Skip to main content

Hoi,

Ik zit al een hele tijd op dit forum, maar heb nog niet eerder zelf een topic gemaakt.

Ongeveer een jaar geleden is mijn opa van mijn moeders kant overleden. Mijn moeder was er natuurlijk helemaal kapot van en reageerde dat af op mijn vader (ruzies), mijn moeder erfde het huis en de inboedel en dat hebben we nogsteeds niet op orde, wat weer stress veroorzaakt bij mijn moeder wat weer wordt afgereageerd op mijn vader (de ruzies zijn al minder geworden, maar mijn moeder dreigt een burn-out achtigiets te krijgen terwijl mijn vader net uit een burn-out komt en mijn broer een lichte depressie heeft). Het was nog wel te doen, maar nu is mijn oma van mijn vaders kant gediagnostiseerd met ALS, wat er mischien voor gaat zorgen dat mijn vader de burn-out terugkrijgt wat mijn vader kennende afgereageerd gaat worden op mijn moeder, wat haar mischien ook een burn-out bezorgt en mijn broer is heel erg gevoelig, dus de ALS diagnose van mijn oma en de ruzies die waarnschijnlijk gaan komen zullen mischien zijn depresie erger maken. Heeft iemand ervaring hoe je hiermee om moet gaan.

Heyy, 

Wat een ontzettend nare situatie zeg!! Ten eerste nog gecondoleerd met je opa!! Ook erg goed en dapper van je dat je deze topic hebt durven aan te maken, aangezien dit jouw eerste is!

Ik heb zelf geen ervaringen in zulke omstandigheden waarin jij je nu bevindt, maar ik kan me wel voorstellen wat wellicht zou kunnen helpen.  

- ​Probeer afleiding te zoeken in dingen die je zelf leuk vindt om eventjes te “ontsnappen” , zoals lekker veel afspreken met vrienden, gamen en wandelen. Met het wandelen zou je ook je broer mee kunnen nemen en dan lekker kunnen kletsen over leuke dingen wat jou en hem wat opvrolijkt!

-​ Zelf is het natuurlijk moeilijk om tegen jouw ouders te zeggen dat ze moeten stoppen, want dan bestaat de kans dat jij ook van alles over je heen krijgt, maar je zou wel is met beiden, individueel of gezamenlijk, i​n gesprek kunnen gaan en zeggen waar je mee zit. Misschien beseffen zij dan ook dat, waar ze nu mee bezig zijn, helemaal niks helpt en het (misschien) alleen maar erger maakt. Ook zou je dan nog kunnen aangeven dat ze misschien iets meer rekening zouden kunnen houden met jouw broer, vanwege zijn gevoeligheid. ​​​​​​​

- Als je er nog echt mee zit, met de ruzies thuis tussen jouw ouders, zou je het er ook nog altijd over kunnen hebben met vrienden, je mentor (als je die nog ziet voor de vakantie) of andere vertrouwpersonen voor jou. Dit kan erg fijn zijn. 

- Je zou ook eens aan je broer kunnen vragen hoe het gaat en met hem iets leuks kunnen doen, naar de bios gaan of dergelijke  (activiteiten die hij ook leuk vindt om te doen). 

Ik hoop je hiermee iets verder te hebben geholpen!

Veel succes!! You got this!! ;)

 

Groetjes van mij!! 

 


Heel erg bedankt voor je reactie en goede tipskaj.


Heyy

 

Ik sluit me compleet aan bij de reactie van @Kaj!

 

Het enige wat ik nog wou vertellen is dat als je anoniem met iemand wilt praten dat je iedere dag tussen 11:00 en 21:00 kan bellen / chatten met de kindertelefoon. De medewerkers daar bieden je een goed luisterend oor en kunnen je denk ik goed helpen om hier mee om te gaan!

 

Telefoonnummer de kindertelefoon > 0800-0432

 

En bij het stukje afleiding zoeken werkt het misschien om je gedachtes op te schrijven als je hoofd vol zit. Dan schrijf je als het ware al je gedachtes uit je hoofd op een papiertje waardoor je hoofd misschien eventjes wat leger en positiever is. Ook kan dit werken om beter met deze situatie om te gaan.

 

 

Groetjes van mij!


Bedankt voor je reactie, maar als ik er teveel over nadenk door het bijvoorbeeld op te schrijfen wordt het echter in mijn hoofd, dus probeer ik altijd dit soort dingen te verdingen naar de achtergrond, omdat ik heel erg slecht ben in emoties voelen en tonen is het namelijk extra heftig als ik ze wel voel.


Hoi als eerste gecondoleerd met je opa

Wat je kan doen is een goeie vriend of iemand die je vertrouwt erover vertellen.

Geen idee of jullie dit al hebben maar als het erger gaat worden kan je een hulpverlener aanvragen via de gemeente ( misschien is dit ook handig voor je broertje aangezien je zegt dat die gevoelig is en een beetje depresief ) 

 

Verder als dat geen optie is probeer afleiding te zoeken maar geloof me praten werkt echt ik ben niet echt een prater en woon op een woongroep maar sinds ik af en toe praat over mijn gevoelens voel ik me echt top dan is het er in iedergeval uit.

Hopelijk heb ik je kunnen helpen

 

Groetjes!


Bedankt voor de reactie,

Mijn broer heeft sinds kort een therapeut en medicijnen, maar het is even afwachten of dit gaat werken. Ik heb verder het tegenovergestelde als jij, want jij bent geen prater maar wil wel over je emoties praten, en ik praat veel en heb geen moeite over mijn emoties te praten, het is alleen dat ik mijn emoties zelf niet goed voel en als ik ze voel ik ze niet goed begrijp. Verder heb ik ook nog een vraag: wat is een woongroep?


Heyy 

 maar als ik er teveel over nadenk door het bijvoorbeeld op te schrijfen wordt het echter in mijn hoofd, dus probeer ik altijd dit soort dingen te verdingen naar de achtergrond, omdat ik heel erg slecht ben in emoties voelen en tonen is het namelijk extra heftig als ik ze wel voel.

Hmm dan is het schrijven misschien niet een goede oplossing voor jou.. Hopelijk heb je wel iets aan de andere tips! En onthoud wel dat als je er wel behoefte aan hebt om te praten of om je emoties te tonen dat dat wel altijd mag:blush:

 

Verder heb ik ook nog een vraag: wat is een woongroep?

Een woongroep is een groep van samenwonenden die gezamenlijk allerlei dagelijkse, huishoudelijke aangelegenheden verrichten (Van Dale). Van een woongroep spreken we als het gaat om ten minste drie personen, zonder dat er sprake is van een gezinsverband of liefdesrelaties.

 

Bron > https://nl.wikipedia.org/wiki/Woongroep#:~:text=Een%20woongroep%20is%20een%20groep,van%20een%20gezinsverband%20of%20liefdesrelaties.

 

Groetjes van mij!


Bedankt voor de reactie,

Mijn broer heeft sinds kort een therapeut en medicijnen, maar het is even afwachten of dit gaat werken. Ik heb verder het tegenovergestelde als jij, want jij bent geen prater maar wil wel over je emoties praten, en ik praat veel en heb geen moeite over mijn emoties te praten, het is alleen dat ik mijn emoties zelf niet goed voel en als ik ze voel ik ze niet goed begrijp. Verder heb ik ook nog een vraag: wat is een woongroep?

Uhm ja een woongroep ga je eigenlijk meestal naar toe als het thuis niet goed gaat en je niet naar een pleeggezin wilt je woont er met meerdere mensen en ze kijken of je hulp nodig hebt zo ja dan krijg je die je hebt eigenlijk heel veel ouders erbij om het zo te zeggen want ze zijn er allemaal voor jou


Met mijn ouders gaat het goed, maar met mijn broer niet, ik hoor net dat hij om zich zelf te beschermen gevraagd heeft of mijn ouders alle voorwerpen waarmee hij zichzelf kan verwonden  op kunnen bergen zodat hij er niet bij kan.


Met mijn ouders gaat het goed, maar met mijn broer niet, ik hoor net dat hij om zich zelf te beschermen gevraagd heeft of mijn ouders alle voorwerpen waarmee hij zichzelf kan verwonden  op kunnen bergen zodat hij er niet bij kan.

Oh dat is wel knap dat die het zelf aangeeft mocht dat als nog niet lukken een yes we can clinic doet wonderen is ook een groep maar dan voor afkicken want jezelf verwonden is ook een verslaving


Heyy 

Met mijn ouders gaat het goed, maar met mijn broer niet, ik hoor net dat hij om zich zelf te beschermen gevraagd heeft of mijn ouders alle voorwerpen waarmee hij zichzelf kan verwonden  op kunnen bergen zodat hij er niet bij kan.


Fijn dat het goed gaat met je ouders!

 

Helaas iets minder met je broer😕, maar ik vind het heel knap van je broer dat hij dat zelf heeft aangegeven bij jouw ouders.. Hopelijk helpt die beslissing om een terugval naar het zelfbeschadigen te voorkomen!

 

En hoe gaat het met jou?

 

Groetjes van mij!


En hoe gaat het met jou?

Er is natuurlijk altijd wel iets, maar met mij gaat het goed.


Reageer