Ik heb steeds vaker dat ik ruzie krijg met mijn zusje. Ze is 10 en begint te puberen, en daar heb ik veel last van, omdat ik als oudste een beetje orde moet houden als mijn ouders weg zijn.
Ik was net aan het tekenen, we waren met mijn nichtje, mijn zusje en ik. Mijn nichtje en zusje waren buiten aan het spelen, toen mijn zusje naar binnen kwam, naar de wc ging en toen op de bank ging zitten met haar telefoon. We mogen niet op schermpjes zonder het te vragen, dus zei ik dat ze na dat level naar mijn nichtje moest gaan, en dat we niet op de telefoon mochten. Ze zei:"En jij bent de baas niet van mij, en misschien mocht het wel." Ze ging helemaal boos doen, en toen ging ze doen alsof ik niet bestond. "Ik dacht dat ik wat hoorde, zalwel de wind zijn." Ik pakte haar telefoon af, en waarschuwde dat als ze zo doorging, ik mijn geduld zou verliezen en haar zou aanvallen. Ik heb al heel lang niemand aangevallen, maar na 4x waarschuwen, stopte ze niet. Ik heb haar op het luchtbed in onze kamer gegooit. Ik draaide me om, maar ik wist dat ze mij zou aanvallen en heb haar weer op het matje geduwd zodra ze me aanviel.
Ze ging over op zielig doen, en ze is huilend naar mijn nichtje toe, die iets jonger is dan ik. Mijn nichtje is een soort engel. Ze heeft mijn zusje gekalmeerd.
Ik voel me vreselijk schuldig dat ik zo bazig deed en haar aanviel, maar ik heb moeite met sorry zeggen. Ook vind ik het ook haar schuld.
Kan iemand helpen? Is het helemaal schuld? Of heeft ze ook een aandeel?
In ieder geval, bedankt voor het lezen.
Liefs,
M.
Je hebt het hart op de juiste plaats en dit soort dingen gebeuren. Zoals 
