Hi, Sony hier, dit gebeurde vandaag en ik kan het maar niet verwerken, ik vroeg me af wat jullie ervan vinden?
B= broertje M= moeder V= vader en I= ik
B: Ik ga spelen in die speeltuin!
M: ga even met hem mee, voor het geval er iets mis gaat
I: ik voel me echt beroerd, ik denk dat hij het wel red
M: zo praat je niet tegen je moeder, ik weet alles over je en help je al mijn hele fucking leven, DUS GA NAAR HEM TOE
I: **Denk je echt dat je alles weet…lol**
P: precies, we zorgen zo goed voor je en dan ga je niet eens mee met je broertje naar de speeltuin!?
I: ok, ok ik ga al **zorgen, voor mij, echt niet**
B: kom van de glijbaan!!!
De glijbaan was heel stijl en ging kronkelend naar beneden. De glijbaan was omringd door grote stenen(we gingen wandelen in de bergen).
I: “ga er vanaf, stoot bijna mijn hoofd aan een van die stenen omdat ik zo door elkaar geschud werd. Val op de grond op mijn gezicht en op mijn zij; been geschaafd, hoofdpijn van het vallen op mijn kin, duizelig.
B: IK GA MAMA HALEN, HOU VOL!!
M: wat is er nou weer gebeurd!
Mijn vader doet verband ofzo om mijn been en ik neem een paracetamol tegen de hoofdpijn, EN MOET NOG STEEDS ACHT KILOMETER KLIMMEND WANDELEN!!!
Ik heb vandaag het maximale aantal paracetamollen op een dag ingenomen en ik ben KAPOT.
Dank voor de aandacht,
Sony
