Hoi ik ben een meisje van 15 jaar, ik woon in een pleeggezin sinds ik 3 ben. Waar ik nu woon is me 5e gezin en ik ga nu eens in de maand logeren bij me vader. Me vader is me moeder want me moeder is transgender dus nu me vader. Mijn echte vader is overleden toen ik 9 was. Maar mijn broer van 17 en zus van 18 wonen bij mijn vader. En me zusje van 13 woont ergens anders. Mijn vaders grootse droom is dat ik thuis kom wonen zegt hij altijd. Maar ik wil wel bij me vader wonen maar het probleem is me vader leeft met uitkering en waar ik nu woon heb ik het best ruim. Zelf ben ik heel hard bezig met een voetbalcarrière voort te zetten en daarvoor neem ik veel meer trainingen en dat kost 100 euro per maand. Maar dat kunnen me pleegouders waar ik nu al bijna 9 jaar woon wel betalen en mijn vader niet. Nu voel ik me heel schuldig dat ik heel graag hier wil blijven wonen. Mijn vader is zelf jonger in zijn hoofd en me zus en zusje ook. Mijn broer en ik zijn alle twee zo gezegd normaal weetje. Maar ik ben dus bang dat het bij mijn vader overkomt alsof ik niet wil thuis wonen door geld. Mijn pleegouders hebben gezegd dat ik bij me vader mag wonen wanneer ik klaar ben met school. Maar ik zit nu in havo 3 en blijf dit jaar zitten. En dan ben ik 18 wanneer ik klaar ben met school dan zou ik naar me vader toe kunnen gaan maar die kan nog steeds zulke dingen niet betalen. Ik voel me nu echt heel schuldig en weet echt niet wat ik moet doen. Maar ik hoop dat me vader beseft dat ik het niet doe voor het geld ofso ik woon ook al in dit gezin sinds ik 6 ben het voelt gwn al als extra familie maar dat beseffen hun niet.
sorry voor het lange verhaal het moest er echt even uit en dit is nog niet de helft van mijn hele levens verhaal.
heeft iemand misschien tips ofso ?
xx van mij
een heel lastige situatie, dat is duidelijk. ik weet niet hoe maar ik heb een vriend die door de week bij zijn pleeggezin blijft en in het weekend naar zijn moeder. zij heeft het ook niet geweldig, maar ze vindt het wel leuk dat haar zoon in het weekend bij haar blijft. ik weet niet maar stel dat voor aan zowel je pleegouders als je vader. het is mar een kleine periode maar uit ervaring weet ik dat dat al veel doet voor ouders.
Heyy
Als je het liefst in je pleeggezin blijft wonen omdat je je daar beter op je plek voelt moet je dat vooral doen. Het is vervelend dat je vader niet beseft dat dit beter voelt voor jou, maar je hoeft je er echt niet schuldig om te voelen. Jij doet wat het beste voelt voor jou! Misschien kan je nog eens een keertje praten met je vader en vertellen waarom je in je pleeggezin wilt blijven. Verder zou je misschien iets vaker naar je vader kunnen gaan, maar dat hoeft natuurlijk niet als je er geen behoefte aan hebt. Je moet jouw gevoel volgen! Je kan deze situatie natuurlijk ook altijd met je pleegouders overleggen dan kunnen die je steunen en helpen met deze struggle.
En je hoeft geen sorry tegen ons te zeggen hoor! Het forum is er namelijk voor iedereen om verhalen en dingen te delen en wij lezen jouw verhaal met alle liefde en willen jou met alle liefde tips geven
Groetjes van mij!
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
