Ik voel me super rot de laatste paar maanden, en zeker deze afgelopen 2 weken.
Ik heb dagelijks ruzie met mijn ouders over van alles. Ik heb een week geleden echt wel een goed gesprek gehad met mijn ouders en vandaag ging het ook de heledag goed. Alleen niet met mij. Mijn ouders hadden 2 dagen geleden mijn telefoon afgepakt. Ik kreeg veel berichtjes binnen dus mijn vader ging in mijn telefoon kijken. Hij ging kijken in me telefoon en door me berichten.
Ik mag geen snapchat en instagram van me ouders maar toch zagen ze dat ik het op me telefoon had. Me vader keek door mijn snapchat heen en las ook daar alle gesprekken. Eindstand kwam hij bij mijn vriend ze chat. Mijn ouders (weten niks van me vriendje)
Me vader las alle gesprekken en hij kwam uit bij een privegesprek tussen mij en me vriend. Deze gesprekken waren zeg maar op het sexueele gebied. Hier was me vader enorm boos over dat was echt niet normaal. Hij wou weten of er meer aan de hand was dus hij scrolde meer omhoog in de chat van mij en me vriend. Daar kwam hij uit bij wat fotos die ik had gestuurd van mezelf. Ook deze fotos waren alleen voor mijn vriend ze ogen bestemd omdat dit zeg maar prive fotos waren.
Hier was me vader nog bozer om. Hij liet dit allemaal aan mijn moeder zien en samen noemde ze mij een hoer en een slet. Ik werd goedkoop en wagelijk genoemd door mijn eigen ouders. Ik voelde me niet op me gemak en ik schaamde me. Ik wou weglopen en ik smeekte ze om even een momentje voor mezelf in me kamer te hebben omdat ik niet meer kon nadenken en praten omdat ik zo erg aan het huilen was. Dit mocht niet van me ouders. Ik moest blijven zitten.
Ze hebben me de heletijd lopen uitgescholden en naar me gescheeuwd. Ik werd super misselijk en zei sorry ik moet denk ik echt overgeven ik voel me echt niet goed meer. Mijn vader antwoorden met "ik moet ook spugen van jou goor vies kanker wijf" ik moest alleen maar meer huilen. Mijn vader vroeg wie hij was en waar ik hem van kende. Ik zei tegen hem ‘jesse’, en ik ken hem via internet. Maar hier klopte niks van. Ze naam was natuurlijk geen jesse. Ik wil niet dat mijn vriend iets overkomt want ik hou ontzettend veel van hem. Hij zo vaak voor me dan wie dan ook.
Daarna moest ik natuurlijk hem blokkeren en me social media account zijn verwijderd. Ik heb nu ook helemaal niks meer. Want mijn telefoon is afgepakt en die krijg ik niet meet terug. Ik mag ook niet meer naar buiten toe. En van me ouders mag ik ook geen contact meer met me vrienden. Helemaal niemand meer. (Heeft niks met hun te maken maar dat is zo omdat ze me goed willen straffen). Ik snap echt dat mijn ouders boos worden. Alleen mij uitschelden. En af en toe fysiek geweld gebruiken (ja dat gebeurt trouwens ook wel is). Vind ik niet kunnen. Het is niet dat ik enorm mishandeld word. Maar ik krijg af en toe wel wat klappen waar ik blauwe plekken van over hou.
Ik voel me super ongemakkelijk bij mijn ouders en ik wil absoluut niet meer thuis wonen. Ik snap dat dit echt mijn eigen schuld is maar ik wil hier gewoon niet zijn. Ik wil niet leven hier met mijn ouders die hebben gezien wat ik heb verstuurd naar mijn vriend.Ik ben echt de heledag aan het huilen en ik word ook gewoon een beetje gestoord in mijn hoofd. Want ik kan met niemand praten.
Ik heb niks meer. Ik moet heel de dag bij mijn ouders zitten zonder telefoon, laptop of ipad. Ik weet ook gewoon niet meer wat ik moet of kan doen. Ik slaap heel de week tot super slecht en mijn hoofd ontploft gewoon van alles. Wat moet ik doen? Waar moet ik heen? Ik hoop dat iemand mij kunt helpen.
