Ik heb de voorbije vrijdag veel achter de rug.Ik had vrijdag een rechtzak die ochtend rond8 uur kwam er veel politie een zijn we met de politie meegenoemen naar bureau alle kinderen van3 tot 16 .We zijn in 3 verschilende autos gezet naar het bureau daar moesten we even wachten dan zijn de kinderen boven de 12 met de politie naar de rechtbank gegaan ik werd goed in de gaten gehouden zelfs toen ik naar de wc ging stond politie op me te wachten.Constant werd ik in de gaten gehouden. Na de zitting zijn we onder begeleiding van de politie naar de ondergrondse garage terug gegaan waar ik heen gefuilieerd werd met mijn zusje.Voor ons liepen 2agenten en achter ons ook.We mochten onze ouders niet meer zien.Ze hebben de deur dichtgedaan en er gingen 3 agenten voor staan.Ik was zo boos dat ik soms wat uitflipte tegen de politie een heb ook eerlijk gezegd dat ik het niet normaal vond wat ze allemaal deden e dat ze echt overdreven.Normaal ben ik zo noet een ben ik velegen maar ging zo kapot.Daarna zijn we met de politie ik een mijn zusje naar pleegezin gegaan waar we nu 2 weken moeten blijven omdat het crisis is .Mijn zusjes zijn thuis ook wegehald.Vanaf dag 1 heb ik het moeilijk een ben ik al van plan constant wegtelopen maar politie hield me zo goed in de gaten dat ik amper ergens heen kon. Nu Nu zit ik hier al 3,5 dagen een gaat steeds slecjter met me .Iedereen is geschoken van het verhaal een kan het niet geloven.We zijn lieve,vriendelijke.belefde kinderen waar iedereen blij van werd.Elke dag worden mijn gedachtes om weg te lopen steeds erger een ik krijg er ook nog eens zelfmoordgedachtes bij. Ik weet niet wat ik moet doen.Ik wil terug naar huis waar ik me goed voel een gelukkig ben.
Kan iemand me helpen??
Groetjes
Ik heb echt de neiging mezelf van leven te veroveren
