Hey, ik ben 16 jaar en woon samen met mijn jongere zus (12) bij ons mama. Mijn ouders zijn gescheiden, en ik zie mijn papa enkel in de weekends (om de 2 weken). Sinds mijn mama een nieuwe vriend heeft is ze enorm veranderd..
Vroeger had ik een heel goede band met haar en kon ik haar alles vertellen maar sinds enkele maanden geleden is dat allemaal veranderd en voelt het alsof ze haar vriend boven ons plaatst. Er is nooit eten in huis, mijn mama slaapt hele dagen door, als ze naar haar vriend is moeten we onze plannen afzeggen en meegaan,.. Het klinkt allemaal niet zo erg maar het maakt me mentaal echt kapot.
Ook roept ze vaak op ons, dingen zoals dat ze ons beu is en dat we kutkinderen zijn. 2 weken geleden waren we weer bij haar vriend, en had hij ook op ons geroepen. Wij moesten volgens hem sorry zeggen voor ons gedrag, omdat we geen goedemorgen hadden gezegd. Hij zei ook dat ons mama alles doet voor ons en dat we 0 respect hebben. Mijn zusje en ik steunen elkaar wel echt enorm en praten er ook over met onze papa. Ik kan niet wachten tot we weer naar ons papa gaan, daar voelen we ons wel goed.
Sorry als het slecht uitgelegd is, ik moest het gewoon ergens kwijt.