hoi,

daar ben ik weer hahah. 
Ik ben er net achter gekomen dat mijn (stief)moeder een soort dagboek van al mijn activiteiten bijhoudt en ik voel me daardoor nog minder veilig in huis.  Het is niet perse dat mijn (stief) moeder mij fysiek mishandeld maar meer mentaal. Sinds ik klein ben reageert mijn (stief) moeder heeeel heftig op kleine dingen die ik doe. Een voorbeeld daarvan: toen ik klein was gingen mijn (stief)moeder, een paar vriendinnen van haar en de kinderen samen naar een camping. En toen kregen we allemaal een cadeautje en ik was daar heel blij mee omdat ik niet zo heel veel cadeautjes kreeg naast mijn verjaardag (ik vroeg hier ook niet om omdat ik wist dat mijn ouders heel druk waren en hard werkte voor hun geld dus wilde ik ze niet tot last zijn ofzo) maar ik kreeg dus een ring en ik vond hem heel mooi. Ik bedankte de moeder die de cadeautjes gaf aan ons en zei ik ben hier heel blij mee ik krijg naast mijn verjaardag niet zo veel cadeautjes. Wist ik veel dat dat erg was om te zeggen. Dus later op de dag kwam mijn (stief)moeder naar mij toe en zei ze “heb jij tegen iemand gezegd dat je geen cadeaus krijgt van mij” en ik zei daarop ja want nogmaals weet ik veel dat je dat niet mag zeggen. En mijn (stief)moeder werd me een partij boos ze  en pakte mijn ring af en gooide het ergens in het gras en keek mij dodelijk aan. Ik schrok hiervan en begon te huilen en dat hoorde de andere ouders en die kwamen checken of het wel goed ging en toen gaf mijn  (stief)moeder mij een blink zvn ik raad je aan om je mond te houden en dat deed ik ook. En ze ging toen een lul verhaal op dat ik mijn ring had laten vallen en dat ik verdrietig was dat ik hem kwijt was. Maar ik begon dit verhaal om aan te geven hoe erg ze af en toe kon ontploffen. Maar deze ontploffingen kwamen steeds vaker en ik ben een hele tijd ook oprecht bang geweest voor haar omdat ik dacht dat ze weer zou ontploffen. Maar nu ik ouder ben doet het mij niks meer, ookal snap ik nu wel de reden waarom ze boos word maar het schreeuwen heeft geen grip meer op mij. Maar net vond ik dus een notitie boek en ik keek erin en tot mijn grote verbazing zag ik mijn naam overal staan en hoeveel geld ik aan dingen uitgeef en wanneer ik waar ben en met wie ik ben. En daar schrok ik heel erg van. Ik weet niet of meer ouder dit doen maar ik vind het in ieder geval niet normaal, het liefst zou ik nu ook willen weglopen van huis maar ik weet niet waar ik naartoe kan gaan. Heeft iemand tips voor mij? 
 

groetjes Nadia