Skip to main content

Hey, 

Ik heb bijna elke dag ruzie met mijn ouders. De ene keer over mijn cijfers en de andere keer uit het niets.

Ik zit in de 2e klas vwo. Op school ben ik iemand anders dan dat ik thuis ben, dat komt omdat elke keer als ik thuis ben mijn ouders thuis zijn en ben bang dat er weer een ruzie aan komt. Ik blijf altijd zo lang mogelijk met vriendinnen op school. Net als vanmiddag. Ik kom thuis van school en mijn moeder vraag of ik nog cijfers heb en ik dat ik een 7,6 voor geschiedenis heb. Mijn moeder word boos en zegt: Waarom heb je weer een 7 en geen 9. Mijn vader hoort het en komt naar ons toe en begint tegen mij te schreeuwen. En moet naar buiten toe en mag pas terug komen als het 5 uur is en tijd voor het avondeten. En kom thuis en we zijn aan het eten en mijn zusje vraag hoe het ging op school en zeg ook dat ik een 7,6 heb gehaald voor geschiedenis en mijn moeder word zo boos dat ik naar mijn kamer moet zonder eten.  Ik probeer elke keer geen ruzie te krijgen maar het lukt gewoon niet. 

Heeft iemand tips hoe ik deze ruzies kan voorkomen?

Ik heb vaak ruzie met mijn vader want hij schreeuwt vaak en ik zeg dat hij dat niet moet doen en dan hebben we ruzie


Als je mijn topics hebt gezien zal je wel weten dat ik ook constant gedoe heb met mijn ouders, specifiek met mijn moeder. Helaas zijn sommige mensen niet voor rede vatbaar. Op zich is dat misschien niet eens zo erg, maar het is wel erg vervelend dat ze nooit door hebben dat zij degene zijn die fout zitten. In hun ogen zal het altijd aan de ander (in dit geval aan jou) liggen. Ze zullen er nooit op komen dat zij misschien de mensen zijn die iets fout doen.


Als je mijn topics hebt gezien zal je wel weten dat ik ook constant gedoe heb met mijn ouders, specifiek met mijn moeder. Helaas zijn sommige mensen niet voor rede vatbaar. Op zich is dat misschien niet eens zo erg, maar het is wel erg vervelend dat ze nooit door hebben dat zij degene zijn die fout zitten. In hun ogen zal het altijd aan de ander (in dit geval aan jou) liggen. Ze zullen er nooit op komen dat zij misschien de mensen zijn die iets fout doen.

Helemaal mee eens ik word er ook verdrietig van 


Net had ik ook weer een vreemde interactie met mijn moeder. Gisteren heeft ze me wel een half uur uit staan schelden, en toen ik net naar beneden kwam, was ze opeens poeslief. Ze probeerde me te knuffelen en zette koffie voor me.

Mijn reactie daarop is dat ik afstandelijk blijf. Het lijkt wel of zij vergeten is wat er gisteren is gebeurd, maar ik vergeet dat niet. Sterker nog: ik geef haar nu de silent treatment. Niet omdat ik gemeen wil doen, maar omdat ik de kans op een nieuw conflict wil verkleinen. 


Hi!

Ik snap wat je bedoelt ik heb ook de hele tijd ruzie met mijn moeder en dan ben ik degene die het fout doet. Om het te voorkomen deel ik tegenwoordig alleen nog dingen die noodzakelijk zijn met der of dingen waar ze niet boos over kan zijn, dus als ik een onvoldoende haal vertel ik het niet en als het een voldoende is wel. Anders begint ze weer over van alles en nog wat te zeuren en ruzieën. Ook werkt het goed om ze met rust te laten en de silent threatment te doen. Zelf ontloop ik haar door op mijn kamer te zitten, wat niet geweldig werkt maar het is beter als bij haar zitten.

Ik hoop dat je hier iets mee kan.


Reageer