Hoii,
Ik ben een meisje van 13 en ik heb thuisproblemen. Mijn biologische vader is samen met mijn opa overleden op mn 6e verjaardag, en toen ik 7 was kreeg ik een stiefvader. Allemaal leuk en aardig, maar sinds ik op het middelbaar zit, is er alleen maar gezeik. Ik doe dit weer niet goed, ik doe dat weer niet goed, ik doe zus weer niet goed, ik doe zo weer niet goed, het is altijd wel iets. Ik irriteer me hier enorm aan en sinds ik in de 2e zit is het alleen maar erger geworden, mn vader wil de lijfstraffen terugbrengen (slaan met een pol lepel) en dat vind ik al helemaal niet fijn. Ik krijg ook geen zakgeld meer omdat ik mn kamer niet opruim. Ik heb 2 weken geleden mijn pols zwaar gekneusd omdat ik van de trampoline af vloog, en ook daar is alleen maar gezeik over, "ja, je stelt je alleen maar aan" en "je kan gewoon de hond uitlaten" (het is een bennen senner (als ik het zo goed schrijf)). Ik huil heel vaak en ik zoek steun bij vrienden, maar daar veranderd de situatie niet van. Het kan trouwens niet heel erg klinken, maar als je het ziet, merk je hoeveel pijn me dit doet. Mijn zus (15) is uit huis geplaatst wegens agressieproblemen, die nog een beetje rieel waren en ze heeft nu een beter thuis en we hebben nog contact met haar. Maar mijn vader dreigt er steeds mee dat ik ook uit huis geplaats ga worden, en hij denkt dat het me niks doet, maar ik heb maanden lang hierdoor huilend in slaap gekomen. (Nu ik dit aan het typen ben zit ik ook te huilen). Ik weet gewoon niet wat ik ermee aan moet, mn vader zegt dingen die ik niet fijn vind, mn moeder kan er niks aan doen en ik weet het niet meer. (Btw, ik zeg uit automatisme "mijn vader" maar dan bedoel ik mn stiefvader. Ik krijg hier heel veel stress van en ik heb hierdoor zelfmoordneigingen en pogingen gehad (er zit een groot litteken op mn hand). Weet iemand wat ik hiermee aanmoet? Help!
