Skip to main content

Hoi lieve allemaal,

 

Ik kijk soms op het forum en dan zie ik heel veel mensen die het allemaal veel slechter hebben dan ik. Dan zie ik soms kinderen die ernstig worden mishandeld door hun ouders of zoiets. Ik zou eigenlijk blij moeten zijn met mijn leven maar al mijn vriendinnen hebben gewoon een beter leven dan ik lijkt het wel. Ik moet eigenlijk ook gewoon mijn verhaal kwijt dus ik zou het enorm op prijs stellen als jullie dit tot het einde lezen.

Ik heb de laatste jaren vaak conflicten met mijn vader. Hij doet vaak erg boos en chagrijnig tegen mij en als hij me helpt met mijn wiskunde huiswerk en ik snap iets niet( wat best vaak gebeurt) wordt hij heel boos op mij. Dan zegt hij dingen als: “Je moet gewoon beter je best doen!” of “Ja, vind je gek dat je het niet snapt? Je let toch nooit op in de lessen!” Hij lijkt niet te snappen hoe erg ik mijn best doe voor school. 

Het gaat trouwens niet alleen over school. Over het algemeen is hij eigenlijk altijd wel chagrijnig en zegt hij vrijwel nooit: “Ik hou van jou.” Mijn moeder komt uit het buitenland, en maakt daardoor soms spelfouten. Daar wordt mijn vader altijd heel boos om. Ik kan het eigenlijk echt niet meer aanzien!

Tegen mij wordt hij ook vaak boos. Laatst zei hij tegen mij dat ik om 6 uur thuis moest zijn. Toen zei ik dat ik meestal met mijn moeder afspreek hoe laat ik ergens weg ga. Toen werd hij heel boos en zei hij dat ik een heel brutaal kind was en dat we het nu dus wel zo deden. Daarna ging ik mijn moeder gedag zeggen en toen liep ik weer terug naar de deur om mijn fiets te pakken. Toen zei mijn vader op een pesterig toontje: “Om kwart over 6 thuis zijn !” “Dat haal ik wel hoor!”riep ik. Toen werd hij nog bozer en zei hij: “Dat hoop ik maar voor je!”

Zoals jullie misschien wel snappen ben ik nu een beetje bang voor hem. Hij wordt gewoon boos om de kleinste dingen. Ik heb een best grote mond maar ik durf echt niet tegen hem in te gaan hoor! Ik wil niet in een pleeggezin, alhoewel ik niet denk dat dat in mijn situatie nodig is. Ik wil gewoon echt niet meer samenleven met mijn vader.

 

Hou van jullie en pls geef me raad! Anoniemuis

Hey!  wat naar en ook onredelijk tegenover jou !  Ik heb zelf zo gauw geen hele sterke tips maar ik denk dat je hier best over mag bellen met de kindertelefoon, want je zegt dat anderen ergere dingen meemaken maar dit is ook gewoon niet fijn en ook jij mag hier mee geholpen worden!   En misschien ken je een vertrouwenspersoon die jou kan helpen, of een oom of tante die je vertrouwt. In elk geval mag je zeker hulp krijgen vind ik! Veel sterkte, ik kan me goed voorstellen dat je je zo voelt!
Liefs, Tover xxx


@Tover01 

Super erg bedankt! Ik zal er zeker wat mee gaan doen! Bedankt voor de moeite!

 

Love, @Anoniemmuis 


Inderdaad heel vervelend @Anoniemmuis!

Ik heb zelf ook best wel vaak ruzie met mijn vader, maar niet zo erg. Zoals @Tover01 al zei, je kan altijd met de kindertelefoon bellen/chatten. Ook kan je misschien met je moeder erover praten. Of met een vertrouwenspersoon, vriendin of familielid. 

Misschien kan je ook wat meer na schooltijd afspreken, of op een (extra) sport gaan, zodat je ook minder thuis hoeft te zijn.

Veel succes!

Liefs,

  1.  

Dankjewel voor je reactie @Natureflower.

Ik heb vandaag met de kindertelefoon gesproken en dat ging heel goed! Ik kan helaas niet op een extra sport of afspreken omdat mijn docenten veel toetsen en huiswerk opgeven. Ik zit vooral op mijn kamer en praat niet meer heel uitgebreid met hem. Misschien weet hij dan dat er iets aan de hand is.

 Lots of love, anoniemmuis!


Update 1:

 

Vandaag heb ik toch met mijn moeder gepraat in de auto na mijn dansles. Ik moest helemaal huilen enz. Mijn moeder snapte het gelukkig en nu hebben we een paar afspraken gemaakt en als hij binnen 3-4 weken geen ander gedrag vertoont moeten we nog ff kijken wat we verder doen. Mijn moeder zal niet meer weggaan voor yoga en sport, en ik zal wat korter proberen te douchen. 

 

Liefs anoniemmuis.


Reageer