Ik ben 18 jaar oud, ik woon nog bij mijn ouders en heb een zusje die 15 jaar is.
Het begon al vroeg dat wij lichamelijk/geestelijk worden mishandeld door mijn moeder. Vroeger sloeg ze om de kleinste dingen en schreeuwde ze de gemeenste dingen. naar mijn zusje (gelukkig) niet zoveel als naar mij.
Ik zit nu op het mbo 4 (2e jaar), hiervoor heb ik mavo gedaan (afgemaakt) en door gestroomd naar de havo. Dit is helaas niet goed gegaan en moest ik naar het mbo. Alleen hebben mijn ouders mij sinds de middelbare school altijd verteld dat ik op een te laag niveau zit, ik niet mijn best doe, al mijn vrienden voorlopen en ik als enige achterblijf, of ik me niet schaam dat ik als enige een laag niveau heb (meeste vriendinnen van mij zitten op de uni of hbo). het is vooral mijn moeder die mij hiermee erg treitert, ik huil s'avonds vaak nadat ze mij heeft afgekraakt. Ze wilt ook niet meer dat ik naar verjaardagen ga van vriendinnen, omdat ik mij ''moet focussen''. het gaat op het mbo erg goed, makkelijk zelfs. Alleen hebben ze het idee dat ik totaal niks aan school doe, ze denken dat ik allemaal films kijk, whatsapp etc. iniedergeval van alles behalve leren. Terwijl ik zo vaak in de bibliotheek te vinden ben, zelfs als ik ze dat vertel geloven ze niet dat ik daar daadwerkelijk ben.
Ik heb het gevoel dat mijn ouders totaal niet weten wie ik ben als persoon en hoe ik in elkaar zit. Dit zit mij vooral erg dwars omdat ze altijd het verkeerde idee over mij hebben. Ik denk dat ik gefaald heb op de havo omdat ik zoveel stress ervaar door mijn moeder, ze wouden persé dat ik minimaal de havo haalde. maar nu wordt ik elke dag afgekraakt door mijn moeder, elke dag wordt ik vergeleken met anderen, elke dag wil ik eigenlijk zo laat mogelijk thuis zijn vanuit school.. om minder bij haar in de buurt te zijn. ik heb geprobeerd mij er over heen te zetten omdat ze toch mijn moeder blijft maar ik kan het niet. Mijn moeder denkt zelfs dat ik naar de huisarts moet om medicatie te krijgen voor mijn slechte prestaties op school, dit gaat mij wel erg ver. mijn moeder is trouwens een erg dominant persoon die alles op haar manier wilt, ik kan ook onmogelijk voor mijzelf opkomen tegenover ze omdat ik dan de mond wordt gesnoerd. Ik voel mij zo onbegrepen in dit huis en ik kan niet wachten tot dat ik hier weg ben..
heeft iemand in een vergelijkbare situatie gezeten? en hoe heb je dit opgelost? wat voor tips heb je voor mij?
Alvast bedankt
