Skip to main content
hey, ik ben een jongen van 16 jaar en mijn broer is 19, hij heeft vroeger zich heel slecht gedragen, (denk aan drank, drugs etc.) en hij heeft autisme, daardoor is hij vaak boos en onhandelbaar, ik heb me als als broertje die naar hem op zou moeten kijken mezelf altijd goed gedragen, geen drank geen drugs geen verkeerde vrienden en ik heb mijn ouders en familie altijd met respect behandeld, maar ondanks dit, voelt het alsof mijn broer na alles veel meer dan mij word gewaardeerd, hij doet al deze slechte dingen nu niet meer, behalve af en toe boos worden. hij heeft daardoor een tijdje bij familie gewoond, en hun vinden hem helemaal geweldig en mijn neefjes en nichtjes zijn altijd reuze fan van hem geweest, ik snap er gewoon niks van, waarom vinden ze hem allemaal zo geweldig terwijl ik me juist altijd goed heb gedragen en mezelf in de hand heb gehouden, je hoort ook altijd familie leden over hem praten alsof hij een wereldster is, maar ze hebben het gewoon bijna nooit over mij, ze vragen ook niet vaak aan mij hoe het met mij gaat, hij staat dan vaker in de belangstelling, mijn broer gaat dan ook samen met familieleden vaak leuke dingen doen, maar ik niet, heus niet om op te scheppen, maar als klein knulletje heb ik me in deze moeilijke tijd altijd uitstekend gedragen, ook om mijn ouders daarmee goed te troosten, en ik ben eenmaal wie ik ben, maar wat krijg ik er voor terug, niet veel. herkent iemand zich hier misschien in(vraagteken)
hey



ik het hele verhaal gedacht hoe kan hij de situatie van mij en me broer voledig vertellen (de drugs dn drank is bij mij gelukkig niet geweest)



kan het misschien zijn dat hij "geweldig" is omdat hij uit zijn slechte tijd heeft gevochten?

waardoor het nu speciaal is dat hij nu normaal kan doen.



nogmaals ik herken me hier 100% in!



groetjes

blue
Hoi



Je hebt het gevoel dat je oudere broer, ondanks zijn turbulente verleden, meer gewaardeerd wordt dan jij. Hm, da's vervelend 😕



Zoals Blue zei, zou het kunnen dat je omgeving nogal ondersteboven is van het feit dat je broer zich los heeft kunnen maken van zijn wilde verleden. Ik vermoed dat je broer in z'n moeilijke periode vaak onder de aandacht kwam, en dat het contrast tussen de toen-hem en de nu-hem erg groot moet zijn.



Uiteraard is het niet ok dat jij over het hoofd wordt gezien. Hoewel jouw gedrag eerder constant was, wat misschien minder aandacht naar zich toe trekt, is het niet ok dat jouw goede gedrag nauwelijks beloond lijkt te worden.



Hoewel jongere familieleden jouw broer misschien zien als "de stoere die dronk en aan drugs deed", vermoed ik dat jij gezien wordt als de betrouwbare waar je op kan bouwen. Jammer genoeg wordt de aanwezigheid van deze betrouwbare mensen vaak als vanzelfsprekend gezien, waardoor er vaak nauwelijks opgekeken wordt van jouw volwassen gedrag.



Het moet frustrerend zijn om je omgeving's waardering nauwelijks te voelen. Ondanks dat, vermoed ik dat dit in de toekomst kan veranderen. Moest een familielid bijvoorbeeld ergens over willen praten, meer bepaald een ernstig onderwerp, vermoed ik dat ze daarvoor eerder naar jou toe zullen komen. Zo'n gesprekken zijn misschien niet zo spectaculair als de wilde avonturen die je broer samen met familieleden onderneemt, maar ze zijn in mijn ogen wel van grotere betekenis.



Groetjes

Kenshin

Reageer