Skip to main content
Hey iedereen,

Ik ben Tess en ik ben 13 jaar oud en het gaat thuis en op school niet meer zo goed, Ik ben bang voor iemand uit mijn klas want we hebben heel erge ruzie. Waardoor ik heel slechte cijfers haal en dus niet meer naar school wil. En bijna iedereen staat aan haar kant waardoor ik nog banger word. En omdat ik niet naar school wil, slaat mijn vader me en mijn moeder laat me erg in de steek en scheld me uit. Ik heb ook ADHD dus ik ben erg gevoelig. Ik wil graag naar een pleeggezin maar ik weet echt niet hoe. Weet een van jullie het?



Groetjes,

Tess
Het van je ouders zou u als u bewijs hebt naar de politie kunnen brengen. Als het ernstig is haalt de politie u bij uw ouders weg. En als je gepest word betekend dat de persoon die jouw pest gewoon jaloers is op u. Dat dacht ik toen ik werd gepest op school. En probeer over het pesten met je mentor of leraar te praten en misschien gaan die u wel helpen.
hoii, heb je misschien een beste vriendin of een tante of oma waar mee je vertrouwelijk kunt praten. Zo ja dan zou dat super fijn zijn want dat lucht op. Ook kan het zijn dat je heel even boos bent en dingen denkt die je misschien niet wil (zoals uit huis gaan) Ik ken jouw situatie niet , maar denk goed na en volg je hart en doe wat jij denkt wat het beste is. Kan je echt niet naar school praat dan met een vertrouwde docent voor jou en misschien wil zij je helpen om het op te lossen met het meisje waarmee je ruzie hebt. Ook kun je met je vader praten of moeder over je problemen en hoe jij je voelt. Accepteren ze je gevoelens niet of slaan ze jou dan zou ik het aangeven aan een belangrijk persoon voor jou en er samen wat mee doen . zoals naar de politie gaan als het echt niet gaat of andere hulp te zoeken. Ik hoop dat het goed komt en je er wat aan hebt. Sterkte kusjes anne
Hii wat vervelend voor je!

ikzelf heb deels hetzelfde mijn moeder sloeg mij, ik heb het aan Mn vader verteld en die heeft er wat aan gedaan, ik vond het heel arkward om het met mijn moeder over te hebben😂 maar het heeft geholpen!

ook ben ik bang voor wat mensen, negeer ze en zoek de echte mensen op, mensen die je niet zo snel in de steek zullen laten.

Ik heb 2 echte vrienden gevonden, die me nemen zoals ik ben!



veel succes, je bent prachtig en je kunt het!
Je moet niet bang zijn voor de anderen van je klas, het zijn ook maar mensen zoals jij en ik en zullen je heus niets ergs aandoen. De meeste mensen hebben wel een grote mond, maar durven uiteindelijk niet veel. Wat je ouders betreft zou ik proberen er met je school over te praten. Probeer een vertrouwenspersoon in je omgeving (bvb CLB) te zoeken die je misschien kan helpen door naar je te luisteren en misschien de school en je ouders te contacteren in verband met het (eventuele) pestgedrag als je daar zelf klaar voor bent. Door een keer rustig te praten met je ouders/pesters kan er al meteen een heleboel opgelost kunnen raken. Ik wens je alvast veel succes!

hoi tess wat je moet doen is iets heel moeilijk je moet het gewoon negeren en doen alsof je er niks om geeft dan stoppen ze misschien of naar de leraar gaan of als ze het weer doet hard roepen stoppen door de klas 

 

bij mij is het zelfde gebeurt maar ik ben er doorheen gekomen :)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


Hi! 
 

Mensen die dit accepteren dat dit gebeurd die slaan later hun kinderen weer misschien ook omdat ze dit kennen. Zelf worden nooit geslagen maar als het je helpt steun ik je, of praat er over met je zusje(als je die hebt) of met een familielid (denk aan oom tante opa of oma) laat het niet allemaal bij jezelf hangen. Misschien kan je met je opa en oma gaan kijken naar een pleeggezin of met je oom of tante.

 

verder zou ik dit niet zeggen tegen een neefje of nichtje onder de 8 jaar. Als je al je informatie daarop landt, dan weet je niet hoe zij dat vinden. Want je moet ook weer niet al je verhalen bij iemand anders neer zetten.

 

Ik hoop dat je er iets aan hebt en weet dat ik je steun!


Praat met iemand die je echt vertrouwd. Vraag hun voor advies. De kansen zijn klein dat je in een pleeggezin komt, maar ze zijn er wel. Doe wel voorzichtig met wie je dit verteld. Zeg het misschien (anoniem) tegen je juf of meester, via een briefje of per mail. Hoop dat het helpt!!

X Queertje:)


Ik weet niet of ik geholpen word maar ik geeft het een kans. 
 

ik heb nogal wat issues met zowel mijn vader als mijn moeder. Ze zijn gescheiden sinds ik 1,5 jaar oud ben, in die 1,5 jaar tijd heb ik er 1 broertje bij van mijn eigen vader en een aantal jaren later kwamen er nog 5 van een andere moeder. En nu 4 jaar terug heb ik weer een broertje gekregen van mijn eigen vader. ik ben meer met mijn broertje dan dat mijn moeder dat is ze wilt ons eigenlijk helemaal niet. broertjes gekregen van dezelfde vader. Ik merk dat ik meer de moeder rol speel over mijn broertjes omdat ik alles doe in huis. Mijn moeder gaat uit eten en ik kook mijn moeder gaat naar de winkel en ik pas op. Mijn vader is zo nu en dan beide ouders spreken elkaar niet meer. Ik merk aan mezelf dat ik beide ouders nodig heb. Mijn vader laat me voelen alsof ik niet besta en mijn moeder doet alsof ik de moeder ben van haar kind en dat ze het dan gek vind dat ik kapot ben. Ook belemmer ik mijn school hiermee omdat het zoveel is, dat ik de omschakeling niet meer kan vinden. Die knop is weg.

Ik ben altijd al “moeder” geweest tegenover mijn broertjes en zusjes, mijn vader kreeg een nieuwe vriendin en wilde met haar alleen zijn boven, terwijl ik beneden zat met 4 kinderen waarvan ze tussen de 0 en 5 jaar oud waren. Ik stond eerder op dan mijn vader om broodjes te smeren voor iedereen en drinken in te schenken en met zn alle gezamenlijk aan tafel te zitten omdat ik vond dat dat nodig was. En dat terwijl mijn vader uit wilde slapen en alleen beneden kwam voor zijn broodje en dan weer verder ging slapen. Ik heb geweld gezien en gevoeld bij beide ouders. Mijn moeder sloeg me met een theedoek als ik iets te “moederig” was tegenover mn broertje. En mijn vader pakte me altijd hard beet en zette me op mijn kamer en begon me verrot te schelden dat ik een mislukking was. Ook deed hij dit bij mijn broertjes en zusjes. Mijn moeder pakt mn broertje (nu 15) nooit ik had altijd het idee dat hij het lievelingetje was maar dat is niet zo, ze is bang voor hem omdat hij dezelfde agressie vertoond als mijn vader.


@Jeda & @Queertje , tis wel 3 jaar telaat…

 

haha 😛 

 

 

Mij_Niet_Gezien 


@Jeda & @Queertje , tis wel 3 jaar telaat…

 

haha 😛 

 

 

Mij_Niet_Gezien 

Pardon? Betekent toch niet dat je niks meer kan zeggen? 


@Jeda & @Queertje , tis wel 3 jaar telaat…

 

haha 😛 

 

 

Mij_Niet_Gezien 

Pardon? Betekent toch niet dat je niks meer kan zeggen? 

Het heeft gwn nie meer zo veel nut… ga dan gwn naar een recent topic…. Dan help je teminste ook menseen…. Geen haat opzo…….

 

 

Mij_Niet_Gezien 


@Mij_niet_gezien  had ik niet door--

:))


hoi bij mij ooksoms ga ik gewoon een potje janken en naar mijn kamer soms sluit ik mezelf wel eens op in de bad kamer 

op school kan je naar een vertrouwens persoon


hoi wat zielig voor je je kan er natuurlijk over praten bij de kindertelefoon maar je kan het met je juf/meester/mentor over hebben of met de directeur van de school waar je op zit 

veel succes  

 

tip als je echt verdrietig bent kijk maar dit filmpje

 


Reageer