Hoi allen,
Ik ben een meisje van 15 jaar en mijn ouders zijn gescheiden toen ik vier was.
Ik weet inmiddels dat mijn ouders gescheiden zijn van wegen mij, ik heb namelijk een chromosoomafwijking (NF1) en mijn ouders gingen daar beiden anders mee om: mijn moeder vat het op zich goed op maar is soms overbezorgd, mijn vader was bij mijn geboorte bang dat het ernstig was maar nu dat niet zo blijkt te zijn ontwijkt hij het altijd (over alles waar ik last van heb krijg ik de opmerking “ja maar dat kan iedereen overkomen” of “ ja maar verder heb je er toch geen last van”)
Ik van door mijn afwijking sneller moe dan leeftijdsgenoten, en heb vaak last van mijn gewrichten en/of spieren. Verder heb ik dyslexie (wat vaak voorkomt bij mensen met NF1 ) en heb ik een verhoogde kans op tumoren en fibromen. Dit soort dingen bespreek ik vaak met mijn moeder maar dus nooit met mijn vader.
Op school was er iemand die een keer in de zoveel tijd aan mij vraagt of alles goed gaat en of ik nog hulp(middelen) nodig heb. Die persoon is nu met pensioen en er is dus een nieuwe die na kennis making met mij ook even een belletje wilde plegen met mijn ouders.
ik heb toen even tegen mijn ouders gezegd dat ze dat telefoontje konden verwachten.
en wederom reageerde mijn moeder heel begripvol maar mijn vader daar in tegen (waartegen ik expres al nooit had verteld dat er iemand was voor doe hulp) geageerde nogal geïrriteerd zijn hij zij: “WAAR SLAAT DAT NOU WEER OP” en “ALS ZE BELLEN DAN KAN IK ZEKER WEL EVEN FLINK DE WAARHEID VERTELLEN?!” gelukkig heeft hij zich ingehouden en heeft hij gewoon netjes gezegd dat hij geen vragen had en niks wist waar ik nog hulp bij nodig had.
Die aandoening is niet de enige reden waarom het bij mijn vader niet zo leuk is.
Het is een lang verhaal maar mijn stiefmoeder is de ex van de broer van mijn moeder (dus mijn nichten zijn nu ook mijn stiefzussen). Dit zorgt niet alleen voor een verwarrende situatie maar ook voor veel roddels. Als ik bijvoorbeeld iets vertel aan mijn oma verteld die het weer aan mijn nichten/stiefzussen en die vertellen het weer aan mijn stiefmoeder en vader. Met het gevolg dat ik dan weerbotsen appjes krijg omdat ik “alles eerder vertel aan opa en oma” en mijn vader” het altijd via via moet horen”
ook is er bij mijn vader ALTIJD ruzie of gegiagarijn (of hoe je dat ook schrijft)
Waar het op neer komt is dat er altijd wel iets is:
- mijn jongste stiefzus/nicht is uit gegaan en veel te laat thuis gekomen (ruzie)
- mijn oudste zus heeft gedoe met haar vriendje (gegiagarijn)
- de vakanties lopen niet gelijk (gegararijn)
- vader en stiefmoeder hebben een “menings verschil” over opvoeding (ruzie)
- vader en stiefmoeder hebben gedronken op feest (eindigd altijd in ruzie)
- zo kan ik nog wel 1000 dingen noemen
nog een laatste ding dat ik kwijt moet over de situatie bij m’n vader. Mijn stiefmoeder en stiefzussen/nichtjes besteden nog al veel tijd aan uiterlijk…
ik niet…
ook dag zegt weer voor veel gedoe
in hun ogen is namelijk alles wat niet exact op hun manier zit meteen raar.
ik heb meerdere keren gehad dat ik helemaal trots daar kwam met nieuwe kleren en dat de eerste reactie was “wat heb je nou weer aan” of “ heb je alvast een carnavals pak gekocht” ook dit is erg naar om te horen.
mijn hele punt in dit verhaal is, al dit gedoe bij mijn vader vreet enorm veel energie.
en alle artsen en doctoren zeggen continu” als er iets is wat en niet leuk is en veel energie kost moet je het niet doen” ik moet dus opletten waar ik wel en geen energie in steek.
ik zou dus minder energie willen steken in dit gedoe maar…
Ik wil wel contact houden met mijn vader en ik ben bang dat als ik zeg dag ik minder wil komen dat hij dan zegt dag ik helemaal niet meer hoef te komen en dat hij dan heel boos word.
Weet iemand iets om dit op te lossen?
alvast bedankt,
Ik_ben_ik
ps: bedankt dat je dig hele levensverhaal hebt gelezen echt respect 
