Skip to main content
Hallo iedereen!



Ik zit dus met een probleem; het gaat thuis slecht. Ik woon al 7 jaar in een pleeggezin na een scheiding van mijn ouders (die bezoek ik wel regelmatig). Ik heb hier verschillende mentale littekens aan opgelopen, en ik denk zelf dat ik bipolaire depressie heb.



Het probleem heden ten dage is dus mijn thuissituatie. Mijn pleegouders zijn 64 en hebben een redelijk ouderwetste opvoeding, die echt niet bij mij past. Ik ben zelf redelijk onafhankelijk en zorg en plan alles goed voor mezelf, en ben gemakkelijk over naar 4 havo tto (yay). Echter vinden zij het niet kunnen dat ze ‘niet genoeg’ inzicht hebben in mijn sociale- en schoolleven, en ze blijven constant nieuwe regels invoeren. Als ik een regel overtreed (bvb geen cola doordeweeks) wordt er meteen geschreeuwd en gedreigd met uithuisplaatsing. Na een recente ruzie over mijn ‘minachtende houding’ (ik was boos over alle regels en zei dat ze ouderwets ingesteld zijn) mag ik niet meer mee op vakantie. Erg toch? Ze hebben ook een mailtje gestuurd naar de jeugdzorg dat ze crisisberaad willen, wat inhoud dat ze gaan kijken waar ik nog meer kan wonen. Heel soms eindigen overtredingen van dergelijke kleine regels ook in een letterlijke schop onder mijn kont, en eergisteren werd ik de deur uitgeduwd en de deur werd op slot gedaan. Ze blijven constant zeggen dat als ik het ergens niet mee eens ben dat ik maar bij mijn vader of moeder moet gaan wonen (is geen echte optie).



Het is dus echt niet gezellig thuis met al die haat en dreigingen en ik wil al mijn vrienden en kennissen van hier in de buurt echt niet kwijt.



Wat moet ik doen??
Hey Hamiltrash,



Ik vind dit erg vervelend om te lezen, zelf zou ik als je dit nog bespreken met je pleeggezin. Misschien begrijpen ze nog niet helemaal dat je in een nieuwe "generatie" geboren bent of vinden ze het moeilijk om met je om te gaan omdat je anders bent dan de kinderen die zij had (Iedereen is anders dus maak je daar niet druk over). Accepteren zij je niet of vinden ze dat je ze irriteert tijdens het gesprek zul je zelf af moeten stappen naar jeugdzorg. Verder denk ik niet dat jeugdzorg je naar je ouders terugplaatst als jij dit niet wilt. Ze nemen het kind voorop. Wat ik zou doen ik contact opnemen met jeugdzorg zodat je een gesprek op school krijgt en dan de thuis situatie vertellen.



Verder heb je het dus ook over die depressie, misschien is het fijn om erover te praten met leeftijdsgenoten (Zoals ik) of gewoon door te chatten/bellen met de kindertelefoon. Ze zullen graag met je spreken over de mentale littekens en proberen je een beetje te helpen.



Mvg,

Li2qs3



PS. Als je nog wat vragen aan me hebt zou ik ze zeker willen beantwoorden.
Hoi



Niet fijn dat je ouders zo doen. Jij hebt recht op je privacy, en schreeuwen en jou pijn doen maken geen deel uit van een goede opvoeding.



Je pleegouders willen een gesprek met Jeugdzorg. Bij Jeugdzorg zou jij je verhaal kunnen doen. Jeugdzorg kan aan je ouders uitleggen hoe de situatie voor jou is. Misschien zien je ouders jouw standpunt dan in.



Over de mentale littekens en depressie kan je ook met Jeugdzorg praten. Jeugdzorg wil ervoor zorgen dat jij je fijn voelt. De KinderTelefoon is ook bereid naar je te luisteren, en je advies te geven.



Kan je met deze problemen terecht bij je vrienden en kennissen? Zij kunnen naar je luisteren, en je steunen.



Groetjes

x

Reageer