag willen we je laten weten dat je elke dag met De Kindertelefoon kan bellen of chatten, om samen met de medewerker te bekijken hoe je jouw situatie kan verbeteren en wat je mogelijkheden zijn. We zijn elke dag bereikbaar van 11:00 tot 21:00.
Ook kan je voor je zelfmoordgedachten terecht bij 113, zij zijn 24 uur per dag bereikbaar via telefoon of chat.
Veel sterkte gewenst,
groetjes van Marieke / De Kindertelefoon
