Skip to main content

Hoi,

De vakantie is voor mij vandaag begonnen en hoe gek dat ook klinkt: ik word daar best somber en verdrietig van. De laatste tijd gaat het niet zo goed thuis en daarvoor is school echt een afleiding voor mij. Op schooldagen bleef ik meestal tot vijf uur hangen op school, omdat ik liever niet naar huis ging. Ik kan me daarom echt niet voorstellen hoe ik het zes weken ga uithouden thuis, zonder school.

Ik heb niet zoveel vrienden en de paar vrienden die ik heb, gaan allemaal op vakantie rond dezelfde tijd en blijven dan 4 of meer weken weg. Mijn gezin gaat niet weg, dus ik zit dan alsnog sowieso 4 weken zonder vrienden.

Ik voel me gewoon erg alleen en verdrietig.

Heeft iemand misschien tips hoe hiermee om te gaan of ideeën van dingen die ik buitenshuis kan doen tijdens de vakantie?

 

Het is helemaal niet gek dat je het jammer vind dat de vakantie begint, zeker als het thuis niet zo goed gaat.

Jammer om te horen dat je niet zoveel vrienden hebt, ik weet niet zoveel van wat je kunt doen als je vrienden op vakantie gaan, maar afhankelijk van de reden dat jullie thuis blijfen, of je vrienden en hun ouders het goed en leuk vinden en of je eigen ouders dat goed vinden, kun je vragen of je met een van je vrienden mee kan, bereid je wel voor dat mischien niet alle ouders hierop zitten te wachten (inclusief je eigen ouders).

Mag ik trouwens vragen waarom het niet goed gaat thuis, of wil je dat liever niet?


Het is helemaal niet gek dat je het jammer vind dat de vakantie begint, zeker als het thuis niet zo goed gaat.

Jammer om te horen dat je niet zoveel vrienden hebt, ik weet niet zoveel van wat je kunt doen als je vrienden op vakantie gaan, maar afhankelijk van de reden dat jullie thuis blijfen, of je vrienden en hun ouders het goed en leuk vinden en of je eigen ouders dat goed vinden, kun je vragen of je met een van je vrienden mee kan, bereid je wel voor dat mischien niet alle ouders hierop zitten te wachten (inclusief je eigen ouders).

 

Dankjewel voor je reactie.

Ik vind het een goed idee, alleen is het nu eigenlijk een beetje last minute om te vragen of ik mee kan met vrienden, aangezien de meeste de aankomende dagen al vertrekken.

 

Mag ik trouwens vragen waarom het niet goed gaat thuis, of wil je dat liever niet?

Thuis is er veel ruzie en wordt er veel geschreeuwd en gescholden.  Mijn ouders sloegen mij vroeger vaak, omdat ze in de problemen zaten en dat (denk ik) uitte op mij. Nu zijn die problemen over en het slaan en schoppen ook (voorlopig in ieder geval), maar ik ben nu gewoon zo ontzettend kwaad op ze, voor alles wat ze me hebben aangedaan. Hierdoor heb ik ook best een afkeer tegen ze, omdat ik boos ben en het liefst zo min mogelijk met ze te maken wil hebben. Daarnaast ben ik soms ook gewoon bang dat het geweld weer begint, aangezien mijn moeder tijdens ruzies nog steeds zegt dat ze me in elkaar wil slaan. Dat heeft ze de afgelopen tijd (gelukkig) niet gedaan. 


Wat naar dat dit gebeurd (is),

Ik snap heel goed dat je hierna een afkeer tegenover ze hebt en ik snap heel goed dat je ze niet een twee drie kan vergeven (denk zelf dat je dit ook niet moet doen), maar ooit zul je ze moeten vergeven om door te kunnen, anders blijft er altijd (een beetje) spanning in de lucht hangen. Ik weet niet hoe jouw ouders er op zouden reageren, maar je kunt ze mischien vertellen hoe je je voelt en dat je ze niet zomaar kunt vergeven, maar dat je het zal proberen als zij stoppen met (dreigen) je te slaan en de ruzies. Hopelijk werkt dit, maar helaas kunnen niet alle ouders het waarderen als je dit soort opmerkingen maakt.


Hoi @20anoniem06 ,

 

We lezen dat je in een lastige situatie zit. Je kunt De Kindertelefoon elke dag van 11:00 tot 21.00 uur bellen (0800-0432) of met ons chatten als je anoniem je verhaal wilt delen of samen met de Kindertelefoon wilt kijken hoe je je situatie kunt verbeteren.

 

Veel sterkte,

groetjes van Marieke / De Kindertelefoon


Reageer