Hey, ik ben een meisje van 14 jaar en ik weet echt niet meer wat ik moet doen.
Ik heb nogal een moeilijke thuissituatie.
Volgens mij is mijn vader een narcist, ik heb narcisme eens opgezocht en ik herkende mijn vader hier helemaal in. Mijn ouders zijn nog steeds samen en ik heb drie oudere broers en zussen die allemaal nog thuis wonen. Mijn vader wordt om het minste boos en kan heel aanvallend en agressief worden. Bij het minste geluidje dat hem niet aanstaat, het kleinste dingetje wat we volgens hem ‘fout’ doen wordt hij kwaad en krijgen we een hele preek. Hij wordt vooral het meeste boos op mijn twee zussen, omdat zij zich minder laten doen en zich verdedigen. Ik wil mezelf en mijn zussen ook verdedigen, maar als ik dat doe wordt de situatie alleen maar erger… Mijn moeder probeert ons ook altijd te verdedigen, maar mijn vader gaat dan aanvallend doen tegenover haar en haar persoonlijk aan te vallen. Als we ons willen verdedigen gaat mijn vader er een hele boel andere dingen bij halen zoals de dingen die we jaren geleden hebben gedaan of gezegd (terwijl hij vele ergere dingen heeft gedaan) en de dingen die hij allemaal voor ons heeft gedaan (dit zijn vaak alledaagse dingen die ook de verantwoordelijkheid zijn van de ouder zelf om te doen). Terwijl wij hem altijd bedanken! Omdat er dus om het minste ruzie ontstaat thuis, ben ik hier echt niet meer graag. Ik wil hier iets aan doen, maar ik weet niet wat en de situatie herhaalt zich steeds! Meestal ontstaat er dan zo een ruzie, negeert onze vader ons voor een hele tijd (ook degene die niet eens betrokken waren in de ruzie) en dan probeert mijn moeder het goed te maken en krijgen wij nooit excuses en komt er nooit een oplossing voor dit probleem.
Ik kan het echt niet meer aan… Ik ben elke dag bang dat er ruzie is thuis en dat mijn vader agressief wordt. Ik probeer soms naar mijn kamer te gaan en alles te negeren als er ruzie uitbreekt, maar dit helpt niet.
Weet iemand wat ik het beste kan doen aan deze situatie? Ik durf het niet te vertellen aan mijn omgeving, omdat ik bang ben dat ze het niet begrijpen of me anders gaan bekijken. Ook doet mijn vader altijd heel vriendelijk tegen de buitenwereld. Hij zegt altijd dat we voorbeeldige kinderen zijn (we halen ook allemaal hoge resultaten op school, doen geen drugs of roken niet, zijn vriendelijk, enz...). Maar toch wordt hij zo kwaad en doet hij alsof we zo erg zijn.
Heeft iemand advies?
