Hoi lieve lieve mensen,
Ik ben oké, echt waar. Het zou het me kunnen slopen als ik me eraan overgeef. Maar dat doe ik niet. Dat gaat niet gebeuren. Het geeft me alleen een heel sterk gevoel van onmacht, en ook boosheid. Ik wil dat het stopt, dat het veranderd. Wat mij betreft nu direct. Dat is best impulsief, maar ik word op deze manier zo klein gehouden en dat wil ik echt niet.
Om een beeld te schetsen, ik ben 16, mag mijn telefoon niet mee naar boven als ik ga slapen. Ik moet op zondag om half 8, ja je leest het heel goed, half 8 naar bed. Meestal loopt dit wel tot 8 uur uit. Ik moet officieel ook om half 10 naar bed door de week, maar dat lukt nooit. Ik zit in mijn examenjaar van havo, heb tot laat school, spreek af met vrienden, heb ook een bijbaantje en moet daarna veel voor school doen, vooral in de avond, dus half 10 red ik nooit. Mijn laptop mag ik officieel ook niet boven. dus ik vraag me af wanneer zij denkt dat ik dan aan school kan werken…
Maar het gene waar ik het nu over wil hebben is misschien absurder dan die half 8 naar bed. Het ging zo vanavond: Ik kwam om 22:50 welterusten zeggen beneden, omdat ik tot toen toe nog bezig was met een opdracht afmaken voor school. Toen zei ze: “En het is al veel te laat we gaan weer half 10 invoeren als bedtijd.” “Wij?”, zei ik toen, “jij dan misschien maar ik doe niet mee hoor.” "Dat word dan geld betalen", riep ze me na. Dat “geld betalen”, omdat ik me niet aan bepaalde kleine regeltjes houd, heb ik wel eens eerder meegemaakt. Dat betekent dat ik elke zoveel minuten dat ik na half 10 in bed lig een x aantal euro moet betalen aan haar… Alsof ik mijn geld niet nodig heb. Alsof ik dat niet zelf eerlijk verdiend heb met mijn bijbaantje.
Nog zoiets, ik moest van het weekend ook geld aan haar betalen, omdat ik mijn schoenen niet had opgeruimd en ze onderaan de trap gezet had. Toen moest ik al 1 euro betalen zei ze, omdat mijn schoenen op haar tegels stonden en ze niet opgeruimd waren op de plek waar ze horen. Toen kwam ik ze met tegenzin opruimen en zag ze een paar zandkorrels liggen naast mijn schoenen, dus moest ik opeens 5 euro gaan betalen omdat er zandkorrels lagen naast mijn schoenen en ik dus de vloer vies gemaakt had. Ik weigerde het eerst om op te poetsen, omdat er minimaal 4 korreltjes lagen en ik het belachelijk vond dat ik zoveel geld moest betalen. Toen telde ze tot 3. Bij 3 had ik toch snel de stofzuiger vastgepakt en toen was het blijkbaar nog niet goed... Ik moest het dweilen, niet stofzuigen. Toen heeft ze 10 euro van mijn rekening afgeschreven.. voor die korreltjes zand en mijn schoenen.
Ik ben ook niet dom en kan ook wel begrijpen dat ze waarschijnlijk bang is om mij kwijt te raken. Of dat. ze gewoon wilt dat ik doe wat ze zegt en de controle niet wil verliezen. Waarom ze dan dit soort dingen invoert kan ik alleen echt niet begrijpen, over dat geld en half 8 naar bed bijvoorbeeld. En wanneer ze dan denkt dat ik tijd heb voor school. Ze doet zelf nu zelfs een opleiding en werkt daarnaast ook en ze heeft thuis natuurlijk. Ze weet heel goed hoe druk je het kan hebben met school lijkt me. Zelf ik ze ook vaak lang bezig. Ik wil gewoon de knoop doorhakken, van nu moet het klaar zijn. Maar zoiets is niet zo makkelijk gedaan en hoe. Met haar valt niet te praten, echt niet. Ze neemt niks aan en mijn vader heeft thuis amper wat te zeggen. Hij kan er op z’n minst heel subtiel over beginnen bij haar, maar hij is bang om dan ruzie het haar te krijgen en haar kwijt te raken. En bovendien luistert ze ook niet echt naar mijn vader.
Ik snap niet waarom ze zo doet en ik wil echt dat dit niet langer zo doorgaat. Iemand tips etc. ?