Skip to main content

Hoi, ik ben 16 jaar en ik heb het afgelopen jaar best veel problemen met mijn vader. 
 

Al vanaf dat ik klein ben vind mijn vader het belangrijk dat alles in huis netjes is, opgeruimd is en dat er niet zonder sloffen in huis gelopen mag worden omdat anders de vloer vies wordt. Ook moet mijn kamer elke dag eruit zien alsof het een hotel is. Mijn bed moet strak opgemaakt zijn en er mag geen kleding op mijn stoel liggen en de kast mag niet slordig zijn. Voorheen maakte mijn vader mijn bed op, ik vond dat niet erg omdat hij dat fijn vond om te doen zodat het er netjes uit zag. Maar sinds vorig jaar april heb ik een vriendje. Mijn ouders vinden hem super aardig en zijn blij met hem. Mijn vriend en ik kijken graag films en series en liggen dan ook vaak samen  in bed. Eerst vond mijn vader dat geen probleem maar sinds hij ontdekt heeft dat we seks hebben gehad, doet hij heel raar, tegen zowel mij en mijn vriend. 
 

We mogen bijvoorbeeld niet samen douchen, maar dat mag wel als mijn vriend blijft slapen. Mijn vader vind het raar dat ik alleen in mijn pyjama of badjas naar beneden kom als mijn vriend weer naar huis gaat. En het gene waar het het meest omgaat is de tijd dat mijn vriend naar huis moet van mijn vader. Ik heb afgesproken dat ik rond half 10 mij klaar ga maken om naar bed te gaan en dan gaat mijn vriend naar huis. Daarbij zegt mijn vader dat we niet stipt om half 10 benden moeten staan, maar zodra we om 5 over half 10 naar benden komen is hij boos. Dan maakt hij opmerkingen naar mij, over dat ik geen afspraken kan maken, dat ik alleen aan mijzelf denk, dat ik vooral zo door moet gaan want dan mag ik mijn vriend niet meer zien. En dat zegt hij in het bijzijn van mijn vriend. En dat kwetst mij, vooral omdat mijn vriend daar ook bij staat. Die weet ook niet wat hij met de situatie aan moet en gaat daarom ook op eieren lopen. Ook zodra we dan seks hebben gehad en ik nog geen tijd heb gehad om mijn bed weer op te maken, is mijn vader al in mijn kamer geweest en klaagt over dat het bed smerig is en dat het ranzig is wat ik doe. 
 

Ook in het huishouden worden er dingen van mij verwacht, wat ik niet erg vind om te doen want dat hoort erbij. Maar zodra ik bijvoorbeeld de vaatwasser heb uitgeruimd en alle glazen in de kast heb gezet zoals mijn vader het wil, gaat hij zodra hij thuis komt van zijn werk, als eerst de kasten openmaken en alle glazen nog rechter zetten en alles opnieuw in de kast zetten, en vervolgens klaagt hij over dat hij alles alleen in huis moet doen en ik niks doe. 

Het gene wat mij het meest kwetst is dat hij dingen tegen mij zegt over hoe ik dingen aanpak en hoe ik ben qua mijn gedrag. Ik ben voor mij idee altijd wel vrolijk en bedenk vaak van alles om iets toch te laten slagen. En dan schrijft hij mij af als een verwend kind, dat haar zin niet krijgt en alleen aan haar zelf kan denken. 
 

ik heb dit al met heel veel mensen besproken en gevraagd of iemand mij kan helpen met dit probleem, want zodra ik met mijn vader in gesprek wil gaan, brand hij mij af en zegt dat het niet aan hem ligt en dat ik moet nadenken over hoe ik het ga veranderen, maar niemand zegt wat ik hieraan kan doen of hoe het opgelost kan worden.

Ik snap dat ik er zelf voor moet zorgen dat er iets verandert maar ik heb nu zo vaak geprobeerd om dit niet meer te hebben, maar het werkt gewoon niet en ik blijf er verdrietig van. En het lucht op om het aan iemand te kunnen verteken ookal kan niemand er iets aan veranderen. 

Ik zou het er met je vader over hebben. En dan vragen of hij de regels duideliijk wil zeggen en desnoods uittypen.

Vraag hem oop te zeggen of opschrijven, wat hij van je verwacht. 

Groetjes


Reageer