Hoi,

Mijn thuis situatie is niet echt goed. Ik ben een meisje van 14 jaar. Ik heb ptss, depressie, snij mezelf en heb wat tekens van andere mentale ziektes. Ik ben gestopt bij mijn psycholoog en ga over 2 maanden bij een nieuwe beginnen.

Laatst zijn mijn ouders erachter gekomen dat ik mezelf snij en mijn moeder werd heel boos. Ze ging schreeuwen, moest huilen en zij veel vervelende dingen. Ze vaker boos op me en volgens haar ben ik niet te vertrouwen. Ik moet dingen uit mezelf tegen ze zeggen maar dat is voor mij heel lastig. Vroeger hebben ze me ook wel eens geslagen, ik ben daar nu nog steeds bang voor. Ook heb ik ze verteld dat ik seks heb, nu is ze boos op me en al bijna 2 weken word ik genegeerd. Als ik vraag of er over wilt praten krijg ik dingen als, je bent niet te vertrouwen en waar ben je zo dom, naar mijn hoofd geslingerd. Ik snap heel goed dat ik er vroeg mee ben, naar verbieden om mijn vriend te zien vooral wanneer het thuis al slecht gaat helpt ook niet echt 

Mijn ouders komen uit Suriname en zijn later hiernaartoe verhuist. Daar heb je andere gebruiken en vinden ze zo doen tegen je kind heel normaal.  Daardoor heb ik niks aan mijn familie, ze vinden dat ik me aanstel.

Ik heb er al heel vaak over gedacht om weg te lopen maar heb het nooit gedaan. Ook wil ik graag dood maar nog nooit een zelfmoord pogingen gedaan.

Ik vind het niet meer fijn om thuis te zijn. Ik heb het idee dat ze me niet wil, ik volgens hun alles fout doe en het hun niks kan schelen wat ik voel en vind. (Ik probeer te geloven dat ze wel willen dat ik me fijn voel enzo maar zo voelt het al best lang niet) 

Lang verhaal kort, het liefst ga ik naar een pleeggezin maar dat is moeilijk te regelen. Wel wordt ik emotioneel verwaarloosd wat telt als kindermishandeling maar toch. Waar kun je naartoe gaan als je weg loopt van huis? Zijn er organisatie die je kunnen opvangen?

Alvast bedankt