Hallo ik ben een meisje van 14 jaar, en ik wil uit huis geplaatst worden. Toen ik al klein was zag ik mijn vader bijna nooit hij was altijd bij ‘zijn’ familie in Utrecht. Mijn moeder was er altijd voor me maar de laatste jaren toen men zusje was geboren gaf(geeft) ze me altijd de schuld als mijn zusje huilt, ook gaat ze me dingen zeggen die ik nooit heb gedaan. Hierdoor en doordat niemand me begreep ben ik al ruim 2 jaar lang aan bet rond lopen met zelfmoordgedachtes. Ik wil al bijna een jaar lang uit huis maar elke keer als ik het zeg zegt ze dat ik naar mijn vader moet gaan, maar ik haat m’n vader hij staat nooit voor me klaar, hij gaat altijd naar Utrecht en hij geeft de schuld van alles op mij. Ik had aan mijn moeder gevraagd of ik dan bij mij oma mocht wonen , maar van haar mocht dat ook niet aangezien ze denkt dat mijn oma me niet goed kan helpen met school.ik weet niet meer wat ik moet doen. En wanneer mag je naar een pleeggezin toe?
Bladzijde 1 / 1
Misschien kun je naar je mentor of zelf naar je oma stappen je mengelt kan misschien met jou en je moeder der over hebben
Als je 14 bent, is er de mogelijkheid om naar een gezinsgroep te gaan. Maar hier zijn ze vaak heel streng, over alles. Als ik je verhaal zo lees, dan denk ik dat je het beste contact kan op nemen met de huisarts. Die kan jou doorsturen naar een psycholoog, een psycholoog kan jou namelijk helpen met depresive gevoelens en zelfmoord gedachtes. Ook zal een psycholoog jou helpen met hoe je beter om kan gaan met je moeder, ook als het aan haar ligt dat jullie niet met elkaar op kunnen schieten. Mocht het echt beter zijn dat je uit huis geplaatst wordt, dan heeft een psycholoog dit zo geregeld. Maar geloof me, er zijn veel betere oplossingen die een psycholoog jou te bieden heeft, dan een gezins groep of pleeg gezin.
Liefs,
LVA
Liefs,
LVA
Hey, ik snap wat je wilt. Maar ik ken het. Je moet je er doorheen kunnen zetten. Iemand hebben om op te vertrouwen en alles mee te kunnen delen. Dat helpt je echt. Niks aantrekken thuis en met jezelf bezig zijn. Want naar een pleeggezin is geen optie, daar ga je je nooit thuis voelen. En naar een jongerengroep kan leuk zijn, maar denk eraan dat je na een jaar zoveel dingen gaat missen. Het eten met je familie, dagjes weg, vakantie, spelletjes spelen en met elkaar lachen. Je kan er ook niet zelf heen. Je moet toestemming hebben van je ouders en aan je verhaal te horen. Krijg je die niet. Dus ik zou als ik jou was doen wat je kunt om het jezelf leuk te maken. Hoop dat je er wat aan hebt.
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
