Ik weet het niet. Echt niet.
Ik ben verkracht, door mijn zus. Het is al een aantal jaren geleden maar tot vandaag is het bij mij gebleven. Ik ben nu net een weekje 14 en het is gebeurd toen ik 5 was en niet gestopt tot mijn 7e. Mijn zus was destijds 12 denk ik. Dat is heel jong voor dat soort dingen, maar dat komt omdat er bij haar in de klas veel over dat soort dingen werd gepraat.
Ik weet dat het is gebeurd. Meerdere keren. Ik werd eigenlijk ook gechanteerd. Er 'verdwenen' altijd spullen in het huis (snoep, geld, makeup, sieraden van mn moeder). Ik kreeg er altijd de schuld van omdat ik 1x had gezegd dat ik een chocolade letter had gegeten. Ik had dat niet echt gedaan maar de ruzie duurde al 4 dagen en mijn zus gaf het maar niet toe dus ik dacht 1 keer zeggen dat ik het ben voor de rust kan geen kwaad, maar dat had ik fout.
Ik weet de eerste keer nog precies. Mijn moeder was net naar werk vertrokken, mijn opa en oma waren er niet want mijn moeder had opeens een belangrijke vergadering. Mijn zus moest op mij letten. Ze had een reep chocola gepakt uit de snoepkast en ze zei: Hier wil je delen, mama heeft net tegen mij gezegd dat dat mag omdat we geen oppas hebben. Hierom dacht ik dat het waar was, maar nee. De reep was op en op dat moment zegt ze iets. "Die reep mocht ik eigenlijk helemaal niet pakken, maar jij hebt er ook van gegeten. Je weet hoe boos mama ervan wordt als er iets is gestolen en je weet ook dat ik er altijd voor zorg dat je de schuld krijgt omdat mama mij toch wel gelooft. (Ik begon te huilen.) Maar als je deze keer geen straf wilt moet je iets doen voor mij en ondertussen deed ze haar broek uit. En als ik HET zou doen, zou zij zeggen dat zij het was. Ik wilde niet dat mijn moeder weer boos zou worden, dus ik deed het. Ik was 5 veel wist ik ook niet. Dit is 2 jaar zo door gegaan, maar ze nam iedere keer de schuld niet op dr en het was niet altijd zo dat we het samen opaten. Vaak was het ook zo dat zij dan iets op at en paar minuten later naar mij toe kwam en zei dat ik het moest doen. Maar ze gaf het nooit toe, ze zei altijd ik ben niet beneden geweest. Dan werd mijn kamer als eerste doorzocht en dan lag het snoeppapiertje of het ding was kwijt was in mijn kamer. Of iets wat ertoe leidde dat ik het was. Mijn moeder werd daar altijd heel boos om, dus ik durfde nooit te zeggen wat er was gebeurd met mijn zus. Ik weet eigenlijk niet waarom het is gestopt, maar blij ben ik sws.
De dag van vandaag weet ik wel dat ik verkracht ben omdat ik natuurlijk nu weet wat het is. Iedere dag al een 3 jaar ofzo voel ik me vies. Ik wil alleen maar douchen, ik kan niet denken aan jongens (ik ben laatst verliefd geworden op een jongen maar ik durf njet eens te zeggen wat ik van hem vind tegen niemand niet, want wat nou als we ouder zijn en hij wilt het doen en ik niet want ik kan alleen maar denken aan wat mijn zus heeft gedaan).
Iedere dag poets ik mijn tanden 3x. Ik spoel mijn mond met 2 soorten mondwater allebij 2 minuten per keer. Ik flos en ik heb allemaal mondhygiene producten, dubbel en idk wat allemaal. Ik heb een elektrische tandenborstel gekocht van mijn zakgeld zodat ik hrt nkg schoner krijg. Iedere dag voel ik mij vies. Ik wil erover praten, het liefst met mijn moeder. Ik wil haar vertellen wat er is gebeurd, maar van binnen blijf ik het 5 jarige meisje die niet aan haar moeder durft te vertellen wat er is gebeurd omdat haar moeder haar toch niet gelooft.
Ik weet niet wat ik moet doen.
