De Kindertelefoon.nl

zoals iedereen heb ik ook wel eens ruzie met mijn moeder.

Mijn ouders zijn al sinds ik jong was gescheiden en heb altijd mijzelf daar de schuld van gegeven. Ik heb tientallen psychologen gezien hiervoor en ik begin er over heen te komen, maar nu heeft mijn moeder dus een nieuwe vriend. Hij is heel aardig, daar niet van, maar hij woont op het moment in italië. Hij is gewoon Nederlands, maar sinds hij zo ver weg woont is het regelmatig zo dat hij hier op vakantie komt. Hij zou in de oktober vakantie komen voor twee weken, maar toen bleef hij de hele oktober maand en een heel groot deel van november. Nu met kerst zou hij weer komen, wat heel leuk was. Hij is er dus nu ook. Hij is heel lief en alles, maar ik heb er best wel moeite mee.



mijn moeder weet dat ik moeite heb met het accepteren dat mijn moeder een vriend heeft, maar houdt er bijna geen rekening mee. We zouden vandaag (1 januari 2019) met zn drieën naar zijn moeder in friesland gaan. Mijn moeder en ik zijn best close, en dus vroeg ik haar wat ik aan zou moeten doen. Ze zei dat het niet uitmaakte, zolang ik maar mij fijn voelde in de outfit. Dus, ik ga mij klaar maken. En dan opeens wordt ze boos omdat ik zwarte lipstick op had gedaan. We krijgen een discussie over waarom het dan niet mag en dan zegt ze dat ik niet mee mag als ik zwarte lipstick op houd, dus ik reageer met dat ik dan maar thuis blijf.

Ze stuurt mij naar mijn kamer, en wanneer ik toch mij verder ga klaar maken om toch mee te gaan, zonder de zwarte lipstick, komt ze boos binnen en zegt ze dat ik begon met dreigen dat ik niet mee ging terwijl het heel belangrijk voor haar was om naar zijn moeder te gaan. Terwijl zij begon dat ik niet mee mocht! Ik zeg dit dus, en ze slaat de deur in mijn gezicht dicht.



Ik snap best dat ik misschien niet zo overdreven tegen haar in had hoeven gaan, maar ze zegt eerst dat het niet uitmaakt en dan wordt ze boos en dan geeft ze mij ook nog de schuld ervan? Ik snap het niet.

ik zit dus nu ook alleen thuis en weet niet wat ik moet doen. Ik voel me slecht voor de discussie maar tegelijkertijd wil ik niet meegeven aan haar mening, want ik ben het hier gewoon niet mee eens. Ik heb wel vaker ruzie met mijn moeder over kleine dingen zoals dit en ben ook een paar keer “weggelopen” vanwege die ruzies. Ze maakt het zo’n groot issue en geeft mij er dan de schuld van. Wat moet ik doen?



xoxo elise