Skip to main content
Aankomend weekend gaan mijn ouders een weekendje weg zonder mij omdat ze dan 20 jaar getrouwd zijn. Ik ben blij voor ze omdat ze nog altijd super blij met elkaar zijn en alles, maar ik ben niet zo blij dat ik bij mijn tante en oom moet logeren. Met mijn oom is in principe niks mis, en met mijn nichtjes (nu 6 en 7 jaar) ook niet, maar mijn tante is een echte control freak. Toen ik twee jaar geleden ook een weekend bij hen heb gelogeerd, en toen heb ik ook wat conflicten met mijn tante gehad. Ik was daar vanaf vrijdag middag tot maandag ochtend, en dat zal dit weekend ook zijn. Ik zal de ergste akefietsjes wel even opschrijven:




  1. Ik kwam aan op mijn fiets en wist niet waar ik die moest neerzetten. Ik liep naar binnen en vroeg dus waar ze die wilde hebben. Ik kreeg geen gedag of wat dan ook, maar meteen een boze snauw dat ik mijn mond moest houden. Mijn nichtjes hadden straf, en ik daarom ook, terwijl ik nog maar tien seconden bij hen was. 'Ga in de tuin zitten en houd je mond!' zei ze.
  2. Het was warm dus mijn oudste nichtje vroeg of ze wat water mocht. Daarvoor kreeg ze een pets op haar arm.
  3. Na ongeveer vier uur keek ik een keer op mijn telefoon om te kijken of ik nog meldingen binnen had gekregen. Mijn tante werd helemaal paranoia en vroeg wie ik ging bellen, waarom en wat ik ging zeggen. Toen ik aangaf dat ik gewoon een bericht van een vriendin had, pakte ze mijn telefoon af en legde ze die in een kastje. Die heb ik het hele weekend niet terug gekregen.
  4. Ik teken weleens foto's na (meestal van beroemdheden of van mooie uitzichten). De tekeningen heb ik in een grote map zitten zodat ik ze niet kwijt raak. Daar is ze helemaal doorheen gegaan omdat ze bang was dat er iets "engs" in zat. Er zaten alleen maar portretten en landschappen in dus ik zie niet waarom het eng was, maar mijn nichtjes mochten het niet zien.
  5. Ik schrijf ook verhalen voor een fanfiction site, maar die mochten ze ook niet zien. Het zijn geen enge of vieze verhalen en ze zijn ook nog eens in het Engels, maar ik mocht er niet aan schrijven.
  6. De tweede nacht werd ik midden in de nacht wakker en zag ik dat mijn tante in de deuropening naar mij aan het kijken was. Ze wou controleren of ik geen rare dingen deed. Slapen is blijkbaar raar?
  7. Toen ik ging douchen gaf ze de hele tijd commentaar over wat ik deed en op een gegeven moment kwam ze onaangekondigd binnenlopen. Toen ik daar wat over zei beweerde ze dat ze het recht had om binnen te lopen omdat ze moest controleren wat ik deed. Ik heb namelijk een eigen volgorde van me wassen (eerst mijn haar en dan mijn lichaam) maar zij doet dat blijkbaar andersom. Daarom moest ik dat van haar ook doen.

Zo waren er nog wel meer rare dingetjes. Ook gelden daar veel strengere regels. Bij mij thuis geldt de regel dat alles uitgepraat kan worden en dat je in overleg een heleboel kan bereiken, maar mijn nichtjes zijn constant afhankelijk van de bui van mijn tante. Als ze in een goede bui is geeft ze de kinderen weleens een extra snoepje en mogen de kinderen haar heel veel vragen, maar als ze in een slechte bui is kunnen de kinderen voor een heel gewone vraag een pets op de arm of hand krijgen.



Maar mijn tante is niet alleen een control freak richting haar kinderen, maar ook richting mijn oma. Mijn oma mag een heleboel dingen niet zoals naar de film gaan met mij of ergens gaan eten. Als het met haar kinderen is mag het natuurlijk wel, maar als het alleen met mij is, dan is het ongezond en niet veilig.



Mijn tante is misschien wel jaloers op mij, bedenk ik me nu. Als ik iets van mijn oma krijg moet ik het ook altijd verzwijgen voor mijn tante (en nichtjes omdat die alles doorklikken) omdat mijn oma er anders van langs krijgt. Mijn tante heeft zelfs een keer gezegd dat ze ervoor gaat zorgen dat ik niets van oma haar erfenis krijg. 'Erfenis is voor familie", zei ze toen. Ik ben namelijk geadopteer (mijn moeder is onvruchtbaar van zichzelf), en daarom ziet mijn tante mij niet als volwaardig familielid. Zij verdient volgens haar zelf een veel groter deel van de erfenis (specefiek sierraden en het theeservies). Dat terwijl zij aangetrouwd is.



Ik zit hier totaal niet op te wachten. Ik zou ook eerst bij mijn oma slapen, maar die is door meerdere omstandigheden verhinderd.
Aj aj aaj, dat is niet leuk, maar dat laatste trekt mijn aandacht het meest, jouw tante wil dus niet dat jij niets van de erfenis krijgt, zelfs geen ene euro? Terwijl zij feitelijk evenveel recht heeft. Als de overledene in de erfenis heeft gezet dat jij meer krijgt, kan je tante daar niets aan veranderen. Of ze breekt in, maar dat zou duidelijk genoeg zijn.



Als je nichtjes geslaan worden, gewoon als ze in een slechte bui is en om de simpele vraag: 'Mag ik water drinken?'. Zou je dat moeten gaan aangeven bij de politie.



Dat eerste akkefietje is wel logisch, behalve dat ze snauwt naar je, ze had gerust rustig kunnen zeggen waar je je fiets had kunnen zetten en dan rustig gevraagd om naar buiten te gaan, voor de rest heb ik geen tijd, ik moet weg! later krijg je meer zal voor morgen zijn
Inbreken lijkt me stelen. Ik wilde dit eigenlijk niet vertellen omdat ik vond dat dit niets met mij te maken had, maar ik denk dat mijn tante weleens van mijn oma gestolen heeft. Ze biedt om de zoveel maanden aan om op te ruimen, en iedere keer geeft mijn oma daarna aan dat er dingen weg zijn die ze niet weg wilde hebben. De laatste keer (twee maanden geleden) was het een gouden ring en bijpassende oorbellen, de keer daarvoor een boekenlegger die ze op haar nachtkastje had gelegd.



Ik weet nog dat ik er een keer bij was en dat mijn tante een bakje met zeepjes pakte die mijn oma van hotels had gekregen en een aantal zeepjes die ik uit Corfu mee had genomen (die herkende ik aan de blauwe verpakking waar ze in zaten). Ze wilde die weg gooien, maar mijn oma wilde die houden. Vervolgens waren ze wel weg. Een week of twee later zag ik dat in blauw verpakte zeepje op de wastafel in het toilet bij haar thuis. Toen ik haar daarover confronteerde werd ze heel boos en dreigde ze met mij uit het huis zetten als ik het tegen oma zou zeggen. 'Dan hoef je niet meer terug te komen', zei ze daarbij.



Dat hierboven is het enige concrete bewijs dat ik heb, maar ik heb het vermoeden dat het wel vaker gebeurd is.



Mijn tante heeft mij nooit echt gemogen. Ik ben geadopteerd toen ik 11 maanden was en weet dus niet anders dan dat mijn oma mijn oma is. Mijn tante kreeg pas wat met mijn oom toen ik 5 of 6 was. Ik weet nog dat mijn tante meteen al liet weten dat ze niets van mij wilde weten. Zo negeerde ze me in het begin veel en praatte ze over me heen door bijvoorbeeld mijn ouders te vragen wat ik voor drinken wilde ipv het aan mij vragen. Later begon het over te gaan in een duidelijkere vorm van afgunst. Voor haar verjaardag vorig jaar nodigde ze mijn ouders uit, maar mij niet. Ze beweerde dat ze uberhaupt geen kinderen uit ging nodigen omdat dat te druk zou worden, maar de andere nichtjes en zelfs vrienden van haar eigen kinderen mochten wel komen. Mijn ouders zijn toen ook meteen naar terug naar huis gegaan omdat ze dat niet vonden kunnen. In datzelfde jaar nodigde ze weer mijn ouders uit maar mij niet. Ze zeiden dat ze alleen zouden komen als ik ook mocht komen, en uiteindelijk stemde mijn tante daarmee in. Maar toch dekte ze de tafel voor 9 (haar gezin van vier, mijn grootouders aan die kant en mijn ouders). Toen ik ook mee kwam zei ze dat ze dacht dat ik wel wat anders te doen had. Ze had "niet op mij gerekend". Met duidelijke tegenzin zette ze er een bord bij.



Doet het me wat? Nee. Maar ik vind het wel vervelend. Ik ga intussen niet meer naar verjaardagen van mijn tante. Bij verjaardagen van mijn oom en nichtjes kom ik altijd wel even langs voor een kopje thee en als mijn nichtjes jarig zijn krijgen ze altijd een kleinigheidje. Maar ook dan kan mijn tante het niet laten om te zeggen dat ze niet op me gerekend had. Ook zegt ze dan weleens dingen als "We redden het ook wel zonder jou, hoor' of 'als je wat anders te doen hebt, ga dat vooral doen.'
Hallo,



Omdat je tante haar kinderen wel eens slaat, kun je kindermishandeling melden: Veilig Thuis Ook mishandelt zij jou een beetje, maar dan niet door te slaan maar door je telkens te 'vergeten'. Dat is niet fysieke mishandeling.



Je kunt er ook een keertje met je ouders over praten.

Reageer