Hoi @anoniemia ,

Wat vervelend voor je dat je dit op jonge leeftijd moet meemaken. Natuurlijk is het voor je ouders ook geen pretje en is het voor het hele gezin niet echt een ideale situatie.

Het is belangrijk dat je er over probeert te praten met je ouders en met je broertje.

Je depressieve gevoelens zijn goed te begrijpen, het is belangrijk dat je hier niet te lang mee rond gaat lopen, maar je hebt dit al gedeeld en dat is súper goed van je! 

Je kan altijd met de kindertelefoon chatten, of zoals je nu doet gewoon je verhaal delen! 

Ook kan je op je school een vertrouwenspersoon benaderen, die kunnen je misschien nog wel beter helpen omdat hun dichter bij je staan.

Stress is natuurlijk nooit goed, vooral niet in jouw situatie en omdat je op school zit en dus bepaalde deadlines en punten moet halen. Wat misschien helpt is schrijven; schrijf elke avond, of wanneer je je even minder voelt op wat je voelt, waardoor je je zo voelt, en wat je er aan kan doen. Zo kun je beter zien wat er in je omgaat, en kun je er makkelijker wat aan doen! 

Je kan, als dat helpt, erna het papiertje opfrommelen en weg gooien! Zo '’gooi'’ je je negatieve gevoelens ook een beetje weg!

Het is in ieder geval al super goed dat je contact en hulp zoekt, dat is vaak de lastigste stap.

Het komt allemaal goed, blijf erover praten!

Heel veel succces!