De laatste tijd hebben we nogal veel gedoe met onze buren. We wonen in een rijtjeshuis en onze buren moeten technisch gezien bij ons over het terrein als ze via de achterdeur hun eigen huis willen betreden. Als ze dat doen, lopen ze ook langs onze schuur. Als wij de schuurdeur open hebben kunnen ze er wat moeilijker langs, maar het is niet onmogelijk. Toch doen ze de laatste tijd heel moeilijk als we de schuurdeur open hebben staan, ook als ze er niet langs hoeven.
Vandaag ging ik mijn vader helpen met gras maaien in onze tuin, en we hadden de schuurdeur open gezet zodat we de grasmaaier er makkelijker uit konden krijgen. We waren net bezig met de grasmaaier naar buiten halen toen de buurvrouw opeens de deur van het haakje afhaalde en de deur dicht liet vallen. Ik liep naar buiten en vroeg of ze er langs moest, waarop zij antwoordde dat ze er niet langs hoefde, maar dat ze het lelijk vond staan als de schuurdeur de hele tijd open stond. We hadden de deur misschien dertig seconden op de haak staan, dus ik zei dat dit nergens op sloeg. Haar redenatie was dat we de deur ook wel open konden duwen terwijl we de grasmaaier naar buiten reden, zodat we de deur niet onnodig open hadden staan.
Mijn vader zei ook dat we gewoon de schuurdeur open mogen hebben als we dat zelf willen. Toen zei de buurvrouw dat ze dit deed om te zorgen dat onze spullen veilig stonden, wat we ook onzin vinden omdat we letterlijk zelf in de schuur stonden op dat moment. Ze was duidelijk geirriteerd, maar zei er verder niets meer van en heeft ons daarna ook met rust gelaten. Toen we de schuurdeur later weer op de haak zetten om de grasmaaier naar binnen te doen stond ze te kijken maar zei ze er verder niets van.
Dit soort dingen gebeuren wel vaker de laatste tijd.
Het gebeurt ook wel eens dat ze hoort dat wij buiten zijn en dat ze dan “spontaan” een praatje met ons komt maken. Wij houden het vaak zo kort mogelijk omdat we weten dat zij nogal van het roddelen is. Het gebeurt weleens dat we aangesproken worden in het dorp over dingen waarvan we heel zeker weten dat we het niet met anderen hebben besproken. De enige mogelijkheid die wij zien is dat de buren dit hebben gehoord en het er over hebben gehad met anderen. Dat is dan ook meteen de reden dat we prive gesprekken niet meer buiten voeren maar er altijd voor naar binnen gaan en dan de deuren en ramen dicht hebben. Sindsdien gebeurt het ook veel minder dat random mensen dingen van ons weten.
Het klinkt misschien niet heel aardig dat we de buren hier de schuld van geven, maar het lijkt er echt op dat dit door hen komt. Mijn ouders zijn er namelijk best secuur op dat mensen zich niet bemoeien met onze prive zaken, en ik heb die instelling een beetje van hen overgenomen. Belangrijke dingen bespreek ik wel met vriendinnen, maar die wonen allemaal in een andere stad, dus van hun zullen die roddels niet komen. Wij vermoeden dat de buurvrouw dingen bespreekt met andere leden van de kerk waar ze iedere zondag heen gaat en dat de verhalen op die manier verspreid worden. Een groot deel van de mensen die ons aanspreekt over dingen die ze gehoord hebben kennen we niet persoonlijk. We kennen de meeste wel van gezicht, maar dat vind ik wat anders dan vrienden zijn.
Sinds een aantal maanden zijn er ook nieuwe buren aan de andere kant van onze roddelende buren. De buren aan hun andere kant hebben ook al eens bij ons aangegeven dat ze het idee hebben dat de buren over hen roddelen omdat er ook prive zaken van hen op straat zijn komen te liggen. Zij weten niet van de dingen die er in het verleden zijn gebeurd, dus het lijkt me niet logisch dat ze dit uit hun duim zuigen.
Weet iemand wat wij hiermee kunnen? We hebben geen zin in Rijdende Rechter gezeur of iets dergelijks, maar we willen wel gewoon met rust gelaten worden. Verder zijn de buren niet onaardig tegen ons, maar door gedrag wat wij in het verleden hebben gezien nemen we toch wat meer afstand, wat de buren (vooral buurvrouw) vervelend lijken te vinden.