ik een marietje en ik ben 14 jaar!
ik zit helemaal onder de blauwe plekken en ik ben vaak ontzettend bang voor mijn moeder!
meestal gebeurd het heel onverwachts, maar dan sleurt ze me van een stoel en duwt me keihard tegen de muur of tegen een deurknop ofzo!
dan gaat ze meestal heel erg knijpen en slaan! ik weet niet waarom!
het gebeurd ook heel vaak als ik een onvoldoende heb gehaald! maar door dat slaan haal ik juist nog meer onvoldoendes!
ik ben al naar de ggd en de jeugdzorg geweest, en die hadden een gesprek met mijn moeder!
maar daardoor werd het nog veel erger!
ik ga al naar een psycholoog, zonder dat mijn ouders dat weten!
maar mijn moeder is politie dus eigenlijk zou ze moeten weten wat ze doet!
maar ik weet nu echt niet wat ik moet doen!! erover praten werkt dus niet, want dan wordt het alleen maar erger! 😞
Bladzijde 1 / 1
Ik zou zelf, omdat mijn nicht in een soort gelijke situatie zit, als het allemaal te erg wordt bij iemand een tijdje logeren. En anders misschien is het neit leuk, maar je kan ook ervoor zorgen dat je naar een pleeggezin gaat tijdelijk ofzo.
Maar heb je dan geen vader of broers/zussen/broertjes/zusjes die je kunnen helpen. En iets anders je kan ook Crissisopvang of zoiets (weet ni meer geod wat het is) bellen en zo verder gaan.
PS:
Sterkte, en neem anders een hond (een boxer) die beschermt het kind altijd!http://forum.kindertelefoon.nl/images/smilies/smile.png
PS2:
Je kan er met mij over praten mijn ouders gaan soms ook te ver bij mijn broer
Liefs en Sterkte Xxx
Maar heb je dan geen vader of broers/zussen/broertjes/zusjes die je kunnen helpen. En iets anders je kan ook Crissisopvang of zoiets (weet ni meer geod wat het is) bellen en zo verder gaan.
PS:
Sterkte, en neem anders een hond (een boxer) die beschermt het kind altijd!http://forum.kindertelefoon.nl/images/smilies/smile.png
PS2:
Je kan er met mij over praten mijn ouders gaan soms ook te ver bij mijn broer
Liefs en Sterkte Xxx
Hee marietje!
Zo dat is een heftig en vooral naar verhaal zeg! Ik snap dat je zelf weinig actie durft te ondernemen maar jij bent absoluut niet veilig thuis. Is het niet mogelijk om even (tijdelijk) bij je opa en oma te wonen of bij een ander familielid waar je goed mee op kunt schieten? Daarnaast moet je vooral niet al je gevoelens opkroppen. Praat er met iemand over die je kunt vertrouwen (zoals je psycholoog bijvoorbeeld). Misschien veranderd er daar thuis niks mee, maar het is belangrijk dat jij je gedachten kwijt kunt. Als je alles binnen houd wordt het op een begeven moment zoveel dat je in elkaar stort, dan dat moeten we al helemaal niet hebben!
Ben je ook boos op je moeder, of hou je toch nog heel veel van haar? Als je heel boos bent zou je haar aan kunnen geven bij de politie, maar ik snap ook wel als je zoiets niet durft of kunt. Ik kan het namelijk ook niet... Heb je Bureau Jeugdzorg ook verteld dat het alleen maar erger is geworden? Het is belangrijk dat ze dat weten! :)
Als er iets is mag je me altijd bereiken! Ik ben er voor je!
Liefs, xxx
Zo dat is een heftig en vooral naar verhaal zeg! Ik snap dat je zelf weinig actie durft te ondernemen maar jij bent absoluut niet veilig thuis. Is het niet mogelijk om even (tijdelijk) bij je opa en oma te wonen of bij een ander familielid waar je goed mee op kunt schieten? Daarnaast moet je vooral niet al je gevoelens opkroppen. Praat er met iemand over die je kunt vertrouwen (zoals je psycholoog bijvoorbeeld). Misschien veranderd er daar thuis niks mee, maar het is belangrijk dat jij je gedachten kwijt kunt. Als je alles binnen houd wordt het op een begeven moment zoveel dat je in elkaar stort, dan dat moeten we al helemaal niet hebben!
Ben je ook boos op je moeder, of hou je toch nog heel veel van haar? Als je heel boos bent zou je haar aan kunnen geven bij de politie, maar ik snap ook wel als je zoiets niet durft of kunt. Ik kan het namelijk ook niet... Heb je Bureau Jeugdzorg ook verteld dat het alleen maar erger is geworden? Het is belangrijk dat ze dat weten! :)
Als er iets is mag je me altijd bereiken! Ik ben er voor je!
Liefs, xxx
Oei heftig verhaal zeg, maar wat dapper dat je erover durft te praten! Gevoelens opkroppen is nooit goed! Misschien mag je van je moeder bij een ander familielid wonen of even een tijdje blijven. Als het té erg wordt (wat het eigenlijk al is) zou ik ermee na de politie gaan, je kan altijd anoniem bellen!
Heb word ook elke dag geslagen en heb veel blauwe plekken ik word soms ook tegen muren gesmeten en me zusje lacht me dan nog uit ook
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
