heyy peepz
Mijn vader is ook overleden in 2015.
Dit is ongeveer het verhaal weet niet precies wat er gebeurt is want niemand legt het me goed uit.
Mijn ouders gingen scheiden en me vader kreeg een nieuwe vriendin zei rookte.
Me vader rookte vroeger ook maar was gestopt omdat ie met me moeder kreeg.
Maar toen ze gingen scheiden en mijn vader een vriendin kreeg die rook ging ie soms mee roken.
Dat ging niet goed en snel liep het uit de hand.
Mijn vader was erg sterk en wou nooit naar de dokter.
gegeven moment was het zo erg dat ie soms bloed moest hoesten (ik heb dit gezien en krijg dit nooit meer uit me hoofd)
Toen op een dag ging het zo slecht dat ie de ambulance zelf had gebeld en ie mee werd genomen naar het ziekenhuis.
Eerst ging het niet zo goed maar het ging stukje voor stukje beter.
Tot de dag dat ie naar huis mocht de avond ervoor.
Er was een ader richting zijn hart kapot gegaan.
Hij lag dagen in een kamer met allemaal slangetjes in en op hem.
Meegeven moment kwam ik thuis van school en was mijn hele familie bij elkaar (terwijl ze niet goed met elkaar kunnen omgaan)
Ik wis dat er iets ergs was.
Ze vertelde mij dat het beter was dat papa heel diep ging slapen en in een mooie en pijnloze wereld kwam. (dat ze alles stop gingen zetten en hij dus dood ging)
Mijn opa en oma van me vaders kant hadden het beslist.
Het was een hele zware tijd.
Ik heb nooit echt afscheid kunnen nemen want toen ik hem voor het laats zag zei ie niks meer.
Ik vertelde toen dat ik heel veel van hem houd en hem ga missen.
En ik weet nog dat er een traan over zijn wang rolde.
Heeft iemand ook zoiets meegemaakt en heeft iemand tips om het te verwerken want heb het nog steeds moeilijk ermee??
Bladzijde 1 / 1
hey
ik heb nooit mee gemaakt dat mijn vader/moeder echt aan iets is overleden. maar mijn moeder heeft 6x op het randje gelegen en daarna krabelde ze weer om hoog. het woord elke keer eek stukje slechter maar goed. ik snap wat je voelt. wat jij met je vader hebt mee gemaakt heb ik met me oma mee gemaakt... waar ik ziels veel van hou.
mijn tip is ga met iemand praten!
het kan met je mentor of een vertrouwens persoon of iemand anders op school.
je kan ook via de huisarst regelen dat je met iemand kan praten die er meer gespecialiseerd in is. of praat er met iemand anders over die je vertrouwt.
groetjes
blue
ik heb nooit mee gemaakt dat mijn vader/moeder echt aan iets is overleden. maar mijn moeder heeft 6x op het randje gelegen en daarna krabelde ze weer om hoog. het woord elke keer eek stukje slechter maar goed. ik snap wat je voelt. wat jij met je vader hebt mee gemaakt heb ik met me oma mee gemaakt... waar ik ziels veel van hou.
mijn tip is ga met iemand praten!
het kan met je mentor of een vertrouwens persoon of iemand anders op school.
je kan ook via de huisarst regelen dat je met iemand kan praten die er meer gespecialiseerd in is. of praat er met iemand anders over die je vertrouwt.
groetjes
blue
Hoi
Wat jammer dat je vader overleden is. Ook naar dat je nauwelijks afscheid van hem hebt kunnen nemen.
Hoewel je vader de laatste keer dat je hem zag niet meer sprak, zou het kunnen dat hij je alsnog gehoord heeft. Je hoort wel vaker hoe iemand ontwaakt uit een coma, en dan vertelt alles om zich heen gehoord te hebben. Wel, dat kan het geval geweest zijn bij je vader. Hoewel hij je misschien graag een knuffel gegeven had of nog wat had willen vertellen, deed het hem vast erg veel plezier dat jij nog even langskwam.
Heeft iemand je gesteund gedurende het rouwproces? Zoals Blue zei, kan het helpen om er met iemand over te praten. Herinneringen zoals degene waarbij je je vader bloed ziet ophoesten, zouden meer naar de achtergrond kunnen verdwijnen wanneer je erover praat. Dat praten kan eventueel anoniem bij de Kindertelefoon.
Heb je een plekje waar je je vader kan herdenken? Een hoekje in de woonkamer bijvoorbeeld, versierd met voorwerpen en foto's die goede herinneringen ophalen, of een plekje op de schouw? Een vast gedenkplekje zou ervoor kunnen zorgen dat je je vaders overlijden een plaats kan geven, terwijl je toch nog regelmatig aan hem denkt.
Groetjes
Kenshin
Wat jammer dat je vader overleden is. Ook naar dat je nauwelijks afscheid van hem hebt kunnen nemen.
Hoewel je vader de laatste keer dat je hem zag niet meer sprak, zou het kunnen dat hij je alsnog gehoord heeft. Je hoort wel vaker hoe iemand ontwaakt uit een coma, en dan vertelt alles om zich heen gehoord te hebben. Wel, dat kan het geval geweest zijn bij je vader. Hoewel hij je misschien graag een knuffel gegeven had of nog wat had willen vertellen, deed het hem vast erg veel plezier dat jij nog even langskwam.
Heeft iemand je gesteund gedurende het rouwproces? Zoals Blue zei, kan het helpen om er met iemand over te praten. Herinneringen zoals degene waarbij je je vader bloed ziet ophoesten, zouden meer naar de achtergrond kunnen verdwijnen wanneer je erover praat. Dat praten kan eventueel anoniem bij de Kindertelefoon.
Heb je een plekje waar je je vader kan herdenken? Een hoekje in de woonkamer bijvoorbeeld, versierd met voorwerpen en foto's die goede herinneringen ophalen, of een plekje op de schouw? Een vast gedenkplekje zou ervoor kunnen zorgen dat je je vaders overlijden een plaats kan geven, terwijl je toch nog regelmatig aan hem denkt.
Groetjes
Kenshin
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
