Skip to main content

Hoi, ik heb het laatste jaar erg veel ruzie gehad met mijn ouders, het word steeds erger en ik ben er een beetje klaar mee. Ze luisteren ook niet naar me, en vgm boeit t ze helemaal niks, ze denken dat t niks met me doet omdat ik geen emotie toon, maar t doet me juist wel wat en als ik dat aangeef boeit t ze niks. Dit is nu al een jaar lang zo en ben nu op een punt gekomen om lekker te vertrekken. Praten met ze heeft gewoon geen zin. 

Hey! Wat naar dat je tot die conclusie bent gekomen. Het helpt echter mischien om met iemand daar over te praten die jij vertrouwt. 

Dat is een stuk aangenamer en wie weet komt daar nog enigsinds iets uit.

In ieder geval succes!


We lezen dat je in een lastige situatie zit. Je kunt De Kindertelefoon elke dag van 11:00 tot 21.00 uur bellen (0800-0432) of met ons chatten als je anoniem je verhaal wil delen of samen met de Kindertelefoon wil kijken hoe je je situatie kunt verbeteren.

Groetjes Finn,

De Kindertelefoon


Hoi ZebraVeerr,

Dat klinkt niet als een veilige thuissituatie. Vaak denken mensen bij onveilig aan fysiek, maar ook verwaarlozing en emotionele mishandeling is onveilig, want vooral zolang jij in je jeugd zit, ben je het meest kwetsbaar voor dat soort situaties en ga je een steeds zwaarder rugtasje dragen. Het moet natuurlijk niet zo zijn dat dat gevolgen heeft voor jouw toekomst. 

Vaak kunnen er voor kinderen in situaties zoals de jouwe terecht bij pleeggezinnen of andere betrouwbare familieleden (opa, oma, oom, tante, volwassene broer/zus of neef/nicht etc.) Maar daarvoor moet je wel naar buiten stappen met je probleem. 

Je zou kunnen beginnen bij een docent/mentor


Hoi ZebraVeerr,

Dat klinkt niet als een veilige thuissituatie. Vaak denken mensen bij onveilig aan fysiek, maar ook verwaarlozing en emotionele mishandeling is onveilig, want vooral zolang jij in je jeugd zit, ben je het meest kwetsbaar voor dat soort situaties en ga je een steeds zwaarder rugtasje dragen. Het moet natuurlijk niet zo zijn dat dat gevolgen heeft voor jouw toekomst. 

Vaak kunnen er voor kinderen in situaties zoals de jouwe terecht bij pleeggezinnen of andere betrouwbare familieleden (opa, oma, oom, tante, volwassene broer/zus of neef/nicht etc.) Maar daarvoor moet je wel naar buiten stappen met je probleem. 

Je zou kunnen beginnen bij een docent/mentor

Hee, ja ik wil t er met mn mentor over hebben alleen ben ik bang dat ze gaan zeggen ;wat wil je dat ik voor je doe?’ Geen idee wat ik moet gaan zeggen :(


Hoi ZebraVeerr,

Dat klinkt niet als een veilige thuissituatie. Vaak denken mensen bij onveilig aan fysiek, maar ook verwaarlozing en emotionele mishandeling is onveilig, want vooral zolang jij in je jeugd zit, ben je het meest kwetsbaar voor dat soort situaties en ga je een steeds zwaarder rugtasje dragen. Het moet natuurlijk niet zo zijn dat dat gevolgen heeft voor jouw toekomst. 

Vaak kunnen er voor kinderen in situaties zoals de jouwe terecht bij pleeggezinnen of andere betrouwbare familieleden (opa, oma, oom, tante, volwassene broer/zus of neef/nicht etc.) Maar daarvoor moet je wel naar buiten stappen met je probleem. 

Je zou kunnen beginnen bij een docent/mentor

Hee, ja ik wil t er met mn mentor over hebben alleen ben ik bang dat ze gaan zeggen ;wat wil je dat ik voor je doe?’ Geen idee wat ik moet gaan zeggen :(

Dat is een hele zwakke vraag van mentoren, maar het blijkt duidelijk dat bespreken met je ouders of het feit dat je bij ze woont je niet verder brengt, dus als je de vraag krijgt, kan je ook indirect beantwoorden door dat te vertellen, dan zal er vanzelf een lampje bij haar moeten branden dat je door iemand anders geholpen moet worden


Hoi ZebraVeerr,

Dat klinkt niet als een veilige thuissituatie. Vaak denken mensen bij onveilig aan fysiek, maar ook verwaarlozing en emotionele mishandeling is onveilig, want vooral zolang jij in je jeugd zit, ben je het meest kwetsbaar voor dat soort situaties en ga je een steeds zwaarder rugtasje dragen. Het moet natuurlijk niet zo zijn dat dat gevolgen heeft voor jouw toekomst. 

Vaak kunnen er voor kinderen in situaties zoals de jouwe terecht bij pleeggezinnen of andere betrouwbare familieleden (opa, oma, oom, tante, volwassene broer/zus of neef/nicht etc.) Maar daarvoor moet je wel naar buiten stappen met je probleem. 

Je zou kunnen beginnen bij een docent/mentor

Hee, ja ik wil t er met mn mentor over hebben alleen ben ik bang dat ze gaan zeggen ;wat wil je dat ik voor je doe?’ Geen idee wat ik moet gaan zeggen :(

Dat is een hele zwakke vraag van mentoren, maar het blijkt duidelijk dat bespreken met je ouders of het feit dat je bij ze woont je niet verder brengt, dus als je de vraag krijgt, kan je ook indirect beantwoorden door dat te vertellen, dan zal er vanzelf een lampje bij haar moeten branden dat je door iemand anders geholpen moet worden

Okeyy thankss.


Reageer