Oke dus ik ben der net achter gekomen dat mijn vader vreemd gaat al sins januari ofzo..
het begon allemaal vanmorgen hij was vanacht gaan feesten in Amsterdam (wij wonnen bij Rotterdam) in zijn eentje maar kwam daar een paar bekenden tegen. Ik weet dat mijn vader vaak een ‘pilletje’ neemt of wat om te snuiven. Maar hij kwam dus een vrouw tegen die die al kende van vorige feestjes laten we haar persoon 1 noemen. Persoon 1 heeft mijn vader op de trein gezet naar huis maar hij verget zijn telefoon in persoon 1 der auto.. daar bij zat zijn pinpas en id gelukkig niet zijn ov dus kwam eindelijk thuis en maakte mij wakker (M/15) en vrieg of die via mijn insta haar ff een dm kan sturen of hij zijn tell kan op halen (dit was rond 8:45) hij stuurde naar persoon 1 het berichtje maar stuurde naar persoon 2 ook een berichtje. Persoon 2 heb ik al vaker van gehoord en me pa praat best vaak over haar maar hij ontmoet wel meer mensen op feestjes dus ik had er niet meer achter gezocht. Persoon 2 is ook een vrouw, is getrouwd en heeft 2 kinderen. Maar ik snapte niet helemaal waarom hij persoon 2 ook een bericht stuurde dus uiteindelijk was hij ingelogd op zijn eigen acc op mijn telefoon en ik zat er gewoon naast maar ik las opeens ‘ik vind je leuk😳’ dus ik zo van watttt (mijn ouders zijn al bijna 20 jaar getrouwd en zijn beide 40) Dus onderhand had die al uitgelogd op zijn acc Maar het voelde toch niet oke dus ik pakte mijn acc en probeerde zijn ww te raden en na 2 keer had ik hem.. de chat was ongelezen maar op dat moment kon het me weinig schelen dus ik opende het en ik zag allemaal walgelijke gesprekken en naakt foto’s en teasen en dat soort dingen. Ik heb allemaal screenshots gemaakt. Mijn vader weet niet dat ik dit weet en hij heeft het gesprek ook daarna verwijderd. Even nog ter bij info mijn moeder is net een half jaar van der antidepressiva af want ze heeft 3 jaar een depressie gehad en is gestopt met werken en had zelfmoord nijgingen . Ik heb zelf ook een depressie achter de rug maar struggle met veel dingen nog. En mijn broertje heeft zware vorm van autisme (J/9) en kan dus niet tegen veranderingen in het ritme ofzo.. ik heb geen idee wat ik moet doen en ben nog steeds in een soort shock.. alleen mijn beste vriend en vriendin heb ik het tegen gezegt
Vreemdgaande vader
A
A
Hey, Kanniksbedenken,
Ik vind het heel erg goed van je dat je hebt ontdekt dat je vader vreemd is gegaan, maar het is natuurlijk erg negatief.
Ik weet niet zo wat je kan doen. Als je het tegen je moeder zegt, weet je dat ze weer depressief wordt. Als je het aan je vader vertelt weet je niet wat zijn reactie is. Misschien kun je er met je mentor op school overpraten of met de KT zelf.
Groetjes,
Geen_Naam
Ik vind het heel erg goed van je dat je hebt ontdekt dat je vader vreemd is gegaan, maar het is natuurlijk erg negatief.
Ik weet niet zo wat je kan doen. Als je het tegen je moeder zegt, weet je dat ze weer depressief wordt. Als je het aan je vader vertelt weet je niet wat zijn reactie is. Misschien kun je er met je mentor op school overpraten of met de KT zelf.
Groetjes,
Geen_Naam
A
Bedankt voor je reactie. Het probleem is alleen dat ik al een keer eerder met mensen van school heb gepraat en die gelijk alles door hebben vertelt aan mijn ouders.. (ookal was het vertrouwelijk) dus daar heb ik geen vertrouwen meer in. Maar ik walg van mensen die vreemd gaan en kan nu weinig aan me reactie naar hem veranderen.. in hun berichten (tussen me vader en persoon2) stond ook ‘ja this jou keus, weet wat je achterlaat.’ Dus het is waarschijnlijk al in zijn hoofd gekomen om ons te verlaten..
A
Hiya,
Ik zit al 30 min mezelf af te vragen of deze reactie wel een goeie reactie is...
maar ach.
Dit is inderdaad een moeilijke situatie,
als ik jou was zou ik gewoon je pa er ten eerste mee confronteren.
Misschien heeft die nog wat te zeggen erover, etc.
Wat die dan doet, weet ik niet maar ja.
Uiteindelijk zou ik het ook aan je moeder vertellen, ook al is dat moeilijk maar ze heeft ook recht om het te weten. Het is altijd beter als ze het van hem hoort dus geef je vader de mogelijkheid het zelf op te biechten.
Praat er met vrienden over en vraag naar de meningen van je vrienden.
Een second opinion kan soms veel doen en je aan dingen laten denken die je niet eerder wist.
meer weet ik momenteel niet.
Je bent hier niet alleen mee, (jammer genoeg)
Meerdere mensen hebben dit ook meegemaakt of meemaken dit nu.
Dus praat er over, het hoeft niet perse iemand te zijn van school het kan ook gewoon een vriend/vriendin zijn.
Geloof me het lucht echt op.
Je staat hier niet alleen voor.
*een virtuele knuffel van Maii* 🙂
Ik zit al 30 min mezelf af te vragen of deze reactie wel een goeie reactie is...
maar ach.
Dit is inderdaad een moeilijke situatie,
als ik jou was zou ik gewoon je pa er ten eerste mee confronteren.
Misschien heeft die nog wat te zeggen erover, etc.
Wat die dan doet, weet ik niet maar ja.
Uiteindelijk zou ik het ook aan je moeder vertellen, ook al is dat moeilijk maar ze heeft ook recht om het te weten. Het is altijd beter als ze het van hem hoort dus geef je vader de mogelijkheid het zelf op te biechten.
Praat er met vrienden over en vraag naar de meningen van je vrienden.
Een second opinion kan soms veel doen en je aan dingen laten denken die je niet eerder wist.
meer weet ik momenteel niet.
Je bent hier niet alleen mee, (jammer genoeg)
Meerdere mensen hebben dit ook meegemaakt of meemaken dit nu.
Dus praat er over, het hoeft niet perse iemand te zijn van school het kan ook gewoon een vriend/vriendin zijn.
Geloof me het lucht echt op.
Je staat hier niet alleen voor.
*een virtuele knuffel van Maii* 🙂
A
Hey!
Wat naar dat jij dit moet meemaken!
Ik denk dat je inderdaad best aan je vader vertelt dat je het weet van zijn stiekeme relatie. Hoe je dat weet hoef je er niet bij te zeggen, gewoon dat je het weet.
Ik denk dat jij zelf het beste in kan schatten of je dit aan je moeder vertelt of niet.
Ik snap dat je bang bent haar terug ongelukkig te maken door haar dit te weten laten komen, maar aan de andere kant heeft ze al lang een vermoeden en knaagt juist dat aan haar. Ik zou dus wel aanraden om het iemand te laten zeggen, je vader, jijzelf of een derde persoon.
Het is niet fijn dat die persoon van school dingen heeft doorverteld aan je ouders.
Ik denk echter dat je er niet mag vanuit gaan dat dit weer zo is. Ik weet niet wat die persoon heeft doorverteld aan hen, maar het is mogelijk dat als het een situatie is waarvan de vertrouwenspersoon denkt dat jij erdoor in gevaar komt (depressie, suïcidale neigingen,...) deze het verplicht moet zeggen, uit zorg.
Ook kan het zijn dat jij iemand hebt aangesproken die eigenlijk geen beroepsgeheim heeft.
Ik zou je dus aanraden om iemand te zoeken waarmee je er over kan praten. Heb je zoiets als een schoolpsycholoog of leerlingenbegeleiding op jouw school? Zo ja, dan zou ik er met deze persoon over praten.
Vraag gerust op voorhand even of deze persoon beroepsgeheim heeft en zeg dat het een situatie is waarvan je echt niet wilt dat jouw ouders dit weten.
Je kan bij deze persoon je hart luchten en samen nadenken over wat je met deze situatie wilt gaan doen.
Als jij dit wenst kan deze persoon ook een gesprek voeren met je vader, je moeder of beiden, maar enkel als jij dit uitdrukkelijk vraagt.
Je kunt ook naar iemand anders gaan die je vertrouwt, zoals een familielid of een huisarts.
Het lijkt me misschien ook verstandig om te vertellen dat jouw vader af en toe drugs gebruikt, dat kan ook meespelen, maar daar kun je zelf over beslissen.
Succes!
groetjes
Lot
Wat naar dat jij dit moet meemaken!
Ik denk dat je inderdaad best aan je vader vertelt dat je het weet van zijn stiekeme relatie. Hoe je dat weet hoef je er niet bij te zeggen, gewoon dat je het weet.
Ik denk dat jij zelf het beste in kan schatten of je dit aan je moeder vertelt of niet.
Ik snap dat je bang bent haar terug ongelukkig te maken door haar dit te weten laten komen, maar aan de andere kant heeft ze al lang een vermoeden en knaagt juist dat aan haar. Ik zou dus wel aanraden om het iemand te laten zeggen, je vader, jijzelf of een derde persoon.
Het is niet fijn dat die persoon van school dingen heeft doorverteld aan je ouders.
Ik denk echter dat je er niet mag vanuit gaan dat dit weer zo is. Ik weet niet wat die persoon heeft doorverteld aan hen, maar het is mogelijk dat als het een situatie is waarvan de vertrouwenspersoon denkt dat jij erdoor in gevaar komt (depressie, suïcidale neigingen,...) deze het verplicht moet zeggen, uit zorg.
Ook kan het zijn dat jij iemand hebt aangesproken die eigenlijk geen beroepsgeheim heeft.
Ik zou je dus aanraden om iemand te zoeken waarmee je er over kan praten. Heb je zoiets als een schoolpsycholoog of leerlingenbegeleiding op jouw school? Zo ja, dan zou ik er met deze persoon over praten.
Vraag gerust op voorhand even of deze persoon beroepsgeheim heeft en zeg dat het een situatie is waarvan je echt niet wilt dat jouw ouders dit weten.
Je kan bij deze persoon je hart luchten en samen nadenken over wat je met deze situatie wilt gaan doen.
Als jij dit wenst kan deze persoon ook een gesprek voeren met je vader, je moeder of beiden, maar enkel als jij dit uitdrukkelijk vraagt.
Je kunt ook naar iemand anders gaan die je vertrouwt, zoals een familielid of een huisarts.
Het lijkt me misschien ook verstandig om te vertellen dat jouw vader af en toe drugs gebruikt, dat kan ook meespelen, maar daar kun je zelf over beslissen.
Succes!
groetjes
Lot
A
Bedankt voor jullie reacties.. ik ga maandag kijken of ik iets met school kan regelen qua een gesprek ofzo iets. Helaas zit ik nu in mijn examentraining dus dat helpt ook niet met me concentratie. Ik kan er niks aan doen maar me vader voelt nu zo anders aan daarnet gaf die me moeder een knuffel en ja ik voelde der zo beklemt gevoel van. Ook zit die de hele tijd naar zijn telefoon te grijnzen (waarschijnlijk met haar aan het appe) ik ben nu vooral veel muziek aan t luisteren en aan het tekenen voor ontspanning, want ik merk dat mijn houding tegen over hem is veranderd wat al een ruzie opleverde.. ik heb veder niet zo veel vrienden waar tegen ik hier over kan praten 😞
A
Hiya,
Ik zou proberen je niet teveel op je vader te richten, en je gewoon lekker te gaan focussen op je 'examentraining'. Natuurlijk is dat makkelijker gezegd dan gedaan, maar ik zou het alsnog proberen.
Ik snap dat het raar voor je voelt, en dat je jouw vader nu anders ziet.
Als je dat gesprek met je school hebt kan je ook hier over praten.
Misschien kan je deze keer aangeven dat je dit gesprek -echt- vertrouwelijk wilt?
Als je het zo specifiek aangeeft dan moeten ze er wel naar luisteren, en misschien kan je vragen of je deze keer met iemand anders kan gaan praten?' Misschien is het makkelijker om er over te beginnen met iemand die je nog niet kent. Misschien juist niet-- het zijn natuurlijk jouw voorkeuren.
Je hoeft er ook niet met 1000+ mensen over te gaan praten, maar je hebt vast wel iemand die je een appje kan sturen (en waar je jouw verhaal aan kwijt kunt)
Ik heb liever persoonlijk 1 goede vriend waarmee ik kan praten dan 20 halve vrienden.
Goed dat je voor de afleiding aan het tekenen en muziek aan het luisteren bent, helpt het?
Zoiets doe ik ook altijd als ik afleiding ergens van zoek.
Heb je huisdieren? Gaan wandelen met je viervoeter is altijd ook een goeie manier om er even tussen uit te gaan.
Dit is misschien iets te kort door de bocht, maar laat alles gewoon op je af komen.
Je hoeft niet alle stappen in 1x te ondernemen.
Doe het lekker op je eigen tempo en wat voor jou werkt.
Soms helpt zelfs praten over iets anders.
Bijv een klein gesprekje bij de kassa etc.
Je bent altijd welkom op het forum, en je kan de@Kindertelefoon bellen en chatten.
Je staat hier echt niet alleen voor.
Sorry voor deze nutteloze 'update reactie'
*een virtuele knuffel van Maii*
Ik zou proberen je niet teveel op je vader te richten, en je gewoon lekker te gaan focussen op je 'examentraining'. Natuurlijk is dat makkelijker gezegd dan gedaan, maar ik zou het alsnog proberen.
Ik snap dat het raar voor je voelt, en dat je jouw vader nu anders ziet.
Als je dat gesprek met je school hebt kan je ook hier over praten.
Misschien kan je deze keer aangeven dat je dit gesprek -echt- vertrouwelijk wilt?
Als je het zo specifiek aangeeft dan moeten ze er wel naar luisteren, en misschien kan je vragen of je deze keer met iemand anders kan gaan praten?' Misschien is het makkelijker om er over te beginnen met iemand die je nog niet kent. Misschien juist niet-- het zijn natuurlijk jouw voorkeuren.
Je hoeft er ook niet met 1000+ mensen over te gaan praten, maar je hebt vast wel iemand die je een appje kan sturen (en waar je jouw verhaal aan kwijt kunt)
Ik heb liever persoonlijk 1 goede vriend waarmee ik kan praten dan 20 halve vrienden.
Goed dat je voor de afleiding aan het tekenen en muziek aan het luisteren bent, helpt het?
Zoiets doe ik ook altijd als ik afleiding ergens van zoek.
Heb je huisdieren? Gaan wandelen met je viervoeter is altijd ook een goeie manier om er even tussen uit te gaan.
Dit is misschien iets te kort door de bocht, maar laat alles gewoon op je af komen.
Je hoeft niet alle stappen in 1x te ondernemen.
Doe het lekker op je eigen tempo en wat voor jou werkt.
Soms helpt zelfs praten over iets anders.
Bijv een klein gesprekje bij de kassa etc.
Je bent altijd welkom op het forum, en je kan de
Je staat hier echt niet alleen voor.
Sorry voor deze nutteloze 'update reactie'
*een virtuele knuffel van Maii*
A
Misschien even een update ik heb net gechat met de kindertelefoon en het heeft veel geholpen.. ik ha eerst mijn vader der mee confronteren en zegge dat die zelf naar mijn moeder moet gaan en anders ik het ga doen.
A
Verstandig!
Succes.
Succes.
A
Hee, hoe is het nu met je? Heb je het al gedaan. Trots op jou!
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your username or e-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
